Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
645 results
Dutch Keywords: toveren
To Kollumersweach wenne in mantsje yn in earme-keamer, in eintsje fan 'e wei ôf. Dat wie in echte tsjoenster, dêr hienen se allegear in skalk eech op. De beide âldste bruorren fan myn frou hawwe him jouns wol by de fjûrpot sitten sjoen, dan pripke er yn in popke. Dan wienen der wer guon dy krigen pine. Op in kear doe seagen myn sweagers him wer allinne yn...
nl.verhalenbank.33082
Sibe Tsjits yn Aldegea wie ek in tsjoenster. Dy moest tsjoene. As se net in minske bitsjoene koe, dan gong se nei in skiep. Dêr gong se strampele oerhinne stean, dan helle se de kop fan it beest nei achteren ta en dan nom se hwat út har eigen mûle wei, dat se it skiep ta de bek yn treau. Sa bitsjoende se skiep. Wy mochten as bern noait hwat opite, dat...
nl.verhalenbank.15720
Achter Ljouwert wenne in âld minske, dat koe tsjoene. Op in joun kom der in man by harren to praten. Hy praette mei de man, hwant it âld minske siet yn 'e hoeke yn 'e stoel to sliepen. "Ik sei," frege er, "sliept it âldminske?" "Ja," sei de man, "stil sitte litte, hwant hja hat fannacht gjin sliep hawn. Wy kinne togearre wol hwat jounprate. Meitsje har...
nl.verhalenbank.17447
Us Tsjipkje woarde ek al us siik. Doe kom Tet ek us wer in kear by ús. Sjoerd (myn man) syn suster wie ek by ús. Tet sei tsjin Tsjipkje: "Hwat bist in leaf famke, mar jim mem wol net lije dat ik by dy kom." Ik sei: "Né, dû bliuwst fan har ôf." Sjoerd syn suster hat har in opstopper jown. Sa is se der út rekke. Wy ha doe nei in man ta west om rie. Tsjipkje...
nl.verhalenbank.23430
Zonnemaire Dir aa je Betje van ’t Veer. Ze woonde kort bie de hâêven. Op ’n keer motte d’r stêênen gemend worre voe d’n burgemêêster. Betje stieng op d’n diek toen d’eerste waegen kwam. Ze zei tegen d’n knecht, die der op zat: “Mo je stenen menne?” “Jaet,”, zei de knecht, “wat zou dat?” Ze zei: “O, niks ôôr, ‘k vind ’t best, mae je mo toch oppasse, da...
nl.verhalenbank.46444
Freark Visser op 'e Broek wie frachtrider. Syn frou wie in tsjoenster. Wy hienen trije hynders. Freark Visser nom de hjouwer foar dy hynders mei út Dokkum. Myn broer Harm helle de hjouwer jouns let noch wol us by Freark wei. It wie al in kear of hwat gebeurd, dan seach er yn 't tsjuster in frommeske nei 't hinnehok tagean. Dat wie gjin goed spul. Meester...
nl.verhalenbank.25646
Imke de Jong wie op Feanster merke. Mar tagelyk wie er ek yn Ljouwert as soldaet. Hy wie op mear as ien plak tagelyk. As se him opsluten, dat joech neat. Hy wie der samar wer út, hy koe alle slotten baes. Op in kear, doe sochten de plysjes om him. Doe kuijere Imke, moai forklaeid oer de wei. Der kom in wein mei plysjes oan, dy't om him út wienen. Hy frege...
nl.verhalenbank.27047
Heit fortelde, froeger wie der wol us in man by heit en dy to timmerjen west, dat wie Sippe de Jong. Dy kom fan de Falom. Dy koe gâns forhalen oer spoekjen en tsjoenen, en hy leaude alles hwat er sei. Hy sei, der wenne yn 'e Falom in man, dy hie gjin bisten en hy forkocht àl bûter en molke. Op in nacht ha se him fleanen sjoen. Hy hie in jok oer de...
nl.verhalenbank.21816
Yn myn jonge jierren - ik mei sa'n achttsjin jier west ha -, doe wenne hjir in fanke, dat wie altyd siik. De dokter koe neat oan har dwaen. It fanke wie bitsjoend, seinen se. Mar hwa hie 't dien? De âlden fan it fanke seinen: "It is it wurk fan ús Auk-muoi." Dat minske gong foar in tsjoenster. Mar hoe koenen se gewaer wurde dat hja it dien hie? Doe seinen...
nl.verhalenbank.25669
In tsjoenster foroare har nou en dan yn in kat. Ik ha wol faek heard dat se sa'n kat in optuter joegen soms en dan hie de tsjoenster de oare deis in doek om 'e holle of in blau plak oan 't wang of sy wie kreupel of sa. Hja bitsjoende ornaris bern, troch dy bern hwat to jaen dat se opite koenen. Dan woarde dat bern siik en dan reizgen de âlden nei de...
