Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik wie froeger in bulte by Ale Westra (= Aeltsje Schievink-Westra B65-14, 15, 16, 164) Dy har mem, âlde Ot dat wie in tsjoenster (Ale sèls giet der trouwens èk foar en har dochter èk). De minsken koenen har net bigripe hoe't ús mem it fortroude, dat ik kammeraetske wie mei Ale. Mar ús mem sei: "Der kin har noait hwat oerkomme, hwant sy hat in dûbelde...
nl.verhalenbank.21456
Noch net sa mâlle lang lyn traktearre in âld wiif in jonge op pankoeken. Doe't er thús kom, bigong de jonge to koarjen. Dat wie syn gelok. It wienen allegearre slangehûden dy't der út kommen. It gebeurde yn 'e Harkema. Twa fan syn susters woarden doe sa lulk op it âld wiif, dat hja roannen nei har ta en seinen: "Nou silstû, âlde duvel, stjerre!"
Mar it...
nl.verhalenbank.21250
Alde Gjerte Jel en Luts koenen tsjoene.
Alde Minke Germ soe de moarns to fiskjen en doe moete hy dy beiden. Se sweefden oer de dauwe hinne.
nl.verhalenbank.23877
Doe't myn wiif noch in bern wie gong Sweitse Kim mei krânsen bilans, dy't er út in fearren bêd helle hie. Dêr slepte syn bern op, dat hie bitsjoend west. It wienen twa krânsen. Hienen der trije west, dan hie it bern it net oerlibbe.
nl.verhalenbank.21133
Jan van der Woude, syn broer, wenne yn Grinzer Pein. Dy hie in dochter Bintsje en dy wie siik. Sy seinen: "'t Berntsje is bitsjoend." Doe gong Jan nei Frânse Hinke ta, dat wie in duvelbanster yn 'e Rotfalle.
Dy joech him in fleske guod mei. Sy sei, hy moest meitsje dat er dêrmei thús kom en foaral net òmsjen, hwant dan kom der ien, dy soe it fleske...
nl.verhalenbank.23726
Van dat huishouwe van dat boerengezin achter 't slot waren de voorvaderen allemaal drinkers. 't Mot daar vroeger allemaal wel eens gebeurd zijn. Op een avond komen d'r allemaal gasten om te kaarten. D'r werd gruwelijk gespot en tekeergegaan. Twee van die gasten gaan weg. Ze hebben een endjie gelopen op die laan, toen kregen ze ineens klappen links en...
nl.verhalenbank.50939
To Kollumersweach wenne in mantsje yn in earme-keamer, in eintsje fan 'e wei ôf. Dat wie in echte tsjoenster, dêr hienen se allegear in skalk eech op. De beide âldste bruorren fan myn frou hawwe him jouns wol by de fjûrpot sitten sjoen, dan pripke er yn in popke. Dan wienen der wer guon dy krigen pine.
Op in kear doe seagen myn sweagers him wer allinne yn...
nl.verhalenbank.33082
It gebeurde op in kear, doe wie myn jongste broer bitsjoend. Doe gong ús heit der op út om duveldrek, hwant dat moest de lytse jonge yn in pûdtsje op 't boarst ha.
Doe wie heit op 't Rjochte ein, doe wienen dêr twa katten oankaem mei hiele gleone eagen. Heit skopte der op en doe rekke er ien fan dy katten.
De oare deis kaem heit in âld wiif tsjin, dy hie...
nl.verhalenbank.30952
Op in kear gong heit nei Ljouwerter merke ta.
Dêr stie in tinte, dêr wie in swarte spegel yn. Heit gong der foar stean om syn takomstige frou to sjen. Heit wie doe noch feint.
Doe kaem der in frou foar mei tolve bern.
Even letter wie der wèr in frou mei in keppel bern foar.
Heit soe dus twakear trouwe en dat is èk gebeurd.
Heit krige by syn earste frou...
nl.verhalenbank.22114
Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...
nl.verhalenbank.31584
Der wienen twa man yn 'e Westerein, dy hienen togearre in duvelsboek. It wienen Ytsje Jelle en Tytsje Jelle. Sy lieten der soldaetsjes mei ta de hurddobbe út komme. Dy gongen der wer ta'n yn, as se itselde tobekliezen.
De beide Jelles wennen flak byinoar. Op 't lêst krigen se sa'n lêst mei dat boek, dat sy woenen it wol graech kwyt. It wie sa dat de duvel...
nl.verhalenbank.24836
Op in snein-to-joun wienen heit en Imke togearre oan 't kuijerjen. Doe kommen se in âld mantsje tsjin, dat wie to fiskjen west.
"Ha jo hwat fangd?" fregen se. "Né", sei er.
"Wolle jo graech hwat fisk ha?" frege Imke. Dat woed er graech. "Kom dan mar mei", sei Imke. Doe lei dêr in skip. Dêr gongen se hinne. "Smyt jo jou angel dêr mar út", sei Imke.
Doe hie...
nl.verhalenbank.21580
Heit fortelde, froeger wie der wol us in man by heit en dy to timmerjen west, dat wie Sippe de Jong. Dy kom fan de Falom. Dy koe gâns forhalen oer spoekjen en tsjoenen, en hy leaude alles hwat er sei.
Hy sei, der wenne yn 'e Falom in man, dy hie gjin bisten en hy forkocht àl bûter en molke.
Op in nacht ha se him fleanen sjoen. Hy hie in jok oer de...
nl.verhalenbank.21816
Op in joun doe hienen heit en Imke der togearre op út west. Doe kommen se in pear froulju foarby. De manlju seinen 'joun', mar dy froulju seinen neat werom. Imke sei tsjin dy froulju: "Bliuw jim mar even stean." En dat wie gebeurd. De froulju forsetten gjin foet mear. Doe't dat in skoftsje sa duorre hie, sei heit tsjin Imke: "Dû mast se wer gean litte."...
nl.verhalenbank.21578
Op in kear kom Alle Tet by Albert Land. Tet wie in tsjoenster. Sy hie twa apels meinom foar de beide famkes fan Albert Land. Mar Albert sei: "Net opite, hear!" Hy lei de beide apels yn in kuorke en hong dat op oan 'e souder. In dei of hwat letter seach hy der nei en doe sieten der twa grouwe podden yn.
nl.verhalenbank.19347
In tsjoenster foroare har yn in kat of yn in pod. Sy gong der op út to tsjoenen en liet de pânse op bêd achter. Alde Rinse Kooistra krige twa apels fan in tsjoenster. Doe lei er dy apels thús boven op 'e kast del en die der in pear koppen oerhinne. In pear dagen letter, doe't hy der nei seach, sieten der twa podden ûnder.
nl.verhalenbank.19982
Dood vallen
In diezelfde aangelegenheid hebbe ze nog 'n butje moeite gehad, hebbe ze me verteld. Woutie weggerije, mar 't perd ston net zo stijf, en war gin beweging in te krijge in die ker. Dabegos 'm te vervele. Hij nar binnen: "Laotte me nou weggerije" mar de ker blif net zo stijf. Hij zee: "Laotte we nou weggerije nou veur de derde kir: as ge me nou...
nl.verhalenbank.41491
Us heit, Joeke Wybenga, wie ûnder tsjinst mei noch ien. Dat wie in Grinslanner en dy koe mear as in oar. It wie Imke de Jong. Dêr wie heit wol faek by.
Op in kear doe hienen se honger. Imke sei tsjin heit: "Sille wy togearre in bôlle keapje?"
"Jonge ja", sei heit. Doe gongen se in bakkerswinkel yn en kochten in bôlle. Heit lei in goune op 'e toanbank. Mar...
nl.verhalenbank.21577
Us mem sei: "Astû fan in tsjoenster hwat oannimst, spui dan de earste hap út. Dan hat it gjin kweade gefolgen." Hwat ek helpt: Twa kear achterelkoar yn 't bywêzen fan 'e tsjoenster sjonge: "Tsjoenster, dû krijst my net."
Dan is men ek feilich. Dat learde mem ús as wy gongen to skoaijen.
nl.verhalenbank.19406
Yn Sumar wenne in boer, dy hie in fanke, dat wie bitsjoend. Doe gong dy boer foar dat gefal nei greate Wopke fan Kûkherne, de duvelbander. Doe sei Wopke tsjin him. Dyn fanke sit ûnder in kweade macht, in hiele sterke macht. Dêrom jow ik dy nou gjin drankje mei, hwant dêr komstû dochs net mei thús. Dû mast nei hûs tagean en hjir wer komme mei in glêzen...
nl.verhalenbank.30318
