Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Spookdieren
Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
Ik hie in suster Jitske, dy is sa'n fiif jier lyn forstoarn. Hja wenne yn Hiltsjemuoiwâlden, hwat achterút. Tichteby stie in húske, dêr wenne in man-allinne yn. Dy man dat wie in tsjoenster.
Dêr stie nòch in âld húske, dêr wenne in âld wyfke yn. As myn suster by dat âld wyfke kom, dan wie 't sloof alhiel ûnstjûr. Myn suster fortocht dy frijgesel der fan...
nl.verhalenbank.34463
Heit fortelde, yn 'e Westerein hie in man west, dy syn wiif wie der alle nachten op út. Mar de man wist fan neat. As er wekker waerd, dan lei der in kouwepânse njonken him op bêd. Hy tocht al us: "Hwat kin dit bitsjutte." Doe op in kear geat er in amerfol siedend wetter oer dy kouwepânse hinne. Doe wie 't wiif der yn tûzen hasten oanstouwen kom, hymjend...
nl.verhalenbank.19323
Us beppe wenne oan 'e Dwarsfeart to Drachten. Elke saterdei kom dêr in boerefrou lâns mei in wite mûtse op en in koer ûnder 'e earm. Der wenne ek noch in frou njonken beppe en dy har bern rekke net goed. It woe mar net wer opknappe, it bleau gammel. De man sei: "It kin wol bitsjoend wêze." Sy krigen it kessen út 'e widze, dêr't it bern yn lei en sy...
nl.verhalenbank.11555
Lol wie letter troud mei Hindrik Land. Doe't Lol noch in fanke wie, slepte se faek by har beppe Heabel dy't oan 'e Singel yn 'e Harkema wenne. Dat fanke sei: "Ik kin nachts noait sliepe." Dat woarde sa slim, dat op 't lêst ha se 't kessen iepentoarnd, dêr't Lol mei de holle op lei. Doe sieten dêr trije krânsen yn, de trêdde wie omtrint klear. Doe ha se dy...
nl.verhalenbank.33294
Yn Lúxwâlde wenne in tsjoenster, dy gong altyd nei de winkel om boadskippen, mar hja bitelle noait.
De winkelfrou sei tsjin har: "Jo matte ekris bitelje."
Doe kom dat frommes as in kat werom. De beide froulju hienen slim rûzje hawn.
Doe't de winkelfrou de kat seach, goaide se har in tsjettelfol siedend wetter oer de rêch.
"Hjir, dû smoarge tsjoenster,"...
nl.verhalenbank.26116
Bij Teunisboer in Erpelo onder Holten kwam de knecht op een avond bij het huis terwijl de overige huisgenooten reeds te bed waren. Hij klopte maar kreeg geen gehoor. Daar ziet hij opeens een witte gedaante, die al korter en korter bij hem komt en ten laatste vlak voor hem gaat staan. Op zijn kloppen kreeg hij geen gehoor, zoodat de knecht, ten einde raad,...
nl.verhalenbank.39625
Guon bern wurde mei de helm geboaren. As dy helm fuort by de geboarte forbrând wurdt, hoeve sokke lju der letter nachts net ôf. Oars matte se alles sjen.
nl.verhalenbank.29478
De moeder van vrouw Grolleman dacht dat ze beteuverd was. Ze wol het bedde losmaken. Dan zou er een vogel of krans in zitten. Dat moest je dan verbranden en dan verbrandde je ook de geest.
nl.verhalenbank.43266
Yn Jistrum wenne in man, dy moest altyd bigraffenissen fan tofoaren sjen. Heit hat dat wol faek forteld, mar ik wit de namme fan dy man net mear. Wit hoe faek gebeurde it yn 'e nacht, dat hy der út moest om sa'n bigraffenis to sjen. Hy moest der soms hiele einen om rinne. Soms koed er krekt sizze hwa't it wie, dy't yn 'e kiste lei. Dat seach er dan oan 'e...
