Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik wie froeger in bulte by Ale Westra (= Aeltsje Schievink-Westra B65-14, 15, 16, 164) Dy har mem, âlde Ot dat wie in tsjoenster (Ale sèls giet der trouwens èk foar en har dochter èk). De minsken koenen har net bigripe hoe't ús mem it fortroude, dat ik kammeraetske wie mei Ale. Mar ús mem sei: "Der kin har noait hwat oerkomme, hwant sy hat in dûbelde...
nl.verhalenbank.21456
Imke en Durk fan Imke
Imke de Jong stie op Drachtster merke en hy feroare syn dochter yn in blom. Dat koe er op ferskillende manieren dwaan. De iene keur die er it hiel stadich. Dan wie it ûnder al de stâle fan in blom, mar boppe wie it noch de holle fan it fanke. De oare kear feroare er har yn ien klap.
Us heit stie der by mei Sikke van Dekken. 'Oh, wat...
nl.verhalenbank.13022
Piters Willemke wie in tsjoenster. Hja gong der nachts op út to tsjoenen en dan lei der in koupânse by har op bêd. Hja sweefde altyd.
Har dochter koe ek tsjoene. Dy foroare har faek yn in kat.
Der wie ek in tsjoenster, dat wie Minne Ael. En dan wie der noch ien, dat wie Minne Brecht. Dy koenen har ek beide yn katten foroarje.
By Gjetsje' Wytse wienen alle...
nl.verhalenbank.38489
Doe't skoanheit syn suster noch in famke wie, siet dy bot yn 't lijen. Hja gûlde altyd. Doe wienen der guon, dy seinen: Dat bern kin wolris bitsjoend wêze.
Mar dêr woe beppe neat fan leauwe.
Der kom faek in naeister by harren, dy't deis foar har naeide.
Op in kear, doe't it bern wer bot raesde makken se de jouns it kessen iepen, dêr't it bern de holle op...
nl.verhalenbank.32951
Myn frou wenne yn Twizelerheide yn in húske mei in plankje oer in sleat. Op in joun, doe leinen se al by harren op bêd, doe hearden skoanmem en dy guon praten. Skoanmem gong der ôf en gong foar 't glês stean om to sjen hwa't dat noch wiene, dy't sa let warber wienen. Doe seach se trije minsken rinnen.
It wienen Stammerige Harm, dy syn suster en in dochter...
nl.verhalenbank.24528
Alde Hindrik Ophús (Pyl) koe tsjoene.
Myn susterke wie noch in poppe en slim siik.
Hindrik kom by ús en sei tsjin mem: "Hoe giet it mei 't popke, Truike?"
"Dat sil 'k dy, âlde duvel, sizze", sei mem.
Hja raemde de tange en sloech him dêrmei, oer de bealch.
De oare moarns sette heit nei greate Wopke ta.
Mar om trije ûre de moarns al stie Hindrik Pyl by...
nl.verhalenbank.21242
Yn Sumar wenne in âld bolrinster, dy hie har komst altyd by minsken, dy hienen in lyts famke. De bolkoerrinster hie aerdichheit oan 't famke, tominsten sa bearde se en sy woe it lyts bern elke kear op 'e skoat ha. Dan hie se altyd har hân by 't boarst yn en dan tsjoende se mei dy hân ûnder 'e klean om. As se dat dien hie, dan stuts se it bern de finger yn...
nl.verhalenbank.21337
Marij dy hat har eigen bern Bet bitsjoend. Marij stuts harsels nou en dan yn 'e side. As se dat die, dan raesde Bet it út fan 'e pine.
nl.verhalenbank.21335
To Tsjummearum wennen in broer en in suster.
Har mem wie to bakerjen op in pôlle tichte by de sédyk. Togearre gongen de broer en de suster op in joune let dy kant út om har mem op to heljen. Sy moasten oer de feart. Dêr lei in heechhout oerhinne. Sa kamen se op in sintelpaed.
