Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
81 datasets found
Dutch Keywords: vertellen avond
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge. 't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf. Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...
nl.verhalenbank.37784
Ik vertel joe wat oal Banning mie vroeger verteld hef over humzulf. Ie moetn weetn, dat Banning met de helm geboorn was. “Ik was knecht bie de muller in Bunermond. Op een dag sturf de oale muller; toen dacht ik, dat is mis jong. Reken dr op, dat doe hum weer zugst. En was t niet zo? Niet lang na de begraffenis zweefde de muller al ommien huus. Daar was ik...
nl.verhalenbank.44025
Zoals gezegd hadden de kabouters een vaste verbinding vanuit de Kabouterberg te Hoogeloon naar de boerderij 'De Heskok' in Meerveldhoven, in de buurt van het riviertje de Gender. Een oud mannetje dat daar een wandeling maakte langs de oever van de rivier, hoorde plotseling een fijn stemmetje dat riep: 'Kyrië is dood!' en dat deze uitroep menigmaal...
nl.verhalenbank.49854
Spookdieren: Van mijn betovergrootvader werd verteld, dat hij jager was. Op een avond ging hij met zijn geweer huiswaarts. In de buurt van het “Heiblumke”, een huis in de Laaghei, hoorde hij geraas en gesnuif in de struiken langs de weg. Hij schrikte, doch kon niets zien, greep zijn geweer, en vroeg luid: “Ben je van God, spreek dan. Ben je van de duivel,...
nl.verhalenbank.69367
Mien voader hef mie wol wat verteld over veurloop. Hai woonde dou in Onstwedde. Op n oavend steet e op boetn wat noar de steerns te kiekn en zo. Non stun n endkng van heur of n boskng. Oet dat bos heurt hai dan “help” roupn. Hai hef zuk dr nich an steurd en dochde, dat t wol verbeeln weden zol. Wat e door heurd har, vertelde n zet loater aan zien neef....
nl.verhalenbank.44552
Veurloopn Nou komp et nait altied uut wat de mensn zain. Mien zuster komp es moal bie oavend van de Pekel. In huus vertelt ze dat ze t huus van dei en dei brannen zain het. Moar d ander dag stait dat huus dr nog. Doar kon ze ja nait bie, dat zai zuk zo verkiekn kon! In dit huus is nooit brand komen want et stait dr nog.
nl.verhalenbank.43823
d Olle heer zag voaker biezundere dingen. Door mozzen wie de gek nait mit drievn, want hai kreeg maistied gliek. Zo zugt e op n oavend n steern vaaln op t huus van de buurvrouw. “Dat liekt mie nait goud tou”, zee hai, toun e dat in de koamer aan ons vertelde. Wie leufden dat, want voader kon t ja waitn. Hai wost t ook. Ol buurvrouw is omkomen. Stumper...
nl.verhalenbank.43918
HIJ HAD ER GENOEG VAN In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
Mien moeder het duk verteld, dat er ’n keer ’n spook achter hor on was gelope. Moeder en ’n zuster van hor, dus ’n tante van mien, mozze soaves es ’n keer van de Kommerdiek nor Gendt, wor grötmoeder op visite was. ’t Was heel donker. Ze waren nog mar ’n eindje weg, toe ze voetstappe achter ’r hörde. Ze keken um, mar zage niks. Mar toe ze wer dörliepe,...
nl.verhalenbank.50178
Myn folk wenne op 'e Eibertsgeasten. Froeger wie der in paed, dat fan 'e Hegewei dêrhinne roan. Dat paed bochte hiel bot en it gong troch in boskje. Op in joun kom ien dat paed del. Hy wenne op 'e Eibertsgeasten, dêr't er hinne soe. Midden yn 'e bosk dêr't it paed in hoeke makke, seach er in lykstaesje oankommen. Alle minsken dy't der achteroan roannen...
nl.verhalenbank.12203
Wat ik weet, heb ik vroeger als kind van mijn vader gehoord. ’s Avonds kwam buurman vaak even praten en dan kwamen de verhalen los. Natuurlijk ben ik het meest vergeten. Wel herinner ik me nog, dat er eigenlijk altijd iets te zien was. Langs de weg, in het veld of bij de huizen. Eén avond staat me nog goed voor de geest. De buurman was er weer . Hij...
nl.verhalenbank.45615
Dorover hè voader verteld. Hé’j zèj dat ie ’t eiges ha gezien. Hé’j zag soaves is ’n keer ’n heel grote gloeiende bal on den horizon en dorbove was de hele loch vuurrood. Toe rieptie moeder en zèj: “Kom ’s on ’t raam kieke. Da is beslis ’n vörbeduisel”. ’n Por monde dornoa brok den oorlog van 1914 uut.
nl.verhalenbank.50218
In den Belmermeermolen (gemeente Broek in Waterland, maar vóór Napoleon I, gemeente Zuiderwoude), woonde vroeger een moeder en een dochter. De dochter had verkeering en de vrijer kwam zondagavonds bij haar opzitten, dat wil zeggen: nadat de andere huisgenoten te bed zijn gegaan, nog wat met haar blijven vrijen. Hij moest echter beloven dat hij vóór...
nl.verhalenbank.9414
Ziezo, wie zitn hier in t gehucht Meerland. Dat hait zo, omdat er vrouger n meer bestoan het. Over dat meer binnen verschaiden legenden in omloop. Ollere mensn konden dr vrouger veul over verteln. Ik herinner mie nog n geval, dat n oal man mie verteld het. t Is wel al 150 joar leden, toun t zuch ofspeuld het, wat ik joe nou verteln goa. Want dei olle man...
nl.verhalenbank.44866
Der wie ris in doomny, dy hie fijannen. Doede Lapke wie ien fan dy fijannen. Dy kaem noait by him yn tsjerke. Hy hie sa de pik yn op 'e doomny, dat hy naem it bislút him to formoardzjen. Op in joun liet er in boadskip oan 'e doomny bringe, dat der lei ien op stjerren en de famylje forsocht him dêr to kommen. De doomny gong op stap. Hy moest oer in planke....
nl.verhalenbank.38589
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
Ik kan je heel wat vertellen over vroeger. De mensen beleefden van alles. ’s Avonds, als men bij het haardvuur zat, ja, een echt haardvuur en geen kachel, met de voeten op de plaat, kwamen de verhalen los. Als kind heb ik er aan geloofd, aan spoken en heksen. Zonder ‘t “schienvat” durfde ik nooit naar de schuur. Nu geloof ik van dat alles niets meer. Maar...
nl.verhalenbank.45348
Nou komen wie op t terrain van de spuikkiekers, en eerlijk gezegd dit mou je leuvn. Teveul dingen heb ik heurd van zukke betrouwboare mensn dat ie t wel aanneemm moutn. Mensn dei nait logen of snakken of benauwd wazzen, moar goie, lang nait domme lu, dei wat heurden of zaggen wat loater oetkwam. K. van Terwupping bie Onstwedde luip op n oavend langs t oal...
nl.verhalenbank.43275
Ie kennen ja wel dat varsien over Schoonlo? Et wordt nog vake zungen op n brullefte en zo. Maar gieniene weet hoe of ze aan dat liedtien komen sind. Dat zal ik je nou es verteln. Er trok es n maal n leger langs van Coevern naar Grunningen. t Kennen Spanjaarn en ook wel Fransn west hebben, dat wet k niet zo krek. Teegn de avend komp sie in Schoonlo an. Sie...
nl.verhalenbank.43658
35