Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Narrator Gender
Met dat mens hebben we nog meer meegemaakt.
We kregen een kind ziek. Ouwe Joukje kwam vaak even kijken en vroeg dan: “Hoe gaat t met t jonkje?”
Ik zocht daar eerst niks achter, tot een van de familie mij er op wees, dat we dat niet moesten toelaten. Hij had ook zo’n geval gehad en was er achter gekomen, dat het oude mens zo’n kind ziek maken kon.
Wat had...
nl.verhalenbank.46182
Us beppe wie Japiks Griet. It wie in greate tsjoenster. Wy wienen deabinaud foar har. Wy hienen allinne om har in touke om 'e hals en dêr hong in pûdtsje mei duveldrek oan. Dan krige de duvel gjin fet op ús, sei mem. Ek faek duveldrek ûnder 'e drompel.
Der wienen ek wol bern dy droegen in koarste fan roggebrea by har. Dat holp ek, mar sa bot net.
As in...
nl.verhalenbank.34564
Yn Broeksterwâlde is 't wol gebeurd dat bern bitsjoend waerden. Dan dienen se duveldrek ûnder 'e drompel. De âlde buorfrou mocht der net wer komme.
Wie der ien bitsjoend, dan gongen se nei de duvelbanner. Dan founen se krânsen yn 'e kessens, dy wienen prachtich troch elkoar flechte. Dy krânsen waerden forbrând.
nl.verhalenbank.30862
Wy hienen in famke, dat wie altyd gammel en siik. Doe kom der ris in kear in sekere Filippus by ús. Dy sei: "Hwat is hjir to rêdden? Is jimme fanke siik?"
"Al in hiel skoft", sei 'k.
Hy sei: "Jimme matte nei de duvelbander, hwant der sil wol hwat oars achter sitte. Jimme bern sil wol bitsjoend wêze. Ha jim it kessen al ris iepenmakke?"
Doe makken wy it...
nl.verhalenbank.27554
As in bern siik waerd, froeger dan wie 't faek it gefal dat sa'n bern bitsjoend wie. Yn Jistrum wyt ik fan in gefal doe hellen se dêr in duvelbander by. Dat wie Piter Poes fan Sumarreheide. Dy kom op 'e hounekarre, en dan ried er sa hurd de sânreden del, dat it sân stoude der nei. Sa ha se my forteld. It kessen fan 't sike bern toarnden se iepen. Dan...
nl.verhalenbank.31189
Tsjoensters meitsje de bern siik. By Sweitse Stopjern (= Oldenburger) wie in bern, dat wie ek altyd heal en gammel. It bern tsjirme.
Sy wienen dêr us op in kear oan 't hûshimmeljen. Doe founen se krânsen yn 'e kessens. Dy brânden se op en sy leinen duveldrek op 'e drompel fan 'e doar. It bern wie samar genezen
nl.verhalenbank.26117
Se seinen altyd, in tsjoenster koe har yn in kat foroarje.
As se froeger wite woenen as in siik bern bitsjoend wie, ûndersochten se it kessen. Founen se dêr krânsen yn, dan wie 't bern bitsjoend. Der woarde dan om socht hwa't de tsjoenster wie. De krâns(en) woarde(n) forbrând.
Se dienen faek duveldrek ûnder 'e drompels. Dy't it bern bitsjoend hie koe dan...
nl.verhalenbank.32677
Wy wienen as bern machtich yn 'e hûs. In stik of hwat fan ús binne bitsjoend west. Der wienen krânsen yn 'e kessens. Dy woarden opbrând, mar guon fan 'e bern wienen al to fier hinne. Fjouwer binne deatsjoend. It wie it wurk fan Stammerige Harm.
Der sieten yn 'e krânsen lapkes mei bloed, dy't de bern om in seare finger hawn hienen en der siet ek stoptried...
nl.verhalenbank.22971
As de krânsen, dy't yn in kessen sitte, forbrând wurde, forgiet it frommeske - de tsjoenster- fan 'e pine. Guon tsjoensters hâlde der popkes op nei, dêr't se mei nuddels yn stekke.
Om de tsjoensters to kearen docht men duveldrek ûnder 'e drompel fan 'e doar. Dêr kinne tsjoensters net oer komme.
nl.verhalenbank.17704
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
Alle Tet wie in greate tsjoenster. Sy koe harsels yn in pod foroarje. Sa kom se dan by de minsken op bêd. Sy wie de greatste tsjoenster fan 'e Harkema.
Mar âlde Eke wie ek in tsjoenster. Dy hat us in bern bitsjoend. It bern woarde gammel en siik. Doe gong de man nei Wopke fan Kûkherne ta. Dat wie dêr de duvelbander, dêr reizgen se út 'e Harkema...
nl.verhalenbank.19559
Yn Sweagerbosk wenne in tsjoenster. 't Wie in âld minske, hwat miswoechsen. Hja roun altyd itselde paed del fan 'e Suderstasjonswei nei de Sweagerbosk. Dat wie doe yn myn jongestiid noch in sânpaed. As wy út skoalle kamen en wy moesten har foarby, dan setten wy altyd mei de klomp in krús oer 't paed. Wy seinen tsjin elkoar: "Dêr kin se net oer komme." Hja...
nl.verhalenbank.32031
Oene Kempenaar fan Sweagerbosk koe tsjoene.
Syn pakesizzer wenne yn Ljouwert. Dy hie in pear jonges. De iene jonge wie faek siik. Soms wie 't even wer goed, mar even letter wie 't wer mis. As pake der wie wie 't op 't allerslimst; dan wied er hast dea, sa raer like it dan.
De mem krijt hwat yn 'e gaten. Sy giet nei de apteek ta en hellet duveldrek. Dat...
nl.verhalenbank.24583
