Datasets - ISEBEL

Gradje Wegh had ’n vèrke geslach. Hé’j verkoch de helf on Chris Kupers, de parlevinker* op de Woal. Gradje woj die helf soaves wegbrenge opte krujwage. Hé’j deej ’r ’n schon wit lake over hin um alles netjes te houwe. Toetie ekkes on ’t krujje was, kwamter ’n zwarte kat bé’j ’m lope. En die sprong ienens opte krujwage, op ’t lake. En toe wier de krujwage...

avond

nl.verhalenbank.49711

Ik wie in jonge fan sa'n fjirtsjin, fyftsjin jier. Ik foer by in ierappelskipper boppe Grins. Wy leveren oan 't fabryk 'de Woudbloem'. Wy farden mei 't skip yn 't Slochterdjip. 't Wie prachtich-moai waer, mar wy hienen yn 'e wyn. Ik moest lûke. De skipper dy trilke. (trilkje = een schuit of praam voortbewegen met een trilker. Een trilker is een...

dier

nl.verhalenbank.24549

3.141. De Toren van Bakel Een groote menigte Kauwen bevond zich in 1858 in de gemeente Bakel. De hooge toren der kerk scheen als bezaaid van nesten dezer vogels, die aldaar hun verblijf hielden en uitbroedden. Waardoor zij eene groote partij duiven verdreven aan de pastorij toebehoorende, die in den zomertijd menig hartelijke beet aan den pastoor...

aanemen

nl.verhalenbank.50411

2.12. De verjaagde katten Omstreeks denzelfden tijd als vorenstaande, ontmoette Am. van der Meyden toen te Eersel woonachtig, op zekeren nacht, niet ver van het Jodenkerkhof, met peerd en kar daar voorbijrijdende, eenen troep heksen, in de gedaante van katten, die zijn aangezicht bekrabden. Hij sloeg er met de zweep onder en zij verdwenen alle.

aangezicht

nl.verhalenbank.50052

1.1. Kaboutermannetjes Aan den grooten weg, die van Eindhoven naar de Acht-Zaligheden en verder nog naar Turnhout leidt, ligt Meerveldhoven, dat een deel uiItmaakt van de gemeente Veldhoven. Even voorbij de in deze omstreken algemeen bekende herberg 'De reizende Man' wIjst men u de plaats waar, in den goeden ouden tijd de nijvere kabouters huisden. Ja, de...

akker

nl.verhalenbank.49995

Spokerijen. 't Spookte bij den Mispelboom, te Ierseke. In den Franschen tijd heeft eens een soldaat van Napoleon het gewaagd, om daar 's nachts naar toe te gaan, gewapend met een sabel en een geweer, geladen met fijn gehakt zilver — om de geesten te verjagen. Hoe het hem vergaan is, niemand die het weet, want geen sterveling dorst hem volgen, maar de...

angst

nl.verhalenbank.39012

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur