Datasets - ISEBEL

Een vrouw wordt als heks herkend door in haar voetspoor te lopen Mijn grootvader vertelde me dat ie eens een vrouw als heks ontmaskerd heeft door gewoon in haar voetspoor te lopen. De heks keek eerst eens om en bleef toen als genageld staan. Ze kon precies niet meer verder. Ik ben toen maar gaan lopen, want ze leek erg kwaad te zijn.

genageld

nl.verhalenbank.35609

Er was es n maal n muller, waar de knechtn dood gungen. Zeuvn had ie had; boovn in de meuln sturvn ze. In t leste kon ie dr gienend meer kriegn. Tot er n jongkeerl kwam, die et aandurfde. Ie zee teegn de muller: “Ik blief de hiele nacht boovn in de meuln; maar ie maggen morgn niet veur zeuvn uur bie mie komen.” Dat gung aan. De nei-e knecht blift s nachts...

aandurven

nl.verhalenbank.44387

Mien moeder heddet duk verteld. ’t Geet over ’n djen en ’n jong, die verkering hadde. Die djen kos hekse. De jong wol graag trouwe mette djen. Mar die wol da nog nie. Ze was nie gerus, of ’t wel goed zou goan. Want ze kos hekse. Ze kos doar nie afkomme, al wol ze ’t nog zo graag. Mar ze wol da nie tege de jong zegge. Da zou toch wel motte gebeure, want de...

aanloop

nl.verhalenbank.50482

4.8. Van spoken- en heksengeschiedenissen daar kan ik oe nog wel 't een en ander van vertellen, maar niet dat ik het meegemaakt heb, want da' was natuurlijk voor min tijd, maar moeder as die nog leefde was ze honderd jaar oud, maar die is nu al vijf-en-twintig jaar dood, maar die heeft er altijd veul van verteld. Onder andere, mijn moeder was nog maar een...

bang

nl.verhalenbank.44179

Heks kan zich in vele dieren veranderen Fien van de Bakker was een echte heks en ze had wel een grote macht, want waar de andere heksen zich alleen maar konden veranderen in een kat, kon Fien zich in alle mogelijke dieren veranderen. Ze heeft het me zelf dikwijls verteld en toen ze gestorven is, heb ik hier nooit meer die grote zwarte ekster gezien die...

dag

nl.verhalenbank.35743

M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.

angst

nl.verhalenbank.50861

M'n grootvader was een bomenrooier in Harmelen. En die heb ik dikwels hore vertelle, je had daar een bepaalde plek, daar konde ze niet door de brug heen. 't Lag niet an de brug, 't lag niet an de grond. Maar d'r woonde vlakbij een vrouwgie en die had d'r de macht over, om een boot tege te houwe of te late gaan. Op een keer konde ze d'r ok weer niet...

bepaalde plaats

nl.verhalenbank.57869

Beppe, fan heites kant, koe in bulte fan tsjoenen fortelle. Yn Heech wie ek al in tsjoenster. Pake en beppe hienen in bern fan sa 'n jier twa-trije en dat wie ek bitsjoend, sa it hjitte. Yn Heech wenne do-des-tiids ek in duvelbanner. Dy waerd helle, want dit wie hwat, dêr wist dokter dochs neat fan! Hy sei:“Dat bern is bitsjoend; helje it kessen mar ris...

betoverd

nl.verhalenbank.50519

Dy stroper fortelde ek: "Sa'n dikke, swarte protte, sa hipte se fan 'e iene pôlle op 'e oare. Dan wie se oan 't tsjoenen. Sa seach ik har wol gauris."

dik

nl.verhalenbank.25409

Beppe wenne to Feanwâldsterwâl. Dêr wie in bern siik. Dêr kaem altyd in swarte kat om 'e doar rinnen, dat wie de tsjoenster dy't it bern bitsjoend hie. De buorfrou sei: Tink der om, dat en dat âld minske, dy docht it. Dy makket jimme bern siik. Jimme matte in krús fan rogge meitsje ûnder 't kleedtsje by de drompel, dan kin se der net yn komme. It bern hie...

