Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Hjir wennen twa mannen, dy koenen allebeide omraek fortelle. De iene sei der altyd achteroan: Dy't it it lêst forteld hat leeft noch.
En de oare sei der achteroan: En ze hebben bij de glazen opgescheten en 't was dag.
nl.verhalenbank.33873
To Britsum linen twa reuzen tsjin 'e toer oan. Doe knapte de toer. Dy wie net bistand tsjin sa'n swier gewicht.
"Ik brits 'em", sei de iene reus.
Doe krige dat plak de namme Britsum.
Dy reuzen wienen dêr yn 'e buert oan 't graven. (Sy ha 't my op 'e klaei forteld)
nl.verhalenbank.26073
Der wienen twa boeren, dy kuijeren op 'e reed. Doe song dêr in fûgel. Doe sei de iene boer: "Dy fûgel sjongt foar my."
"Né," sei de oare boer, "dy fûgel sjongt foar míj."
Doe krigen dy beide boeren rúzje. Doe woarde it in pleitsaek.
Foar hwa hie nou de fûgel song? Foar de advokaet.
nl.verhalenbank.23889
In Bergeijk liep vroeger een weg naar de lage Berkt. Naar men vroeger beweerde, en sommige ouden van dagen beweren het nu nog, zat daar 's nachts altijd een heel klein vrouwtje van maar enkele centimeters hoog, tegen een heg geleund. Ze had altijd twee strengen garen om haar hals. Toch zei ze steeds: 'Ik zou naaien als ik garen had.'
nl.verhalenbank.49847
Der wienen minsken, dy hienen in bern, dat tsjirme. Sy tochten: Hoe moat dat dochs komme?
Njonken har wennen minsken sûnder bern.
De heit fan it sike berntsje sei: It buorwiif kin ús bern wol ris bitsjoend ha. Dat sei er ek tsjin 'e buorman.
Kin it wêze, sei er, dat dyn wiif ús bern bitsjoend hat?
De buorman woe dêr neat fan wite. Hy sei: Myn wiif is sa...
nl.verhalenbank.11557
Twa plysjes sochten om Japik Ingberts. Mei de koets kommen se fan Ljouwert. Japik Ingberts seach se oankommen. Hy frege of er mei ride mocht.
Dat mocht wol. Hy stapte yn.
By de Bonkebrêge sei er: "Ik wol der graech út, hearen, hwant ik mat pisje."
Doe sprong hy der út. Doe sprong er oer de Bonkefeart. "Nou kin ik de hearen sizze," sei er, "dat Japik...
nl.verhalenbank.18203
Der wienen ris twa reuzen, dy wienen togearre oan 't feartgraven. Sy bigounen elk fan in kant en sa groeven se moai op elkoar yn. Mar doe't se omtrint oan elkoar ta wienen, kommen se ta de konklúzje, dat se net tsjin elkoar oer kommen. Doe moest it lêste eintsje wol krûm wurde.
"Aah- krom!" sei de iene reus tsjin 'e oare.
Dat hearden guon en doe neamden...
nl.verhalenbank.26070
Japik Zijlstra fan Kollum fortelde. Der hienen ris twa boppe op elkoar stien, dy woenen ien kjel meitsje.
Doe't dyselde der oankaem wie er stean bleaun en hie sein: "Ik ha wolris twa boppe op elkoar sjoen, mar dêr noch noait in trêdden boppeop." Doe wienen dy beiden sa bang woarn, dat se wienen hurd útnaeid.
nl.verhalenbank.38475
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha.
Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek.
Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Mien voader het et huus woor hai in woond het twei keer in brand stoan zain. dat zag e as e s oavends loat bie huus kwam; in de verte zag e den vuur in t huus en vlammen, dei tou t dak uutsluign. Toun ze den verhuuzn gungen noar n ander stee zee d pabbe: Wat bin k door bliede om, dat wie n ander huus kriegn, want in dizze gebeurt nog n moal wat.
En zo was...
nl.verhalenbank.43820
Yn Twizelerheide wenne in widdou. Dy hie twa berntsjes hawn en der waerd wol sein, dat hja dy beide berntsjes sels fan kant makke hie.
Alle jounen tusken skimer en tsjuster kom dy man mei de berntsjes der oan. Dy koenen de rêst net fine.
nl.verhalenbank.19324
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Doe ik noch in saek hie, hie ik in timmerfeint yn tsjinst út Woarkum, dy Johan Kemker hjitte. Dy Kemker hie in man kend yn Woarkum, dy hjitte sterke Gelf. Woarkum lei oan sé en oan de sédyk wie haeilån. Nou barde it ris, dat twa hynders in weide hea net by de steile oprit fan de dyk op krije koene.
Sterke Gelf sei:“Span de hynders mar út” en luts de wein...
nl.verhalenbank.50541
As hounen spûkgûle, as eksters skatterje, as de tsjerkeklokken deadsk liede - dan hinget der in deaden oan - sil der ien stjerre.
In pear jonges, sa fortelde heit, woenen de kloklieder ris in kear bang meitsje. Doe't er to kloklieden soe gongen dy beide jonges boppe op elkoar tsjin 'e muorre oan stean. 't Wie al hwat tsjuster. Doe't de klokmakker dy beide...
nl.verhalenbank.31545
Myn omke wenne by de boer. Hy hie twa hynders. Hy hie hwat hier fan 'e moanjes elk apart yn in pûdtsje meinom sa kom er by Hinse de Boer.
"Fan twa sike hynders", sei er, en hy joech it pûdtsje oer.
Hinse seach it hier nei.
Doe die er yn 't iene kladtsje medesyn. Dat kostte fiif en sawntich sinten.
Yn 't oare pûdtsje died er hjouwer en beanen. Dat kostte...
nl.verhalenbank.32460
Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...
nl.verhalenbank.31584
Yn in boerespultsje ûnder de Ham rekke in bern siik. It bern tsjirme, dat wie skoan oan 't bern to sjen. Hoe't de dokter der ek mei omplastere, it joech allegear neat. It bern bleau in harterke, ja it kopke biklonk hoe langer hoe mear.
Doe sei de buorman tsjin 'e heit fan dat bern: "Dû mast opjaen fan dokterjen. Der skeelt dat bern oars hwat. Dêr hat in...
nl.verhalenbank.15782
Te Oosthem in de provincie Groningen aan 't Reitdiep stond een café. Ik ben der wel eens met vader heen weest. We moesten over het kerkhof. Daar liep een loop-pad overheen. Vader kocht een borreltje. Ik kreeg kwast, ik was nog maar een jongen.
Op een keer zaten er twee vrouwen - de vrouw van de kastelein en nog een andere - achter 't café. Er werd die...
nl.verhalenbank.24205
Bericht uit het hiernamaals door een dode vrouw om liefdeloze zuster te waarschuwen
Vroeger woonden hier eens twee zusters die erg veel van elkaar hielden, maar die nogal gierig waren. Toen de ene gestorven was, werd ook de andere vlug ziek. Op een avond dat te Stramproy een geweldig onweer losbarstte, kwam plots de dode zuster terug en zei: 'Ik ben in...
nl.verhalenbank.35731
't Is net like folle hwat men docht of hwat men seit.
Yn it café fan IJe Hulshof yn Surhuzum wienen op in joun in stik of hwat greate spotters byelkoar. Dy praetten ûnderinoar ôf, sy woenen dêr it heilich avondmaal fiere. Dy't foargean soe, hie in swart dûmnyspak oanlutsen en in hege hoed opset. Hy soe 't avondmaal útdiele. Se hienen bôlle en wyn kocht....
nl.verhalenbank.19378