nl.verhalenbank.28204
Us beppe wie Japiks Griet. It wie in greate tsjoenster. Wy wienen deabinaud foar har. Wy hienen allinne om har in touke om 'e hals en dêr hong in pûdtsje mei duveldrek oan. Dan krige de duvel gjin fet op ús, sei mem. Ek faek duveldrek ûnder 'e drompel. Der wienen ek wol bern dy droegen in koarste fan roggebrea by har. Dat holp ek, mar sa bot net. As in...
nl.verhalenbank.34564
Poortvliet Op “Pauluswerf”, een ofstie onder Poovliet werkte een knecht, een Braeber. Bie ’t peeënrien ni de kaaie, praat’n ie onderweg nog a ’s mit een ouwe vrouwe, die a kon ekse. Op ’n keer dat ’n wee onderweg was mit een voer peeën en toen a ‘t ’n verbie een viever kwam daer a vee waeter in stieng, wier ’t ‘n ineens mit ’t hêêle zootje in die viever...
nl.verhalenbank.46470
Op in kear siet Hindrik Pyk (= H. Ophuis) op 'e Oenseheide by de Krúswei yn in boskje, mei it himd út. Hy fangde himsels de luzen ôf. Syn bern founen him dêr tafallich. Dy roannen hurd nei hûs ta en rôppen: "Mem, mem, heit sit yn 't boskje op 'e Oense-heide to luzefangen!" Mar hwat wie 't gefal? Hindrik Pyk siet moai yn syn hoekje thús by de tafel. Hy hie...
nl.verhalenbank.19983
Alde Japik Nauta wenne yn 'e Harkema op 'e Bulten yn in boereplaetske. Dy syn frou wie bitsjoend. Dat wie 't wurk fan Alle Tet. Sy binne doe nei greate Wopke tagong, dy't yn Kûkherne wenne. Dy hat doe by har west. Wopke lei har yn elke hân in flesse. Dy moest se in skoft beet hâlde. Hja moest se foaral net falle litte. As hja se falle litten hie, dan hie...
nl.verhalenbank.28157
Heine Jilderda fan 'e Broek hie fiif berntsjes, dy woarden alle fiif siik. Sy seinen: hja binne bitsjoend. Alde Frearke Tiet wie de beppe fan 'e berntsjes (ek in Jilderda), dat wie de tsjoenster. Har broer Jan wie ek in tsjoenster. Doe't de buorlju seinen: - de berntsjes bin bitsjoend -, sei Hanne, de mem fan dy berntsjes: "Ik kin 't net leauwe en ik mei...
nl.verhalenbank.25648
Ik haw ek yn Dútslân wurke, yn Glättbeck(?). Ik wie dêr yn 'e kost. Wy wienen mei ús trijen fan kostgongers. Ien fan dy mannen koe mear as in oar. Hy frege my: "Hwa fan dyn neiste famyljeleden dystû kend hast, is it langste dea?" "Myn beppe", sei 'k. "Woest dyn beppe noch wolris sjen?" Ik wist eins net hwat ik dêr op sizze moest. "Dû kinst har komme to...
nl.verhalenbank.27937
Wolter Veenstra wenne by Hústerheide. Der wie by him gauris tsjoenderije. Dan woarde Piter Poes fan Sumarreheide helle. Dy kom op 'e hounekarre. Op in kear wie der ek wer ien bitsjoend. Piter Poes hie de kessens neisjoen. Der siet in krânse yn. Piter sei: "De earste dy't hjir oer de drompel komt, hat it dien. Dy mat in ammerfol wetter oer de hûd ha." Doe...
nl.verhalenbank.32447
Pake siet in pear dagen yn 'e gefangenis. Doe siet dêr ek ien yn, dy koe mear as in oar. Hy sei tsjin pake: "Soest wol in buorrel meije?" "Wiswol", hie pake sein. "Dan hoechst oars net to dwaen," hie er tsjin pake sein, "as even op 'e doar to klopjen. Dan wurdt dy direkt in buorrel tarikt. Mar tink der om, de earste buorrel dyst krijste, mast oer 't...
nl.verhalenbank.28421
Myn âldste suster Janke lei noch yn 'e widze. Hja is nou al stoarn. Mar doe yn dy tiid kom der altyd in bolkoerrinster by heit en dy oan 'e doar. En dan sei se: "Mei 'k even 't popke sjen?" Dat sei se dan troch de doar. It bern wie lang net goed, it woarde rûch fan megerens. Heit sei tsjin mem: "Nou mast dy âlde duvel hjir net wer yn 'e hûs komme litte."...
nl.verhalenbank.33001
Ik hie in jonkje, in lytse Gerrit, dy wie troch Alle Tet bitsjoend. It bern wie doe fiif jier âld. Wy wennen yn dy tiid op 'e Bulten, by Tet yn 'e buert. Elke dei kom se by ús. Dan nom se it bern út it bedtsje en dan sei se: "Hwat bistû in leaf jonkje." Sy sloech net in dei oer of sy kom. Dan roan se der samar yn. Sa dryst wie se, en dan it bern mar op 'e...
nl.verhalenbank.23429
716