nl.verhalenbank.31286

Us mem fortelde, hja hie ris mei ien fan myn susters by in minske west to praten. Myn suster hie doe sa'n oardel jier âld west. Mem droech har op 'e earm. Hja hie in apel fan dat minske krigen, mar dat wie in tsjoenster. It famke hie der in stik ôfbiten en dat opiten. Doe wie se bigoun to razen, en dat hâldde mar oan. It bern wie bitsjoend. Doe gongen se...

aanhouden

nl.verhalenbank.38467

Van hekse op ’n zeef het ik nooit gehörd. Mar wel zèje ze vroeger wel, en misschien nou nog wel:" Hé’j gieng ’r mè ’t zeef op uut”. Da woj zoveul zegge as: “Hé’j gieng iets doen, wad’n aander nie hoefde te weten”. As ze bijvoorbeeld iemes vroage: “Wor goj hin?” en hé’j wil ’t nie zegge, geftie wel as antwoord: “Ik goj er mèd’t zeef op uut”.

ergens heen

nl.verhalenbank.44736

HIJ HAD ER GENOEG VAN In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...

aannemen

nl.verhalenbank.49574

DE ANANSITORI EN HET BIJGELOOF. […] Eens op een Zondag, den dag waarop men zich nog al eens verveelt, wilde ik den tijd trachten te dooden, door naar een gelegenheid te zoeken, om eenige anansitori op te doen. Ik noodigde daartoe eenige gouddelvers ten mijnent uit en wachtte op een geschikt oogenblik, het verzoek tot hen te richten, mij eenige anansitori...

azeman

nl.verhalenbank.47439

Us pake, âlde Jan Nijboer fortelde dat yn 'e Houtigehage, by de wyk wie ris in bern bitsjoend west. Doe hienen se wetter oerset en dêr nuddels yn dien. En dat wie bigoun to sieden. Doe wie der in frou by de doar kom en dy hie sein: "Och heden, set dy tsjettel der ôf, hwant ik ha sa'n pine!"

afhalen

nl.verhalenbank.38013

Fan âlde Sjouke Kloetstra op 'e Burgumerheide seinen se dat er mei de hounekarre troch 't slotsgat ried.

heks

nl.verhalenbank.20338

Ik kan je heel wat vertellen over vroeger. De mensen beleefden van alles. ’s Avonds, als men bij het haardvuur zat, ja, een echt haardvuur en geen kachel, met de voeten op de plaat, kwamen de verhalen los. Als kind heb ik er aan geloofd, aan spoken en heksen. Zonder ‘t “schienvat” durfde ik nooit naar de schuur. Nu geloof ik van dat alles niets meer. Maar...

avond

nl.verhalenbank.45348

Myn man hie in neef, dat wie Ielke Hottes Kooistra, dy hie yn syn jonge jierren forkearing mei in sekere Tiet. Dy wenne yn 'e kolonjes yn Broek. Doe seinen se ris in kear tsjin Ielke: "Wytst wol dat it in tsjoenster is?" "Né", sei er. "Nou," seinen se, "it is wol degelik sa." "Dan meitsje ik it snein-to-joun út," sei er, "as ik wer by har kom." En dat...

belofte

nl.verhalenbank.27453

Vledderveen ston eerder bekend as n stee mit roege bewoners. Wie wazzen gounend van de eersten dei hier woonden en ik heb de ontwikkeln mitmoakt. Mien haile femilie ston bekend om heur smokkeln en streupn; jong dat gung zo mooi. Vanzulms wazzen wie n bult s nachts bie t pad en loat ik joe nou verteln dat ik nooit wat biezunders zain heb, zoas de maiste...

appelboom

nl.verhalenbank.44719

HEKSERIJ VOORKOMEN In Veldhoven woonde vroeger een boerenechtpaar, dat vier kinderen had. Hoewel die kinderen goed te eten en te drinken kregen, waren ze voortdurend ziek. En niet zomaar een beetje, nee, ernstig ziek. Zelfs de dokter stond voor een raadsel en raadde de ouders aan om eens naar de paters van Hei-Tongeren, in België, te gaan. Die waren heel...

aankloppen

nl.verhalenbank.49571

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur