Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
23 datasets found
Dutch Keywords: twaalf een
Myn âldelju wienen us to jounpraten. Sy soenen wer fuort om goed tolve ûre. Mar doe seinen dy lju: "Jimme komme tusken tolven en ienen net fuort, dat is gefaerlik: dan is alles warber." Doe binne se dêr bleaun oan ien ûre ta.
nl.verhalenbank.38660
Sa goed as ik it yn ‘t ûnthâld ha, sil ik de stoarje fen it Drylster tsjerkhôfspoek forhelje, sa ‘t ik it fortellen heard ha. Om 1830 hinne, wier der om it tsjerkhôf hinne in grêft, sadat it eins in eilântsje wier, en stie it mei de strjitte yn forbining troch in brechje, dat ôfslten wier mei in houten rafterstek. Nou gou doedestiids it sizzen, dat...
nl.verhalenbank.72430
Bij een kind van P. Bierdrager (zie vroeger) hebben C. van de Nadort (in dezen brief vermeld) en J. Bierdrager gewaakt toen het bekold was. Vooraf hadden ze alle deuren, naden enzovoort dichtgestopt. Om twaalf uur werd er op de weeg en de deur geslagen, gebonsd enzovoort, dat je waarachtig geen bange kerel hoef te wezen, maar de kol kon er niet in, maar...
nl.verhalenbank.9315
Een oude vrouw vertelde mij dat zij als kind door haar grootmoeder opzij werd getrokken met de woorden: 'Opzij, er komt een lijkstoet voorbij.' Een vader die met zijn zoontje over de weg liep, zei plotseling tegen de knaap: 'Zet je pet af, er komt een lijkstoet voorbij.' Terwijl de jongen er niets van zag. In Eersel zag een inwoner, 's nachts tussen...
nl.verhalenbank.49855
Rammelende geluiden in huis Bij ons thuis heeft het naar het schijnt ook een tijd lang gespookt. Ik was toen nog te klein om me daarvan iets te herinneren, maar mijn oudere broers weten het nog. Na twaalf uur begon het dan te rammelen in ons huis, precies of er ketelmuziek gemaakt werd. Dat duurde zo tot ongeveer één uur en dan hield het plots op.
nl.verhalenbank.35787
Botte Noordmans fan Surhústerfean gong us by 't tsjerkhôf lâns by nacht. Doe sei er: "Tussen twaalf en een is alles op de been." Doe gong er him in greate fûgel achternei. Hy roan sa hurd er koe nei hûs ta. De fûgel gong op 't hûs sitten. 't Hiele hûs skodde as wie 't in ierdbeving.
nl.verhalenbank.21254
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S. Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan. Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad. Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
Tusken tolven en ienen is 't yn 'e nacht nergens feilich. Ik haw in man kend yn 'e Houtigehage, as dy even nei tolven út 'e kroech kom, gong er dêr sitten oan 'e kant en hy gong net earder de wei út as it moest earst ien ûre wêze.
nl.verhalenbank.27525
Der wenne in man yn Kollumersweach, dy hie lêst fan 'e katten. Op in kear wienen der mar even 12 katten tagelyk by him om 'e doar. Ien wie in gielen, de oaren wienen swart. De giele skeat er yn 'e hals. Alle katten naeiden doe út, mar in âld wiif út 'e buert krige it dyselde deis yn 'e hals. Sy hat noait wer goed west. Doe't se kom to forstjerren, wie se...
nl.verhalenbank.15742
Bokke Noordman kom ris op in kear dronken thús. 't Wie yn 'e nacht nei tolven. Hy sei: "Tussen twaalven en enen is alles op de benen." Doe't er dat sein hie hie 't ynienen njonken him troch de beammen hinne sûze en dat wie sa bleaun oan syn hûs ta. Hy hie deabinaud west, hwant de kweade hie him dat lapt.
nl.verhalenbank.33418
De duvelbanner Er was iens een weduwvrouw, een vrouw allenig. Ze las altied in de biebel; ze was, ja wat zal k zegn, wat geestenziek. Ze zat in een klein stoeltien en s oavends um twaalf uur kwam er altied een klein zwart keerltien de kamer in. Die gung op het lid van de ketel zitn. Tegen éen uur vertrok ie weer. Op een oavend komp de Russe bie de vrouw...
nl.verhalenbank.43694
Op de plaats van Jurrie H. werd vroeger erg gedobbeld. Nu hadden ze op een avond goed gedronken en gebrast en toen kwamen de dobbelsteenen voor den dag. Een gooide met twee dobbelsteenen twaalf; dus het hoogste wat je kunt gooien. De ander werd kwaad en riep toen hij de steenen neergooide: "Er uit dertien!" En wat wil het geval? Er vloog een brok van den...
nl.verhalenbank.9390
Op de plaas van Jurrie Hofman wier vroeger erg edobbeld. Nou hadde ze op een avond goed edronken en ebrast en toe kwamme de dobbelstiene voor de dag. Ien man gooide met twee dobbelstiene twaalf, dus het hoogste wat je gooie kenne. De ander wordt kwaad en zeit: "Eruit dertien!" In wat wil het geval? Er vloog een brok van de dobbelsteen af, zoodat er twee...
nl.verhalenbank.9078
Tussen twoalf en één, Zien de spoken opte been. Da zèj mien voader duk. Hé’j vertelde ok van ’n spook in Huse. Meschien het ie ’t wel gehörd van grötvoader. Ien Huse het ’t vroeger ok wel gespokt. Ien ’n huus, ik wet nie mer woar, hörde de minse duk veul lève: geklop en gehamer, gekrijs en zo wa. Mar ze zage nooit iets. Wat ’t was en wie ’t...
nl.verhalenbank.44777
Dàt weet ik wel, als je vroeger Langerak inkwam, dan had je daar een boerenhofstee, een eindjie van de dijk. Die hofstee stong op de plaats waar vroeger het kasteel van Langerak heeft gestaan. Je hebt daar een fruitbogaard tot aan de dijk. Als je daar in 't hollegie van de nacht, zo tusse twaalf en één, inging, dan kon je daar de witte juffrouw op een...
nl.verhalenbank.50937
Yn 'e Harkema wienen de minsken bang foar de tiid tusken tolve en ien ûre yn 'e nacht. Hwant sy seinen: Tussen twaalf en één is alles op de been. Dan gong it altyd op in spûkjen. Deselden dy't by de faem wienen, gongen, as se 't mar even skikke koenen, foar tolven of nei ienen wer op hûs ta. Piter (har man) hâldde him dêr ek altyd trou oan.
nl.verhalenbank.15890
1.3. Kaboutermannetjes 'Bè, sa(kk)erdie! nou wouw 'k wel 'ns krek weite(n),' zei 'n boer, 'hoe det in z'n werk geè as die Kabauters hier 's naachs beizig zèn'. De man had ze zoo 'dik geheurd' en had 't ondervonden 'oak', dat 's morgens de Kaboutermannekes 'n heelen oven 'braut en mik geba(kk)en han'. Gezien had hij 't echter niet en daarom - hij zou...
nl.verhalenbank.49997
Een molenaar kon geen knechts houden, en wel hierom niet. 's Nachts om twaalf uur begon de molen uit zichzelf te malen en was het een oordeelsleven. Door ondervinding geleerd, besloot hij geen nieuwe knecht aan te nemen. Toch meldde zich op een goeden dag er één aan en bleef zoolang aandringen dat de molenaar besloot het nog maar eens te probeeren. De...
nl.verhalenbank.8786
2.25. De witte juffrouw te Hoogeloon Een kwartier noordwaarts de kerk van Hoogeloon ligt het Koebosch met den Kabouterberg, waar het tusschen twaalf en één uur des nachts spookt. Zeer vele menschen, die er op het spookuur voorbijgaan, worden door eene in 't wit gekleede juffrouw achtervolgd en eenige minuten ver sprakeloos vergezeld. Plotseling is zij dan...
nl.verhalenbank.50065
2.5. De scheidspaal Op een gehucht van Eersel woonde in de vorige eeuw een boer, dIe door de drift om zijne akkers te vergrooten, zoodanig was beheerscht, dat hij niet vreesde, den paal welken zijnen akker van dIen zijns buurmans afscheidde, ver voort te zetten, om alzoo eenige roeden grond in te palmen. De brave buurman was geenszins op bedriegerij...
nl.verhalenbank.50045
35