Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Wy dienen froeger duveldrek ûnder 'e drompel.
In tsjoenster koe har yn in kat foroarje. Dat koe âlde Minne Ael ek. Dat wie in tsjoenster. En Minne Brecht wie èk in tsjoenster.
Ael hie in soan, dat wie Hindrik. Se wennen yn 'e Kule. Dêr wennen Wytse en Gjertsje ek.
Op in joun rekken der by Wytse en Gjertsje twa fremde katten yn 'e kelder. Dy ramaeiden dêr...
nl.verhalenbank.38316
Yn 'e oare heide achter Surhústerfean wenne Rikele Myt.
Dat wie in tsjoenster. Sy koe har yn in kat foroarje.
Dy kat kom jouns altyd by deselde minsken. 't Wie in dikke, grouwe kat. De man sei: "Dat sil 'k dy kat ôfleare."
Hy hie in fjouwer-tinige gripe.
Doe't de kat der wer oan kom mei syn gleone egen goaide hy ta mei de gripe en hy rekke him. De kat hie...
nl.verhalenbank.29393
Alle Tet wenne yn 'e Harkema op 'e Bulten. Hja wie in tsjoenster. Om op har hiem to kommen moest men oer in houtsje dat oer de sleat lei. As bern setten wy altyd in krús foar dat houtsje. Dat dienen wy mei de klomp. Dan koe Tet ús net bitsjoene.
As Tet ien bitsjoend hie sieten der krânsen yn 'e kessens. Hja hat wolris bern deatsjoend. Hja koe har yn in...
nl.verhalenbank.36028
Oan 't Wyldpaed lei in stik lân, dêr roan altyd in kat troch 't gjers. Dy hie dêr in fêst paed.
Der wie net in dier dat fan dat gjers frette woe. De eigners hienen dêr har nocht fan en sy seinen: "Dy kat sil dea."
Op in middei roan dy kat dêr wer lâns. Hja fangden him en dienen him yn in sek.
Doe ha se him yn 'e sek tsjin 'e muorre deaslein. Doe't se de...
nl.verhalenbank.22115
Yn 'e Houtigehage wienen twa froulju by elkoar to praten. De iene hie in koeke meinom. It minske dêr't se to praten wie, traktearre dêrfan.
Foar harsels snie se in stik ôf mei noch in hiel lyts stikje. Dat lytse stikje iet se op. It greate stik die se tomûk yn in slútkoer, dy't oan 'e souder hong.
"Hwat ha jo jou koeke gau op", sei it minske, dat dêr to...
nl.verhalenbank.20099
’t Volgende verhoal heb ik van mien moeder. D’r kwam vroeger geregeld ’n èrme vrouw on de deur om iets te kriege. En ze kreeg ok altied wa van moeder. Op ’n keer kwam ze wer es ekkes on. Ze zej, da ze smèrs èrs [ergens] ’n né’jj hemp ha gekrege. En ze zou ’t moeder loate zien. Ze deej ’t opgevouwe hemp uuteen en toe rolden ’r ’n appel uut. De vrouw gaf ’m...
nl.verhalenbank.50157
In tsjoenster foroare har nou en dan yn in kat. Ik ha wol faek heard dat se sa'n kat in optuter joegen soms en dan hie de tsjoenster de oare deis in doek om 'e holle of in blau plak oan 't wang of sy wie kreupel of sa.
Hja bitsjoende ornaris bern, troch dy bern hwat to jaen dat se opite koenen. Dan woarde dat bern siik en dan reizgen de âlden nei de...
nl.verhalenbank.28204
Alde Rikele Myt forkocht ek ierpels. Skoanmem en dy hellen der wol ierpels wei. Dan sei Myt: "Jimme meije myn ierpels wol, hè?"
Skoanheit hie in suster, dy woe der gjin ierpels wei ha. Lutske hiet se. Dy miende mar fêst dat de ierpels fan Myt bitsjoend wienen.
Letter wenne dyselde Lutske op 'e Trije Roede by har dochter yn. Sy wie doe al âld en Rikele Myt...
nl.verhalenbank.24561
L: Mer mien breur dee döar, ja is is ja no doad, mer vrower har he an n veurlichtingsdienst, dan hoovn ze mer zes wek in deenst, veur n oorlog, hadn ze zonne veuroefening en dan har he elkn oavnd, at he wier kwam um n uur of tien, dan har der ne kat zetn midn op n weg, joa, dan dach he, wat möt den doar dan ieder moal, he krig t geweer moal van n haakn en...
nl.verhalenbank.128683
Waetsen Nicolai op 'e Tike, dy syn wiif wie altyd siik. Dokter koe der neat oan dwaen. Doe gongen se dan mar nei Wopke ta.
Wopke sei, it wiif wie bitsjoend. Hwa soe de tsjoenster wêze?
Op in kear hie hja in apel krige fan âlde Tryn. Dy lei se yn 'e sûkerpot yn 'e kast. It lid kom der op.
