Datasets - ISEBEL

Zoals gezegd hadden de kabouters een vaste verbinding vanuit de Kabouterberg te Hoogeloon naar de boerderij 'De Heskok' in Meerveldhoven, in de buurt van het riviertje de Gender. Een oud mannetje dat daar een wandeling maakte langs de oever van de rivier, hoorde plotseling een fijn stemmetje dat riep: 'Kyrië is dood!' en dat deze uitroep menigmaal...

aantal

nl.verhalenbank.49854

Vechtn mit de duvel. Was es n moal n boernknecht. Hai waarkte in Blijham. Dou hai door n zetkn west har, begund-e moager te worn. t Wur hoast bie de dag slimmer. Zien oln maarkten t wol, man dochden dat van de drokte kwam. Hai was zulf wol beter, man duurde er nich over prootn. Ain van zien kameroaden vuil t ook op, dat e dr zo slecht oet keek. Doorom...

achterdeur

nl.verhalenbank.43883

Een meisje uit Breugel was gek op dansen. Op een avond zat ze treurig in haar kamer, omdat haar geliefde haar ontrouw geworden was. En juist nu ze zo’n zin had om te gaan dansen. Daar klopte een jager aan het venster, die het meisje uitnodigde mee te gaan dansen. Het meisje nam de uitnodiging aan en even later dansten beiden er wild op los. Diep in de...

aanbreken

nl.verhalenbank.49782

Een zekere Kruithof z'n moeder was naaister en woonde in de Regenboogstraat. 's Nachts vloog daar een wit wief rond het huis, als je aan de deur keek, was het weg. Iedere nacht om twaalf uur liep er iemand hard uit de Regenboogstraat de gracht op. Je hoorde het, maar zag het niet.

horen

nl.verhalenbank.43254

Vuurbollen: Omstreeks 1914-15 woonde ik als paardenknecht bij “Boers” in de Donk, met als tweede knecht Piet Hendricks. We sliepen samen in een kamertje op de schuur bij de paardenstal. We waren samen geweest buurten. Het was erg ruw en hardstikke donker toen we om 12 uur thuis kwamen. Toen we het kleine bij-deurtje van de schuurdeur open maakten, werd...

beneden

nl.verhalenbank.69382

Op een plaats in de Tempel* zitten allemaal muren in de grond. Rond heel de hooiberg vind je muren. Daar moet een groot gebouw gestaan hebben. Maar wat voor een gebouw, dat weet ik niet. Ze zeggen wel, dat er een klooster heeft gestaan. Ze hebben d'r ge- raamtes gevonden. Nou staat d'r een hofstee. Toen de ouwe De B. nog leefde, heb die me wel eens...

's nachts

nl.verhalenbank.50931

Nou, uwe weet wel, dat in de kerstnacht om twaalf uur alle water in wijn verandert. Nou was er es iemand, die had in de kroeg erg zitten zuipen en toe hem dat verteld werd, had ie gezeid: "Dat verdom ik om te gelooven. De duvel mag me nek omdraaien as het waar is." Op kersnacht gong ie op 't water en proefde het. Toe hoorde nie een stem die zei: "Het...

cafe

nl.verhalenbank.9330

1.3. Kaboutermannetjes 'Bè, sa(kk)erdie! nou wouw 'k wel 'ns krek weite(n),' zei 'n boer, 'hoe det in z'n werk geè as die Kabauters hier 's naachs beizig zèn'. De man had ze zoo 'dik geheurd' en had 't ondervonden 'oak', dat 's morgens de Kaboutermannekes 'n heelen oven 'braut en mik geba(kk)en han'. Gezien had hij 't echter niet en daarom - hij zou...

arbeider

nl.verhalenbank.49997

Een Uitdammer was een liefhebber van kaartspelen. Zijn vader had er gloeiend het land an, omdat hij dan zoo laat thuis kwam. Op een goeden dag beloofde hij vroeg binnen de stijlen te zijn: zoo niet, dan mocht de duivel hem halen. "Jongen, jongen, schei uit! Verspreek je toch zoo niet!" zei zijn vader. "Wat kan het mij godverdomme schelen? As ik niet om...

beloven

nl.verhalenbank.9090

Bij oude juffrouw Heintje Bakker in Broek spookte het ook jarenlang. 's Nachts van twaalf uur werd er geregeld een harde klap op het huis gegeven. De kleeren werden van het droogrek gehaald en netjes opgevouwen. De meid die het mij vertelde, heeft het spook vaak gehoord maar nooit gezien. Het spook doet geen kwaad.

droogrek

nl.verhalenbank.8605

1.16. Een rouw Een inwoner van Netersel zag des nachts tusschen twaalf en één uur een rouwstoet langzaam en plechtstatig op den openbaren weg voortschrijden. Voorop gingen de vier dragers met de lijkbaar; achter hen aan stapten twaalf mannen, in rouwmantels gehuld, met omfloersten hoed, en veertien vrouwen, in falies gewikkeld, zwijgend voort. Hij had...

aarde

nl.verhalenbank.50010

1.8. De klokkuil Wie het eenzame pad volgt, dat over den zandigen bodem tusschen dorre heidevelden en mastbosschen van Veldhoven naar het naburige Oerle leidt, merkt in de nabijheid van het gehucht Zitterd, eenige schreden van den weg, eenen ronden kuil. Vroeger was deze kuil gedeeltelijk met water gevuld, tegenwoordig staat hij gewoonlijk droog. Niets...

nl.verhalenbank.50002

Het was een vreemd hof (hoeve) waar Wullem Biersteker als vaste arbeider werkte. Al sinds onheugelijke tijden hoorde je er 's nachts getik en geritsel. Of het nou uit de muur kwam of uit de kinderbalken waarop de zolder rustte, kon niemand vertellen. De boer en de boerin hoorden het dikwijls, doordat hun bedstee tegen die klopmuur aanstond. Het was de...

aankijken

nl.verhalenbank.48850

Spokerijen. Ik heb het niet met eigen oogen gezien, en ook niet met buurvrouw d'r oogen, maar wel heb ik het met eigen ooren gehoord. Er woonde vroeger op Hansweert een boertje, die zooals de meeste boertjes een windmolen had, om het graan te zuiveren. 's Nachts tusschen twaalf en één draaide die molen dat het kletterde, terwijl iedereen rustig sliep;...

boertje

nl.verhalenbank.39008

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur