Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
27 datasets found
Dutch Keywords: uur spoken
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Vroeger stond er bij Monnikendam een oude boereplaats, waar nou die nieuwe van Sluis staat. Nou, daar spookte het. Op een goeie dag kwamen er soldaten van Hoorn, en die vroege om nachtkwartier, omdat ze al zoo ver geloopen hadden. Dat konne ze niet krijgen, maar ze moste maar in de plaas gaan slapen. Dat woue ze niet, dus bleve ze liever buiten. Maar één...
nl.verhalenbank.9328
Tenslotte nog enkele voorbeelden van het spel van spoken en geesten in Oost-Brabant: In Hees, een gehucht tussen Eersel en Steensel, werd menige nacht een spook waargenomen. In Riethoven stond vroeger een kasteel waar het iedere nacht spookte. Er verscheen dan, zo tussen twaalf en een, een witte slotjuffer. Tussen Veldhoven en Oerle verscheen vroeger een...
nl.verhalenbank.49819
Bij ne boer brak de koei vaok los 's nachts. De zoon ging waoke om twaalf uur, daar kwam een kat, da was ne kerel!
nl.verhalenbank.72720
Bongers vertelde mij het volgende verhaal, dat hij helemaal zelf heeft beleefd. Ik had gemerkt, dat ik gevoelig ben om wichelroede te lopen. Op mijn eigen erf heb ik er mee gewerkt en plaatsen opgespoord waar water in de grond zit. Ook heb ik de fundamenten van het oude kasteel den Burg weer gevonden. Dat was een soort waterburcht met een klein haventje...
nl.verhalenbank.43270
In mien jonge jaeren stong d’r langs de Meeldiek ’n bosje, dat êêtte ’t Bokkebosje. Nae de ramp in 1953 is dat bosje operuumd. Bie dat Bokkebos was ’t nie best ’s aevens, vooraal nie tegen twaolf ure ’s nachs. Dan liepe d’r op die diek ’n aop zwarte katten. Nae twaoleve waere ze wi inêêns weg. As ’t Burghse mart was in me gienge dan ’s nachs nir uus op...
nl.verhalenbank.46484
In Eksel, een dorpje in de Belgische Kempen, zat eens op een avond een boer met zijn knecht te drinken in een herberg. Ze hadden al behoorlijk wat op en zoals dat gewoonlijk gaat als men iets te veel gedronken heeft, begonnen ze te zwetsen en te snoeven. Omdat ze voor elkaar niet onder wilden doen, besloten zij tot twaalf uur in de herberg te blijven en...
nl.verhalenbank.49822
Ik wie noch net troud, wy wennen op 'e Boelensloane. It waeide dat it stoarme. It wie yn 'e neinacht. In suster fan my hie mei har man by ús west to praten. Myn faem wie ek by ús. Myn suster en 'e man wennen yn Surhústerfean, dêr moesten se dy nachts wer hinne. Ik en myn faem soenen har in ein bringe. It waeide dat it rikke, it stoarme bytiden, en soms...
nl.verhalenbank.37922
Op een plaats in de Tempel* zitten allemaal muren in de grond. Rond heel de hooiberg vind je muren. Daar moet een groot gebouw gestaan hebben. Maar wat voor een gebouw, dat weet ik niet. Ze zeggen wel, dat er een klooster heeft gestaan. Ze hebben d'r ge- raamtes gevonden. Nou staat d'r een hofstee. Toen de ouwe De B. nog leefde, heb die me wel eens...
nl.verhalenbank.50931
Yn 'e Harkema wienen de minsken bang foar de tiid tusken tolve en ien ûre yn 'e nacht. Hwant sy seinen: Tussen twaalf en één is alles op de been. Dan gong it altyd op in spûkjen. Deselden dy't by de faem wienen, gongen, as se 't mar even skikke koenen, foar tolven of nei ienen wer op hûs ta. Piter (har man) hâldde him dêr ek altyd trou oan.
nl.verhalenbank.15890
Ik diende ien ’n betrekking. As ik on ’t werk was en woater over de vloer gooide, heurden ik kèrme en krijse. Da gebeurde ok snachs. Noa ’n poar nachte wer ’tzelfde. Ik stok ’n lucifer on. Ik zag niks. Alle nachten pront um twoalf uur kwam ’t geluid wer. ’n Half joar lotter kwam er ’n zwoar onwèr op. Ik zag ’n grote bol vuur ien de schorsten. Den bliksem...
nl.verhalenbank.50472
Spoken zweven op kerkhof rond Mijn vader zaliger vertelde ons altijd dat 't spookte op 't kerkhof. Maar wij geloofden 't niet. Wij besloten dan eens te gaan zien op 't kerkhof. En werkelijk, rond twaalf uur zagen we witte gedaanten boven de zerken zweven. Wij renden allemaal snel naar huis en sindsdien hebben we ons vader altijd geloofd als ie over...
nl.verhalenbank.35765
Op Zuiderwoude staat een huis (waar nou Symen Knip in woont): dat noemde ze het steene huis. In dat huis deer was een kassie, en as het nou twaalf uren wier 's nachts, dan gong dat kassie van zelf open. Op een goeje keer zee het dochtertje, zoo'n opgeschoten meidje: "O, deer heb je Lord de Kappestijfster weer." Op iens kreeg ze een klap om er kop dat er...
nl.verhalenbank.9269
Mijn vader, aldus mijn oude Uitdammer, heb me dikwijls verteld dat er om de Zuid een boereplaats was waar het spookte. Geen mensch kon het er dan ook ophouwe. Op lest woonde er dan toch weer een boer in. Gevallig kwam daar een oude soldaat - oud en grijs - bedelen. "Zoo," zei de boer: "jong soldaat, oud bedelaar: zoo'n vent moet ik net hebben. Jij moet...
nl.verhalenbank.9190
Mijn zegsman uit de Beets heeft bij een beschaafde vrouw thuisgelegen. In diens huis had het vroeger ook gespookt. Zij geloofde er niet aan, maar toch moest zij erkennen dat 's nachts om twaalf uur toch nog altijd de pot de chambre op het bedsbordje in de bedstee in de spookkamer rammelde. Zij heeft hierop mijn zegsman wel attent gemaakt. In dat huis...
nl.verhalenbank.8831
Een molenaar kon geen knechts houden, en wel hierom niet. 's Nachts om twaalf uur begon de molen uit zichzelf te malen en was het een oordeelsleven. Door ondervinding geleerd, besloot hij geen nieuwe knecht aan te nemen. Toch meldde zich op een goeden dag er één aan en bleef zoolang aandringen dat de molenaar besloot het nog maar eens te probeeren. De...
nl.verhalenbank.8786
Bij oude juffrouw Heintje Bakker in Broek spookte het ook jarenlang. 's Nachts van twaalf uur werd er geregeld een harde klap op het huis gegeven. De kleeren werden van het droogrek gehaald en netjes opgevouwen. De meid die het mij vertelde, heeft het spook vaak gehoord maar nooit gezien. Het spook doet geen kwaad.
nl.verhalenbank.8605
In de Beemster stond voor vijftig jaar een boerenplaats waar het spookte. Niemand wilde er wonen tot ten slotte een paar jonggetrouwde lui er gingen wonen. 's Nachts om twaalf uur hoorden zij altijd vreemde geluiden. De voorwerpen tot versiering in den zomer in de stal aangebracht werden omgegooid, de schilderijen van de wand gehaald enzovoort. Dit ging...
nl.verhalenbank.8602
Tussen Rapenburg en Luntershoek daar ligt een fraaie boerderij, Paulhof genaamd, maar in de volksmond heet dat ding Kasteelken. Ja en waar kastelen zijn dan weet al, daar worden spoken gevonden en zo was het ook hier. Maar, luister, van [Jing], die dat mij vertelt had, 't is een vermakelijke geschiedenis en als gewoon 1900 het ongeluk had kreupel te zijn,...
nl.verhalenbank.70056
Dwaallichten: Vóór de ontginning van het Broek bij het Beesels gehucht, “Bussering” was alles begroeid met wild grasland en struikhout. Mijn vader vertelde dat daar in zijn tijd ’s avonds een geheimzinnig lichtje tussen het struikgewas zweefde, iedere avond om 11 uur. Het lichtje bewoog zich schommelend enkele honderden meters op en neer. De mensen...
nl.verhalenbank.69395
35