Dêr kaem in wite kat by har. Dy roun har hyltyd om 'e fuotten hinne. It dier wie...
nl.verhalenbank.20604
Neist myn hûs op in stik lân hat in hûske stien, dêr wennen in mem en in dochter. Durke Hylk hiet it minske. Hja koe tsjoene. De dochter wie gebucheld. Myn heit en in broer fan my gongen op in joun in kear in sânreed del. Dy wie ôffrede fan in stik lân dêrnjonken mei wol seis lagen skerpe tried boppe elkoar. Doe kom Hylk it lân del en gong lyk op 'e tried...
nl.verhalenbank.19330
HIJ HAD ER GENOEG VAN
In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
Wy kommen us in kear fan Eastemar ús mem en ik. Doe't wy oan 'e Fjouwer Roeden ta wienen, kom Minse Griper der oan.
Dy sei: "Sjoch, jonge, hjir hast in boltsje fan my."
Mem sei: "Net oannimme."
Wy roannen binnen troch en hy makke in hiele omwei nei Houtigehage. Mar hy wie der folle earder as wy, hwant hy wie der hinne flein.
nl.verhalenbank.23790
De dochter van die heks was on ’t hekse lere. En ze was op de lering [katechismus] um angenome te worre. ’t Onderrich was ien de kerk. Ze zaten al te wachte opte pestoor. Die kos nie drek komme. Toe zèj die djern: “Za ’k ’s muus make?” “Kuggé’j dattan?” zèje d’aander kiender. “Ja”, zèj ze: “Doe ’t dan is”. En ze deej ’t. En de muus liepe over en onder de...
nl.verhalenbank.50235
De mem Janne learde op dat stuit har dochter Luts it fleanen.
Janne koe har yn in kat foroarje. Se ha ris in kear op in fremde kat smiten en dy mei in klomp rekke. Doe wie de tsjoenster de oare deis kreupel. (dat waerd fan Janne forteld.)
nl.verhalenbank.38002
Ik kom wol us by in âlde wiersizter yn Ljouwert. Dat minske wie oan 'e duvel forkocht. Mar sy wist suver alles.
Doe't ik de earste kear by har kom, frege ik, of ik ek forkearing krije soe. Doe sei se: "Dû, dû hast ommers trije feinten tagelyk. Is dat noch net moai genôch?"
Ik skamme my bot, hwant hja hie gelyk.
In oare kear sei se tsjin my: "Aenst matte...
nl.verhalenbank.18105
Op in kear kom Alle Tet by Albert Land. Tet wie in tsjoenster. Sy hie twa apels meinom foar de beide famkes fan Albert Land. Mar Albert sei: "Net opite, hear!" Hy lei de beide apels yn in kuorke en hong dat op oan 'e souder. In dei of hwat letter seach hy der nei en doe sieten der twa grouwe podden yn.
nl.verhalenbank.19347
Ritske dy wenne hjir yn 'e Houtigehage. Hy hie in fanke, dy tsjirme altyd, dat wie gjin goed spul.
Jehannes Wyts wenne hjir foar by de wei. Dat wie in tsjoenster, dy fortrouden se net.
Op in kear soe Ritske to streupen nei Oerterp. Doe kom der in dikke wite kat by harren. Ritske soe op 'e kat sjitte, mar hy koe der gjin skoat op krije. Hy gong de kat...
nl.verhalenbank.23781
Myn man syn pake wie bitsjoend troch de boer, by hwa't er arbeider wie. Hy lei siik op bêd. De boer kom alle dagen by him. Dan gong er op 'e stoel by 't bêd sitten. Doe hat pake syn âldste dochter syn holkessen iepen makke. Doe siet dêr in kat fan fearren yn. Dy wie omtrint klear. Sy skuorde de hiele kat útelkoar.
Wylst se dêr mei dwaende wie, kom de boer...
nl.verhalenbank.18097
Achter Kollumersweach wenne in frou mei in dochter. Dy hienen in kostgonger en dy kostgonger dy wie frijmitselder. Hy hie in soad boeken, mar ien boek, dat burch er altyd goed op.
Mar op in kear, doe gong er nei Dokkum ta en doe liet er troch forsin datselde boek op 'e tafel lizze.
De frou en 'e dochter wienen tige nijsgjirrich nei dat boek. Mar earst...
nl.verhalenbank.20454
Gjerte Jel en Janne Luts wienen mem en dochter. Hja koenen allebeide tsjoene. Sy gongen jouns op 'e biezem sitten en sa fleagen se troch de loft. Guon ha har alris oer de wyk fleanen sjoen.
nl.verhalenbank.25880