nl.verhalenbank.31180
As ’n kiend of ’n grote ziek wur en hé’j kum te stèrve en je mak ’t kopkusse los, dan zit er ’n krans van vère ien. Die mot verbraand worre.
nl.verhalenbank.50231
Dartig, vertig joar geleje wonde er nèven ons ’n vrouw, worvan sommige minse zèje, da ze hekse kos. Ze was altied goed vör ons. En onze Thé, die toe nog mar zo’n jong was, kreeg altied wa van ’r, snuupkes of zo, as ze èrs hen gewes was, bijvoorbeeld nor de stad. Onze Thé was in die tied duk ziek. Hé’j was mar ’n zwak kjelje. ’n Vrouw uut de buurt zèj: “Ik...
nl.verhalenbank.50156
Een tante van verteller heeft als meid gewoond bij 'n brouwer tussen Vught en Boxtel. Dikwijls kwam daar 'n kat op de rand van de brouwketel zitten. Men besloot ze daar weg te jagen. Bij 'n volgende gelegenheid joeg men achter de kat die tenslotte in de brouwketel viel. Even later vond men de vrouw des huizes verbrand in bed.
nl.verhalenbank.46495
Myn man syn pake wie bitsjoend troch de boer, by hwa't er arbeider wie. Hy lei siik op bêd. De boer kom alle dagen by him. Dan gong er op 'e stoel by 't bêd sitten. Doe hat pake syn âldste dochter syn holkessen iepen makke. Doe siet dêr in kat fan fearren yn. Dy wie omtrint klear. Sy skuorde de hiele kat útelkoar.
Wylst se dêr mei dwaende wie, kom de boer...
nl.verhalenbank.18097
De tsjoensters koenen har yn swarte katten foroarje. Krige sa'n kat in optuter, dan lei de tsjoenster de oare deis siik op bêd.
De krâns yn 't holkessen woarde opbrând as der ien bitsjoend wie. Se gongen foar 't slachtoffer nei de duvelbander ta om ried. Dat wie âlde Hinse: Hinse Jehannes de Boer fan it Swartfean.
nl.verhalenbank.33789
Wie ien mei de helm geboaren, dan moest dy helm opbrând wurde. Dienen se dat net, dan moest sa'n ien letter altyd út bêd wei en der op út om lykstaesjes to sjen
nl.verhalenbank.22041
Kat als Heks
Enkele mannen zaten te buurten rond het vuur. Daar kwam een kat door 't "skoergat" binnen en kwam ook bij 't vuur zitten. 'n Tweede volgde al gauw een derde, een vierde...Negen zochten zich in een kring een warm plaatsje. De mannen kregen 't benauwd, dat was geen zuivere koffie. Ze probeerden de beesten weg te jagen. 't Ging niet. Toen pakte...
nl.verhalenbank.13458
Der wie in man dy hie forlet fan jild. Doe kom de duvel by him. Dy seach der út as in knappe mynhear. "Siz mar hoefolle ast ha wolste", sei dy mynhear. De man neamde it bidrach. Doe sei de duvel: "Nou mat ik ek hwat fan dy ha. Hwatstû moarnmoarne it earst fêstbynste, dat is fan my." Dat woarde ôfpraet.
Mar de jouns gong de man nei dûmny ta. Dy fortelde er...
nl.verhalenbank.19363
Beppe Klaske hie in kammeraetske, dy lei op bêd. Se wie altyd siik en gejaechd en noait rêstich.
Doe hellen se de duvelbander nei har ta. Dy hat it fearrene kessen fan bêd helje litten. Dat waerd leech skuord en doe siet dêr in séfûgel (sémieuw) yn. Dy wie op 'e kop nei klear. As de kop der ek oan west hie, hie hja dea west.
De séfugel waerd opbarnd. En...
nl.verhalenbank.20636
Wie der ien bitsjoend dan ûndersocht men it bêd nei krânsen. Waerden dy foun, dan forbrânde men se.
nl.verhalenbank.38291
