Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Spookdieren
Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
Iemand had 'n bos gekocht. Twee voerlui zouden er hout uithalen. Maar dat was tegen de zin van 'n heks; de paarden gingen rechtop staan en wilden niet over de weg. Men nam toen een andere weg en zag de heks door de lucht over de akkers verdwijnen.
nl.verhalenbank.46368
By de grouwe ikene beam oan 'e betonwei spûket it. Dêr rint in wite gedaente om. Alde Aen Klokje (= Aen Alma ^) hat him sjoen.
Navend, sei Aen.
Mar hy hie neat sein.
Hâld dy de bek dan, sei Aen batsk.
Doe seach er om en de hiele wite gedaente wie fuort.
Doe wie Aen bang woarn en makke er gau dat er thús kom.
nl.verhalenbank.15888
Lange Wapper
Zemme dor e koppel joare geleje ont Stien e gespieert stantbelt van ne lange moagere zwik mè twië zatlappeneirgeplavaait. Dië lange sjamfoeëter ieët Lange Wapper. Das nenieële schoeëne noam ver ne woatergieëst. Oa, ge wet ni wanatadis, ne woatergiest? Wel, da's e spoeëk in mengseklieëre da zen aaigen onzichtboar kan moake en daddin of oant...
nl.verhalenbank.19282
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie.
Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Ien fan 'e Houtigehage hat my us forteld:
Wy sieten thús yn 'e keet en wienen oan 't kaertspyljen. As wy oan 't kaertspyljen wienen wie 't altyd lûdroftich. Der woarden dikke wurden by brûkt en de hollen woarden hyt.
Heit hie der in hekel oan dat wy kaertspilen.
Op in kear wienen wy wer oan 'e gong. 't Wie op in joun. 't Gong der heil en seil oan wei en...
nl.verhalenbank.24934
Alles wat ik vertel, heb ik heurd van ander mensen.
Zulf heb ik nooit wat beleefd en geleuvn dou k t evenmin.
As kind was k wel baange veur witte wieven. dei zatn in de kolkn van t daip. Zo wur ons verteld. En wie zagn dr vanzulf ook wat, as wie in t woater keekn.
d Oaln zeen verder, dat dr uut de kolk asmis n stem kwam; zai hadden t zulf heurd. De stem...
nl.verhalenbank.43400
Ik tsjinne yn Gaaikemaweer. 't Leit yn Grinslân, achter Niehove. Ik wenne doe by myn skoanâlden yn. Skoanheit en ik wienen arbeider by deselde boer en syn dochter wie dêr faem. It arbeidershúske dêr't wy yn wennen stie in twintich menuten geans fan 'e plaets ôf. Skoanheit krige wurden mei de boer (Tilma) en rekke lulk fuort. Doe makke ik my ek lulk, hwant...
nl.verhalenbank.19849
Ik en een stel vrienden zaten 's avond rustig op een bankje te genieten van de zon die onderging. Jullie kennen het wel, heerlijk loom in de zon hangen en een beetje slap ouwehoeren. Toen kwam Vif eraan, hij is een zwerver maar hij vindt het gezellig bij ons en wij vinden zijn verhalen geweldig. Meestal gaan die verhalen over “normale” dingen, maar...
nl.verhalenbank.49918
It is froeger gebeurd, dat in heit (Veenstra) mei syn dochter yn in fiskersaek lei by Foanejacht, healwei Garyp en Warten, dêr't nou in brêge leit. De fisker hie dêr in tichtset en sy setten ek wol oer.
De fisker moest nei de buorren ta yn Earnewâld. Hy sei tsjin syn dochter: "Ik kom sa gau mooglik wer. Der komt aenst noch al ien dy mat oerset wurde, mar...
nl.verhalenbank.24921
Witte Wieven
Dominee Detmar, te Ede, kwam laat terug van het bezoek bij een ouderling en moest de Witte Wieven bij Kernhem passeren. Hij voelde zich ongerust, er zou hem iets gebeuren. Toch ging hij. Op het Hooge Dennenboschje verscheen hem een witte juffer. Dominee zei: "Ben je van God, dan staat, ben je van de duivel, dan gaat." En de gedaante verdween.
nl.verhalenbank.13627
In 'n huis tegenover de paters in Weert werd op kerstnacht gekaart. Men waarschuwde om op te houden wegens de heilige nacht. Een der bezoekers was niet bang; hij kon de duivel binnen laten komen. De anderen stemden daarmee in. De man van de zwarte kunst ging lezen en de duivel kwam binnen terwijl er nog 3 duivels voor de deur bleven staan. Ieder had...
nl.verhalenbank.46385
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
In dochter fan Bouke Schievink wie us by 't maitiid oan 't mollebultstruijen op it lân fan Jan Binderts Kloosterman, fan 't Bomkleaster. Dat wie op dat stik lân mei de grouwe beam. Doe stapten dêr twa wite juffers oer 't lân, in moai ein fan har ôf. Sy gong der hinne om to sjen, mar doe wienen se samar fuort as snie foar de sinne. 't Gebeurde by de grouwe...
nl.verhalenbank.16834
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha.
Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek.
Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Der wie in faem, dy tsjinne by de boer. Dy faem woe noait forkearing ha. Hja krige wol genôch oansyk, mar sy stegere alle manlju ôf. Dêr woarde se faek om pleage. Op in kear, doe't se wer ris tige narre woarn wie, doe sei se: "Goed, de earste de bêste, dy't om my komt, dy bliuwt, as wie 't de duvel ek."
De earste dy't kom, mocht bliuwe. De frou seach dat...
nl.verhalenbank.19737
De boer en 'e frou wienen to praten. De feint, de faem en de lytsfeint bleauwen thús. De feint dy hiet fan Ruerd van der Veen. Doe helle de faem in buorrel op. Wylst tekene Ruerd by de faem op it bêdsket in gleone keardel. De faem woarde de jouns ôfgryslike bang, doe't se op bêd soe. Hja rôp de boer der by. Dy hie fuort yn 'e gaten dat Ruerd dat lapt hie...
nl.verhalenbank.20149
Hast op Westerwolde veur 'n poar joar 'n oal kluzenoar wonen in 'n hudde. D'man was zo baange veur geesten. Aalgedurig runde 'e om de keet en sluig mit de stok tegen de muren. En in de keet was 't al net zo. Hai wos nait beter. Moar 't gebeurde ook wel, dat pestoor even kwam. Den zee d'oal man: “Doar, aan de mure, doar zitten ze.” Och, en den kreeg...
nl.verhalenbank.42874
Der wie in feint yn 'e Harkema, dy kom by de faem. It wie sahwat tolwe ûre, doe kuijeren se togearre. Doe seagen se twa famkes dy't elkoar yn 'e earm hienen. Se wienen sprekend gelyk yn 'e klean. Se roannen foar it pearke op.
"Hwat matte dy hjir?", sei de feint. "Wy gean se nei."
De beide famkes roannen oan in daem ta. Dêr gongen se samar ta de groun yn....
nl.verhalenbank.17450
