Datasets - ISEBEL

Ik heb wel es heure vertelle, da vroeger ’n gruupke hekse, soms wel zeuven, acht, bé’j mekoar kwame um aandere minse te ploage. Ze zetten dan de poppen op ’n ré’jtje en gave ze de naam van degenen, ien ’t dörp, die ze woue peste. Ze nuumden dan bijvoorbeeld een naam: Hanneke Jansen, zullen we mar zeggen, en dan stoake ze de pop med’n nold of speld. Die...

acht

nl.verhalenbank.50481

Mien moeder heddet duk verteld. ’t Geet over ’n djen en ’n jong, die verkering hadde. Die djen kos hekse. De jong wol graag trouwe mette djen. Mar die wol da nog nie. Ze was nie gerus, of ’t wel goed zou goan. Want ze kos hekse. Ze kos doar nie afkomme, al wol ze ’t nog zo graag. Mar ze wol da nie tege de jong zegge. Da zou toch wel motte gebeure, want de...

aanloop

nl.verhalenbank.50482

M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.

angst

nl.verhalenbank.50861

M'n grootvader was een bomenrooier in Harmelen. En die heb ik dikwels hore vertelle, je had daar een bepaalde plek, daar konde ze niet door de brug heen. 't Lag niet an de brug, 't lag niet an de grond. Maar d'r woonde vlakbij een vrouwgie en die had d'r de macht over, om een boot tege te houwe of te late gaan. Op een keer konde ze d'r ok weer niet...

bepaalde plaats

nl.verhalenbank.57869

Dy stroper fortelde ek: "Sa'n dikke, swarte protte, sa hipte se fan 'e iene pôlle op 'e oare. Dan wie se oan 't tsjoenen. Sa seach ik har wol gauris."

dik

nl.verhalenbank.25409

Ik heb meer dan eens hore prate hier over koeie die niet afleverbaar ware. As de veekoper ze dan mee wou neme, dan stonge ze te zwete, te zwete. Dan moes je overlegge met diegene, die dat veroorzaakt had. De buurman of zo. Dan ware de koeie wel afleverbaar.

afleverbaar

nl.verhalenbank.60745

Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme. It bern hie...

nl.verhalenbank.31286

Fan âlde Sjouke Kloetstra op 'e Burgumerheide seinen se dat er mei de hounekarre troch 't slotsgat ried.

heks

nl.verhalenbank.20338

Mem fortelde froeger: Der gongen twa froulju sjongendewei oer de Burgumermar yn in bûteraed. Sy kommen de Burgumer kant út wei en farden sa nei Skûlenburch ta. Dat hie mem as bern wol us heard.

boterschotel

nl.verhalenbank.20259

Myn man hie in neef, dat wie Ielke Hottes Kooistra, dy hie yn syn jonge jierren forkearing mei in sekere Tiet. Dy wenne yn 'e kolonjes yn Broek. Doe seinen se ris in kear tsjin Ielke: "Wytst wol dat it in tsjoenster is?" "Né", sei er. "Nou," seinen se, "it is wol degelik sa." "Dan meitsje ik it snein-to-joun út," sei er, "as ik wer by har kom." En dat...

belofte

nl.verhalenbank.27453

In Benschop vertelden de boerenmensen vroeger, dat ze op bezoek waren geweest en toen ze naar huis gingen, liep de hele weg vol zwarte katten.

bezoek

nl.verhalenbank.50988

Om gjin lêst fan nachtmerjes to hawwen leinen se froeger de klompen omkeard foar 't bêd. Sy setten ek wol de toffels achterstofoar foar 't bêd. Heit hat wol us forteld, dat se yn in tobbe oer 't wetter farden en tige moai sjonge koenen. Sy koenen ek hiel fluch ride op hynders troch 't lân. De moanjes en de sturt sieten fol flechtsjes, as der in nachtmerje...

achterstevoren

nl.verhalenbank.20508

Engel Pompkeblad In vrouger joarn was Engel Pompkeblad 'n hail bekende hekse in Westerwolde. Gounend zeedn, dat hai op 'n disselboom deur de locht zweefde. Mien voader vertelde 't volgnde verhoaltje van hum. Op 'n goie dag wazzen stuk of wat kerels aan 't gres meien; Engel was dr ook bie. Dou kwam tied van schaftn. Zai gungen dr eevn bie zitn en atn heur...

achterover

nl.verhalenbank.43124

Door de duivel bezeten Nou, ons moeder kwam uit de Langstraat, uit Vlijme hè, die heet 't ons dikkuls verteld. Bij 'n oom van us moeder daor hadde ze 'n meid, die deur d'n duvel bezete was, echt waor. Da wis ze echt zeker da da waor was. In de Franse orlog ha die meid 'n buukske gehad van 'nen millitèr. En ze wouter vanaf natuurluk. As ze binne was en ze...

beelden

nl.verhalenbank.41646

Fan in tsjoenster mat men noait hwat opite, hwant dan kriget men in pod yn 't liif. Karste Lamke hie turf to keap. Dêr moesten wy as bern sa nou en dan hinne om turf. Dan krigen wy in apel fan har. Mar dy mochten wy net heal fan ús mem en dy opite, hwant Lamke wie in gefaerlike tsjoenster. As men der sa yn biet kaem 't forkeard. As men earst it mes der yn...

appel

nl.verhalenbank.30083

In 't paardepad opzijgezet, van zuk soort dinge hoorde je vroeger veel. Dikwels genog gehoord, maar 't verhaal d'r van weet ik niet meer. Wat ik wel weet, dat is nou een overlevering van een ome, dat heb ik van een ome van me. Die wist anderhande te verhale. Kijk is, je had vroeger geen tillevisie en geen radio en toen wier d'r veel over dat soort dinge...

baas

nl.verhalenbank.70739

Wat ik me ok wel is heb late vertelIe, in de ouwe tijd d'r mot d'r hier een heks geweest zijn, die d'r eige in een boom had verschole. Maar dat was voor mijn tijd.

boom

nl.verhalenbank.70662

Ja jong, dr gebeurden vrouger meer gekke dingen, hoast nait te leuven. Doar hadden wie zo'n Derk Gap, dei bekend ston dat e heksn kon. Wilm Snieders har vreselk last van dei keerl. Wilm was lutje knecht bie de boer en sluip mit grode knecht in de snikke (slaaphokje op de deel, F.W.). s Nachts kwam Derk en gung Wilm op de haals zitn. Den kreeg d jong...

aanschuiven

nl.verhalenbank.43243

Dat vrouwtje kon toveren. Dat zal ik je vertellen. M'n vader kwam van 't land met een vracht aardappelen en de knecht zat boven op die vracht aardappelen. Maar ineens zat ie plat op z'n achterwerk op de dijk.

aardappel

nl.verhalenbank.72869

Ik ben speciaal op zoek naar geheime plekjes in de stad Groningen. Zo hoorde ik op onze lokale omroep 'het geheim van Groningen', verhalen van onwaarschijnlijke gebeurtenissen. Zo zou het pand aan de Vismarkt, het 'Bonte Huis' , een behekst huis zijn geweest. Ik herinner me ook een verhaal van iemand die bij een bepaalde brug, de Visbrug, elk jaar opnieuw...

band

nl.verhalenbank.42941

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur