Datasets - ISEBEL

Pake Boardzer wie fuorman. Op in kear struts âlde Rikele Myt mei de hân oer pake syn hynder hinne. Rikele Myt wie in tsjoenster. Doe't pake thúskaem, sei er: "Dit is net bêst. Myn hynder giet dea, hwant Rikele Myt hat der oan west." De oare moarns wie 't hynder dea. Sy wienen allegear bang foar Rikele Myt. Op in kear hie se twa arbeiders yn 't wurk, âlde...

angst

nl.verhalenbank.17655

Yn 'e Rottefalle wenne Piter Scheper. Dy koe mear as in oar. Hy siet us by syn buorman yn 'e hûs en doe sei er: "Sjoch, al jou fé rint bûtendoar." 't Wie midden yn 'e winter en soks wie net mooglik. It fé stie op 'e stâl, mar de buorman seach syn fé ek tige dúdlik rinnen. Hy gong nei bûten ta, mar der wie neat to sjen. Alle fé stie op 'e stâl.

boer

nl.verhalenbank.19678

Myn skoanheit hat forkearing hawn mei in faem yn Kûkherne. Dat wie in tsjoenster. Hja hie har âlden forlern en wenne allinne op in boerespul. Myn skoanheit en hja sieten dy jouns in skoftsje yn 't bûthús - dat wie doe sa de gewoante - en hja praetten hwat en sa, en sa waerd it stadichoan letter. Doe't it in eintsje yn 'e nacht op wie, tocht skoanheit:...

akkoord

nl.verhalenbank.25181

Dy't in apel fan in tsjoenster oannimt kriget in pod yn 'e mage.

aannemen

nl.verhalenbank.21481

Minse Griper wenne oan 'e Spekloane to Boelensloane. It wie myn âldomke. Syn wiif Tryn Snipel koe kaertlizze. Hja wie in suster fan myn beppe Antsje Snipel. Minse Griper hie in toverboek. Dat hied er fan 'e duvel. Yn dat boek lies er achterstofoar. Sa koed er soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Hy koe ek minsken útklaeije litte. Dat hat er ús mem...

achterstevoren

nl.verhalenbank.18214

Guon ha in toverboek. Dat ha se fan 'e duvel.

duivel

nl.verhalenbank.25195

Guon kinne mei skoppenboer in flesse drank komme litte, mar se ha my wolris forteld dat dat boerebidroch is.

alcohol

nl.verhalenbank.30407

Dy't yn in swarte spegel seach, koe alles sjen, hwat er mar sjen woe. As der ien fuort wie en dy woenen jy graech sjen, dan krigen jy dyselde to sjen. Der wienen ek wol guon dy seagen it net, 't siet him yn 'e soarte fan minsken. As der hwat wei wie, seinen se: "Even yn 'e swarte spegel sjen."

spiegel

nl.verhalenbank.24300

Tichte by ús wenne in tsjoenster. It wie ús buorfrou. Dêr stienen mar twa huzen tusken uzes en harres. Op in kear wienen heit en ik yn Holwert oan 't wurk. Doe't wy op in sneintojoun weromkamen wienen alle 32 piken fan ús dea. Dy hie dat minske deatsjoend. Ien hoantsje, dat leefde noch, mar dat gong èk dea.

dood

nl.verhalenbank.30375

Ik heb wel es heure vertelle, da vroeger ’n gruupke hekse, soms wel zeuven, acht, bé’j mekoar kwame um aandere minse te ploage. Ze zetten dan de poppen op ’n ré’jtje en gave ze de naam van degenen, ien ’t dörp, die ze woue peste. Ze nuumden dan bijvoorbeeld een naam: Hanneke Jansen, zullen we mar zeggen, en dan stoake ze de pop med’n nold of speld. Die...

acht

nl.verhalenbank.50481

Noch net sa mâlle lang lyn traktearre in âld wiif in jonge op pankoeken. Doe't er thús kom, bigong de jonge to koarjen. Dat wie syn gelok. It wienen allegearre slangehûden dy't der út kommen. It gebeurde yn 'e Harkema. Twa fan syn susters woarden doe sa lulk op it âld wiif, dat hja roannen nei har ta en seinen: "Nou silstû, âlde duvel, stjerre!" Mar it...

nl.verhalenbank.21250

Yn Broek wenne âlde Lammert Plantinga. Dy koe tsjoene. Tabe van der Zwaag hie in pear beesten yn 't hok. Mar moarns sieten dy kij faek los. Op in moarn kom Lou, de soan fan Lammert thús. Doe soed er even nei 't fé sjen. Der wie wer ien los. Doe't Lou de hoksdoar iepen die, kom der mei alle barstengeweld in kat oanstouwen. Lou skopte him foar de kop. De...

beseffen

nl.verhalenbank.19903

By Durk Mozes die er krekt allyk. Mar dêr wie it in geit. Hy striek de geit oer de hûd. "Hwat in moaije geit", sei er. Doe sei Durk: "Moarn is er dea." En hy wie dea.

aaien

nl.verhalenbank.21244

Yn Warten koe Sjoerd Ages soldaetsjes ta de hurddobbe út komme litte. Dy liet er marsjeare. Hy brûkte in toverboek mei toverspreuken.

haard

nl.verhalenbank.22995

Ik: "Toch aardig met zukke kollen: dan ben het vliegen, en dan ben het muizen. Je zoudt zeggen: hoe ken het?" Nadort: "Zeg dat wel, mijnheer, maar soms ben het vogels, maar den ben het eigenlijk geen kollen. Dan is het meer zwarte kunst. Uwe weet wel, dat ik ers van de strontkar bij Klaver gevallen ben, en dat me vrouw toe zoo akelig was. Nou, toe had al...

achterna

nl.verhalenbank.9312

We wonde vroeger ien de Langstroat. Thuus hadde ze ’n keer ’n geit verkoch, on Pelkman ien de Kommerdiek. Toe ze de geit nor zien nijje huus brochte, kwam vrouw S., die ze vör ’n heks verslete, d’r achterop. De minse, die ’t zage, zèje: “Die geit zal wel kapot goan”. En da gebeurde ok no ’n wèk of drie.

brengen

nl.verhalenbank.49675

In Brakel, daar woonde de toverheks. D'r woonde een vrouwke uit Brakel in Woudrichem. M'n zwager, die ree met een oliekarreke. Dan dorst ie nooit, nooit langs dat huis waar die heks woonde. Dan liet ie een ander dat oliekarreke d'r voorbij rije.

angst

nl.verhalenbank.72813

De Witvrouwkes "Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...

antwoorden

nl.verhalenbank.13221

Ja, daar had je ook een verhaal van. D'r was een boer en daar wou de karn niet af. De karn was betoverd. Toen de gloeiende pook d'r in. Ze hoorde een vreselijk geschreeuw. Toen was de karn af.

nl.verhalenbank.72807

Yn 'e buert fan Stroobos is 't us gebeurd, dat in ploechje folk yn 'e kroech siet. Doe stjûrde ien fan dy mannen in kaert fuort. Dat wie skoppenboer. Sy hienen kaertspile. Dy kaert joech er oer om 't hoekje fan 'e doar. Doe kom der even letter in flesse drank oansweven. Hy sweefde boppe de tafel om. Deselde dy't de kaert fuortstjûrd hie mocht him net...

aanpakken

nl.verhalenbank.22956

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur