Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge.
't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf.
Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...
nl.verhalenbank.37784
Ik haw to Grins op 'e merk stien mei in kofjetinte.
Njonken my stie in âld wyfke, dy fortelde op in kear, sy hie dy nachts droomd, it wie swart fan flychtugen west yn 'e loft. Dat wie krekt de wyks foardat de Dútsers yn oantocht wienen yn 1940.
nl.verhalenbank.25975
Japik Zijlstra fan Kollum fortelde. Der hienen ris twa boppe op elkoar stien, dy woenen ien kjel meitsje.
Doe't dyselde der oankaem wie er stean bleaun en hie sein: "Ik ha wolris twa boppe op elkoar sjoen, mar dêr noch noait in trêdden boppeop." Doe wienen dy beiden sa bang woarn, dat se wienen hurd útnaeid.
nl.verhalenbank.38475
Ik zel joe eerst verteln, wat hier vrouger in Wedde veurvaaln is.
Vrougg in de mörn voart dr ain karre over t stroade.
Vouerman zit wat te dommeln in zokzulf, is hoast nog gain mens op pad.
Opains blift t peerd stoan. Man kikt en door zug hai, dat n klein vrouwmens in t wit zien peerd bie de kop vast holt.
“Dat is ja roar”, denkt e, “wat mankaiert dat...
nl.verhalenbank.46227
Er waren twee mensen - de ouders van zegsman, F.W. - op weg naar huis. De man zei: "We moeten maar even naar mijn getrouwde zuster."
Wat gebeurde?
Onderweg zagen ze twee mannen met een lantaarn tussen zich in. "Dat zijn gluurders", zei het meisje. "Het betekent niets", zei de jongen. Het meisje dacht: we zullen wel zien. Ze liepen verder, terwijl de...
nl.verhalenbank.43638
Klaes Wedzinga wenne op 'e Dunen yn Harkema.
Froeger leaude er nergens oan, mar dat is oars woarn troch in foarfal yn syn libben. Doe rekke er bikeard. Op in kear soed er oer in houtsje. Mar midden op it plankje, dêr stie de duvel. Klaes woe der oer, mar dat koe allinne as de duvel fan it plankje ôf gong. Doe krige Klaes syn mes en dêrmei raemde er op 'e...
nl.verhalenbank.12271
Wybren Wouda fan 't Surhústerfean wie ek omrake sterk. Dy wie frachtrider. Herman Bylsma, de smid, fortelde, dat hy hie ris in kear in nij aembeeld kocht.
Wybren sei: "Hwer wolst it ha?"
"Nou," sei Herman, "op it blok yn 'e smidderij."
Doe hie er it aembeeld yn beide hannen nom en foar him úttild en op it blok delset. Hielendal allinne.
nl.verhalenbank.38371
Greate Pier wenne to Kimswerd. Der wie in man dy reizge dêrhinne, dy woe nei Greate Pier ta.
Greate Pier wie in boer en hy wie krekt oan 't ploegjen doe't dy man der oan kaem. Hy hie twa hynders foar de ploech.
Doe frege dy man him: "Kinne jo my fortelle, hwer't greate Pier wennet?"
"Jawol", sei Pier. Hy krige de ploege mei ien hân beet en tilde him op....
nl.verhalenbank.38615
Ziezo, wie zitn hier in t gehucht Meerland.
Dat hait zo, omdat er vrouger n meer bestoan het.
Over dat meer binnen verschaiden legenden in omloop.
Ollere mensn konden dr vrouger veul over verteln.
Ik herinner mie nog n geval, dat n oal man mie verteld het.
t Is wel al 150 joar leden, toun t zuch ofspeuld het, wat ik joe nou verteln goa. Want dei olle man...
nl.verhalenbank.44866
By Sterke Hearke kaem ris in man. Doe wie Hearke oan 't ploegjen. Hy brûkte gjin hynder, mar luts de ploech sels. Doe frege dy man: "Kinne jo my fortelle, hwer't Sterke Hearke wennet?"