In pear dagen letter sei se: "Ik hie wol sin oan dy apel. Meitsje my...
nl.verhalenbank.22090
Klaes van der Veen wenne yn Mouneein. Syn frou wie siik. By de gewoane húsdokter founen se gjin baet. Doe gongen se foar har nei de duvelbanner ta. Dat wie Piter Poes, dy wenne op Sumarreheide.
Piter Poes joech medesinen mei. Hy sei, hja moesten earst in gat ûnder 'e drompel fan 'e doar grave. Dêr moesten de medesinen earst twa wiken yn lizze en dàn pas...
nl.verhalenbank.30044
Heit fortelde ús myn âlde omke hie in dochter hawn, dy wie siik. Dêr gong omke foar nei Wopke duvelbander ta, dy't yn Kûkherne wenne. Omke ried oer de Wide Pet, hwant it wie winter.
Wopke sei: "It fanke is bitsjoend. Hjir hast in drankje. Mar dû mast goed op 'e flesse passe, hwant ast omtrint thús biste komt de tsjoenster dy yn 'e mjitte, dy hat har yn...
nl.verhalenbank.17558
Yn Feanwâldsterwâl moesten twa famkes ris foar har mem nei in winkeltsje om boadskippen. 't Wie in âlde frou dy't dat winkeltsje der op nei hâldde. Dat minske mocht it jongste famke wol lije, mar it âldste net. Hja sei: Myn suertsjes binne op, mar hjir hastû in apel fan my. Doe krige it âldste famke in hiele moaije apel fan har. Doe't se dêr mei thúskaem...
nl.verhalenbank.31049
Us beppe wie froeger tsjinstfaem. Op in kear roan se mei noch in oar famke even nei hûs ta. 't Wie op in joun. Dat famke praette nochal lûd. Doe sei beppe tsjin har: "Wy matte net sa lûd prate, hwant ús Hindrik wyt alles as ik thús kom, hwat wy tsjin elkoar sizze."
Doe hie se sein: "As wy wer prate, mast ris achter ús sjen, hwant dat is ús Hindrik, dy't...
nl.verhalenbank.23528
Alde Rikele Myt wenne op 'e Skieding. Dat wie in tsjoenster. Sy hie mar ien eech. Der wie in jonkje by har, dat wie har pleechkind. Dy sei tsjin har fan beppe.
Der kommen us op in kear jagers by harren yn 't heidefjild, dy fregen oan dy jonge of er ek in hazze sjoen hie.
"Ja," sei de jonge, "ik ha àl in hazze sjoen. Ik wol 't jim wol sizze hwerre, mar dan...
nl.verhalenbank.26040
In tsjoenster, seinen se, koe har yn in kat foroarje. Myn frou (_) kom fan Sânbulten. Dêr yn Sânbulten wenne in âld-minske dy gong foar in tsjoenster troch. Myn frou leaude dat ek. Der woarde altyd sein, as der minsken wienen dêr't hja de pik op yn hie dan wie dat foar dy minsken net bêst. As hja by sokke minsken lâns kom, dan gong hja even nei 't...
nl.verhalenbank.34492
Der wie in frou, dy hie trije famkes. Dy praetten alle trije hiel drok. De frou wie oan 't waskjen en sy hie lêst fan dat drokke praten fan har famkes. Dat doe sei se: "Ik woe wol dat jim alle trije gûlswannen wienen." En sy hie 't net sein of it wienen gûlswannen alle trije. En dêr stouden se hinne troch de loft. Dat hie de buorfrou dien, hwant dat wie...
nl.verhalenbank.12535
Ben Kleissen: Van zwartn Dieka van dee kat?
Kl.H.: In de Weiteman. Dat was duur n duwel bezet. n Een gelöaft en n aander gelöaft nich, mer dee beest kwam aait ontzettend op n biester, dee stundn te triln in n stal he kon d’r niks met beginn, niks met beginn, d’r was n paar moal ne zwarte kat op del west, dat was ne kat dee van de ene koo op de andere koo...
nl.verhalenbank.128495
Piters Willemke wie in tsjoenster. Hja gong der nachts op út to tsjoenen en dan lei der in koupânse by har op bêd. Hja sweefde altyd.
Har dochter koe ek tsjoene. Dy foroare har faek yn in kat.
Der wie ek in tsjoenster, dat wie Minne Ael. En dan wie der noch ien, dat wie Minne Brecht. Dy koenen har ek beide yn katten foroarje.
By Gjetsje' Wytse wienen alle...
nl.verhalenbank.38489
In tsjoenster mat om 'e sawn jier ien deatsjoene, oars giet hja sels dea.
In tsjoenster kin har yn in kat of in houn foroarje. Soms forgaderje dy katten; ien hat dan de lieding. Jowt men sa'n kat in pak op 'e bealch, dan bliuwt de tsjoenster de oare deis op bêd lizzen. Dêr kin men oan wite dat men mei in tsjoenster to dwaen hat. Hja bitsjoene meastal...
nl.verhalenbank.36712
