Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
Heites âlden ha fyftich jier, fan ôf 1850, buorke op ‘Eeskwerd’ by Easterein. Heit en mem ha dêr wenne oan 't 1917 ta. In omke wie boer op ‘Jet’ by Britswerd. Op in kear fortelde omke heit, dat er in bulte lêst hie fan keallesykte. Hy hie in duvelbanner komme litten om de sykte út it keallehok to bannen. Heit hie der ek lêst mei. De duvelbanner is doe ek...
nl.verhalenbank.50522
In minske mat noait midden op 'e wei rinne. Dat waerd ús faek sein troch heit en dy. Oars kin er soms samar tsjin in lykstaesje oprinne.
nl.verhalenbank.37803
Heit fortelde ús froeger oer de roggemantsjes. Wy moesten net ûndogensk wêze en fral net yn 'e rogge komme, hwant dan pakte in roggemantsje ús. Sa'n roggemantsje hie mar ien eech, en dat siet flak boppe de noas. Syn kopke wie like hurd as in spiker. Sokke roggemantsjes dogge de bern neat, mar wolle har goeije dingen leare, dat se letter net wer ûndogensk...
nl.verhalenbank.17483
Zwarte kat veroorzaakt de dood van een mens
Over de kat van Alda Henkens deden ook vele verhalen de ronde. Zo vertelden ze, en ook ons vader zaliger vertelde het, dat ze Jaan Hufkens eens gebeten had toen deze de kat eens had nagetrapt. De beetwonde stak hem geweldig en na een week is ie ermee naar de dokter geweest, maar toen die hoorde dat het een week...
nl.verhalenbank.35811
Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge.
't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf.
Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...
nl.verhalenbank.37784
De menschen en de zee
In Namen daar weunde -n 'nen boer in die aai op zien 'of 'nen stêênput. Zijnen jongen mocht 's water gaan putten, in ij'aalden mee den aker 'nen levenden jèrik 1) boven. IJ verschrokt-er van in ij gong et aan zijn vader vertellen.
Die kwam ôôk 's kijken, in ij proefde-n 's van 't water, in 't was êêlegans zout. Den boer vertelden 't...
nl.verhalenbank.39186
In wikseldaelder kin men altyd mar útjaen, hy komt grif werom. By de frijmetselarij ha se wikseldaelders. Kobus Dalstra wie sa'n frijmetselaer. Ek in neef fan my, Wessel Gal hie him oan 'e frijmetselerij forkocht. Frijmitselers, dy't jild brûke matte, wurde trije kear holpen.
As de frijmitselers by elkoar komme, ken de iene de oare net. Sy komme der...
nl.verhalenbank.24879
Imke en Durk fan Imke
Ek op in Eastermarre merke tepte er foar Liuwe Berghús syn hûs de blêden fan 'e linebeam. Dat hat heit ek faak ferteld. Dy lineblêden smiet er yn 'e hege hoed en doe wienen it allegear gûnen. 'Oh, mei 'k ek in pear?' frege in jonge. 'Jawis wol', en Imke joech him in hânfol gûnen út 'e hege hoed. De jonge treau se yn 'e bûse, mar...
nl.verhalenbank.13019
Reade Atse
Us heit fertelde altyd, Reade Atse wie de iennichste dy't op koweskrinkels omtrint like hurd koe as op izers. As er earne meidwaan soe oan in hurdriderij, dan seach er de saak ris even oer, en hie er neffens syn betinken amper partij, dan sei er: 'No, dit kin 'k op koweskrinkels wol ôf'.
Der waard by ús ek fan Atse ferteld, dat er, as er grutte...
nl.verhalenbank.13030
Een oude vrouw vertelde mij dat zij als kind door haar grootmoeder opzij werd getrokken met de woorden: 'Opzij, er komt een lijkstoet voorbij.'
Een vader die met zijn zoontje over de weg liep, zei plotseling tegen de knaap: 'Zet je pet af, er komt een lijkstoet voorbij.' Terwijl de jongen er niets van zag.
In Eersel zag een inwoner, 's nachts tussen...
nl.verhalenbank.49855
Beppe, fan heites kant, koe in bulte fan tsjoenen fortelle. Yn Heech wie ek al in tsjoenster. Pake en beppe hienen in bern fan sa 'n jier twa-trije en dat wie ek bitsjoend, sa it hjitte. Yn Heech wenne do-des-tiids ek in duvelbanner. Dy waerd helle, want dit wie hwat, dêr wist dokter dochs neat fan!
Hy sei:“Dat bern is bitsjoend; helje it kessen mar ris...
nl.verhalenbank.50519
Pake fortelde us: Op it Peinder tsjerkhôf wie us in pod oan 't fechtsjen mei in spin. Elke kear as de spin him biet, krige de pod in stikje beibersblêd (= breedbe, weegbree). Skeat de spin opnij nei ûnderen, dan wer in stikje blêd der op en fuort dêrmei spinreach der boven op, dan blean it sitten.
Doe rearden de minsken de pod mei in stok der ûnder wei....
nl.verhalenbank.21730
Surinamers vertellen elkaar graag jorka tories, wat spookverhalen betekent. Op het forum van Mamjo worden veel van dit soort verhalen (vooral anoniem) gepost. Uiteraard spelen veel verhalen zich in Suriname af. Maar de Surinamers die in Nederland wonen maken ook veel onverklaarbare, bovennatuurlijke zaken mee. Hieronder een (ter bevoordering van de...
nl.verhalenbank.49922
d Olle heer zag voaker biezundere dingen. Door mozzen wie de gek nait mit drievn, want hai kreeg maistied gliek.
Zo zugt e op n oavend n steern vaaln op t huus van de buurvrouw.
“Dat liekt mie nait goud tou”, zee hai, toun e dat in de koamer aan ons vertelde. Wie leufden dat, want voader kon t ja waitn. Hai wost t ook.
Ol buurvrouw is omkomen. Stumper...
nl.verhalenbank.43918
Spokerij vertelde mien voar weer van.
Hai har daind bie n boer en door rommelde t smaanks op beune; ze heurden den onder in de keukn dat ze door boovn in t koorn aan t scheppen wazzen. Toch harn ze gain spint rogge op beune lign. As dat door zo te keer gung begonnen de baistn ook te bulkn. n Dikke hond harn ze ook, moar dei dus den nait noar de dele tou....
nl.verhalenbank.43703
Mien va verteln mie et volgende verhaal. Was es n keer iene die geluud op et kerkhof heurd had bie een graf, of liever: in et graf. Hie zee dat gauw in hoes en toen gungen de mensn er op of. Sie maakten et graf open en de kiste en wat zagen ze toe? De dode had zich umkeerd.
Hie was dus schiendood west en had in de kiste nog eevn leefd. En vanof die tied...
nl.verhalenbank.43662
Belezen overgeven
Wa ik van Donkers gehoord heb, die heet 'r mij iets mir van verteld. Donkers zee 't vollegende; volgens hem kon 't beleze alleen overgegeve worre in de rechte lijn. In 't geval datter ginne zoon is kunne ze 't overgeve aan de zoon van 'n broer, nie aan 'n dochter. As de moeder 't had dan kwam 't aan de dochter. Hij heet nooit gezegd wa...
nl.verhalenbank.41665
Ik heb is een zomer an 't hooie geweest met een boeredaggelder en die vertelde me, z'n vader hè, die heette Piet de Rottekeutel, tenminste zo werd ie genoemd en die was de weerwolf wel is tegegekomme. Dat was een grote zwarte hond. Dat beurde halverwege de Eiterse Steeg. Die grote zwarte hond sprong uit de linkse sloot passeerde voor 'm en dook toen weer...
nl.verhalenbank.70651
Wat ik weet, heb ik vroeger als kind van mijn vader gehoord. ’s Avonds kwam buurman vaak even praten en dan kwamen de verhalen los. Natuurlijk ben ik het meest vergeten. Wel herinner ik me nog, dat er eigenlijk altijd iets te zien was. Langs de weg, in het veld of bij de huizen. Eén avond staat me nog goed voor de geest. De buurman was er weer .
Hij...
nl.verhalenbank.45615
