Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik bin mei de helm geboaren. Ik moest altyd alles sjen. Dat fornaem ik it earst, doe wie 'k toalf jier âld. Op in jountiid moest ik molke helje fan 'e boer. It wie noch ljocht. Ik moest skean de fjilden oer. Ik hie in fjildskutte by my lyk as de soldaten brûke. Dêr kaem de molke yn. Op 'e weromreis wie 't skimerich. By de hoeke fan 'e Sânwei seach ik...
nl.verhalenbank.17682
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Tsjoensters kinne sawol âlde as jonge minsken wêze.
Wy hienen in lyts jonkje, dat wie sa'n trije jier âld. Wy wennen doe yn Ikkerwâld. Dat bern bigoun persé jouns om njoggen ûre to gûlen. Dat gebeurde alle jounen. Men koe de klok der op lyk sette. En dat duorre oant alve ûre ta. Wy wennen doe noch by myn man syn âlden yn.
"It bern raest him dea", seinen...
nl.verhalenbank.29779
Ik heb mien voader wel es heure vertelle over werwolve. Hé’j had da wer gehörd van grötvoader. Op ’n keer mos grötvoader vör grötmoeder popkes gon hoale bé’j iemand achteraf ien Huse. Want grötmoeder was bang, da ze kanker had. Popkes of kankerpoppe ware dinge, die te kriege ware bé’j inkele manne of vrouwe die ze eiges mieke. Worvan wet ik nie. Ik het ze...
nl.verhalenbank.44783
Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge.
't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf.
Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...
nl.verhalenbank.37784
252.
Een dén al jaoren dood was wier midden ien 't darp, op de plaats waor hi j vrogger gewoond har, snachs duk gezien as spoek. Mien vader mos op een aovend nao de vroedvrouw. Hi'j kwam toe veurbi'j den hof waor dèn man wel is wier gezien. En daor stong e weer. Vader zei: "Goeienaovend". Mor hi'j har gin antwoord gekrege. Daorum ginge der een betje...
nl.verhalenbank.22613
Een broer van me vader, hè, die is lang thuis geweest. En die heb me wel is verteld, z'n grootmoeder die had een dienstbode, Janna de Heus. Die Janna de Heus, die heb d'r wel is verteld, ze had gediend bij ene Willem de Jong hier in Achtersloot. En die Willem de Jong, nou die ging ok wel is met de duvel om. Op een avond toen zatte ze met vrinde te kaarte....
nl.verhalenbank.72587
Mien voader het et huus woor hai in woond het twei keer in brand stoan zain. dat zag e as e s oavends loat bie huus kwam; in de verte zag e den vuur in t huus en vlammen, dei tou t dak uutsluign. Toun ze den verhuuzn gungen noar n ander stee zee d pabbe: Wat bin k door bliede om, dat wie n ander huus kriegn, want in dizze gebeurt nog n moal wat.
En zo was...
nl.verhalenbank.43820
Der wie in fanke, dat soe trouwe mei in roomske man. Sels wie se net rooms. Har heit wie hiel bot op dy trouwerij tsjin. Op 'e dei dat se trouwe soenen hied er in ein peal meinom. Dêr soed er ien fan harren mei deaslaen.
Underweis trof de pryster him. Dy soe it jonge pear trouwe.
"Man, jo binne wapene. Hwat sille jo?" frege de pryster. De man sei sa en...
nl.verhalenbank.11545
It wie yn Grinzer Pein. Ik en myn earste man kommen op in jountiid út it tsjerkje. Wy kommen fan 'e sangforieniging. 't Wie tsjuster. Ynienen stienen wy yn 't folle ljocht.
Wy gongen nei heit en dy ta. Dêr fortelde ik hwat wy sjoen hienen. "Hwat soe soks nou bitsjutte?" frege ik.
Doe sei heit: "Moarn sil ik jimme fortelle hwat jim sjoen ha."
De oare...
nl.verhalenbank.23132
Neist myn hûs op in stik lân hat in hûske stien, dêr wennen in mem en in dochter. Durke Hylk hiet it minske. Hja koe tsjoene. De dochter wie gebucheld. Myn heit en in broer fan my gongen op in joun in kear in sânreed del. Dy wie ôffrede fan in stik lân dêrnjonken mei wol seis lagen skerpe tried boppe elkoar. Doe kom Hylk it lân del en gong lyk op 'e tried...
nl.verhalenbank.19330
Als jongen heeft de vader van de heer Eysker het volgende beleefd.
Hij was schoenmakersjongen te Hoorn. Toen hij 's avonds naar huis ging, zag hij op een kruispunt vijf witte katten. Aangezien hij wel eens van kollen gehoord had, nam hij een steen en gooide naar de katten. Op slag waren zij verdwenen zonder dat hij er één ook maar had zien vertrekken....
nl.verhalenbank.9048
d Olle heer zag voaker biezundere dingen. Door mozzen wie de gek nait mit drievn, want hai kreeg maistied gliek.
Zo zugt e op n oavend n steern vaaln op t huus van de buurvrouw.
“Dat liekt mie nait goud tou”, zee hai, toun e dat in de koamer aan ons vertelde. Wie leufden dat, want voader kon t ja waitn. Hai wost t ook.
Ol buurvrouw is omkomen. Stumper...
nl.verhalenbank.43918
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Mem en heit ha yn Boarnburgum wenne. Heit hie altyd fan alles to keap. Sy wennen yn in blok fan acht huzen, dat hiet 'de Moune'. Sy hienen doe noch mar ien jonkje, dat is letter weirekke. Doe kom der op in joun in âld minske fan goed njoggentich jier by har. 't Wie de widdou Minke Oosterwoud. Sy frege of it lytse koopmantsje dêr wenne. Dat wie heit.
"Ja,"...
nl.verhalenbank.16845
De bûzehappert
De skriuwers út 'e earste helte fan 'e foarige ieu hawwe it al oer de bûzehappert. Dat wie in kwea wetterwêzen, dêr't men jin mar foar te wacht nimme koe. As men de lju yn ús krite der nei freget, hawwe guon der noch wol fan heard, mar folle witte se der net oer te fertellen. Hoe't syn uterlik is, minsklik, duvelsk of dierlik, haw ik ek...
nl.verhalenbank.13727
Frou van der Molen - hjir út 'e Pein - en har earste man wienen us op in joun fuort west to praten. 't Wie hjir achter yn 'e Juliana-buert. Sy wienen noch net troud. Doe stienen se ynienen yn 't ljocht. Sy wienen noch net oan hûs ta.
Doe't se thús kommen sei se tsjin har heit: "Hwerom ha jim de lampe sa heech brânnen?"
Doe sei har heit: "Wy ha de lampe...
nl.verhalenbank.25929
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S.
Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan.
Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad.
Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
Mien voar kun verschaiden lu dei kwaod zain konnen. Dat wazzen nait altied olle mensn heur. Zo was dr n vent dei teegn zien oal heer zee: Ik zai ain grafgroaver op t kerkhof mit n rode hemdrok aan. Zien voader zee: Bist gek jong, moakst die zulf wat wies. Moar t kwam wel uut heur.
Op n oavend heurt deizulfde jong – zai zitn biemekoar in huus – ain woagn...
nl.verhalenbank.43700
Wat ik weet, heb ik vroeger als kind van mijn vader gehoord. ’s Avonds kwam buurman vaak even praten en dan kwamen de verhalen los. Natuurlijk ben ik het meest vergeten. Wel herinner ik me nog, dat er eigenlijk altijd iets te zien was. Langs de weg, in het veld of bij de huizen. Eén avond staat me nog goed voor de geest. De buurman was er weer .
Hij...
nl.verhalenbank.45615