Hearke hie de ploech optild en doe sei er: "Sjoch dêr wennet er en hjir stiet er."
nl.verhalenbank.38562
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
Myn man hie in neef, dat wie Ielke Hottes Kooistra, dy hie yn syn jonge jierren forkearing mei in sekere Tiet. Dy wenne yn 'e kolonjes yn Broek.
Doe seinen se ris in kear tsjin Ielke: "Wytst wol dat it in tsjoenster is?"
"Né", sei er.
"Nou," seinen se, "it is wol degelik sa."
"Dan meitsje ik it snein-to-joun út," sei er, "as ik wer by har kom."
En dat...
nl.verhalenbank.27453
Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi.
Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...
nl.verhalenbank.44719
Der stienen ris guon op 'e Lange brêge dy't oer de Swemmer hinne leit. Doe hearden se in stim út it wetter wei kommen. Der waerd sein: "De tiid is der, mar de man is der noch net." Even letter is dêr ien fordronken.
Dat haw ik faek fortellen heard.
nl.verhalenbank.38411
Hindrik Veenstra fan Stateheide (ûnder Burgumerheide) fortelde, dat hy wie ris by Stiennendaem by jountiid, doe hearde hy hege hakjes fan frouljusskuon. Hy seach op en doe stie dêr in frommeske by him. Dy frege hwer't se lâns moest nei Ljouwert ta. Hindrik tocht, dy is èk noch let op in paed en dan alhiel nei Ljouwert ta to foet. Hy sei, dêr en dêr moest...
nl.verhalenbank.37736
Stomp bie Vlagtwedde het n grondeloze kolk bestoan.
Ik wait wel, dat bie n leeg stuk land, woar t voak nattig was, n schaive boom ston. Hai hung hailemoal veurover.
Oale mensn vertelden dit er van.
Was op n keer n koetse aankomen mit twei peerden dr veur.
In de buurt van dat moeras binnen daier aan t schrikn komen. Vouerman kon ze nait meer holn; koetse...
nl.verhalenbank.44646
Van zo’n kruus zel ik joe n ander verhoal verteln.
t Is over de grens gebeurd, moar hier schuun teegnover.
Op n oavend komp er n vrouwmens in huus; zai zugt n kerel in deure stoan en dei vragt: “He-je ook n glas woater veur mie?”
Dat mog ja wel.
t Mens gait noar de pombe mit n kopke en brengt de man dat woater; zai denkt dat e dörst het.
Zai langt hom t...
nl.verhalenbank.44861
Mijn moeder was ook eens op een plaats, waar een lijkkist boven de aarde stond. Toen zag ze, dat er een klein hondje aan kwam, voor op de weg ging zitten, naar het huis keek en begon te huilen.
In ’t begin wou ze er niet over praten, later vertelde ze ’t ons.
Ze wist ook te vertellen van branden, die van te voren gezien waren; van personen, die...
nl.verhalenbank.45376
Ds. Koelstra hat hjir op 'e heide stien. Dy fortelde ús ris, op in plak, hjir net fier wei, dêr stienen ris guon oan 'e kant fan 'e feart. Doe hearden se in stem út it wetter wei: "De tiid is om en de man is der net."
Fuort dêrnei wie der in sjeas oanriden kaem. Dy wie net oer de brêge hinne riden, mar pardoes op 'e feart yn.
De man yn 'e sjeas is dêr...
nl.verhalenbank.38636
Ik liep eens met mijn vader langs het kanaal; daar blijft hij staan en zegt: “Kiek es, doar ligt n kerel in t woater en kropt er mit n stuk stro weer uut.”
Ik kijk, maar zie niks.
“k Zie niks gien biezunders”, zee ik tegen de oude heer.
“Ie smerige jong; ik wies joe de plekke aan, woar die man ligt en ie zien niks; k zul joe toch n trap geven.”
Ja, mijn...
nl.verhalenbank.44714
