Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Een monnick wilde Doctor Faustus bekeeren.
DEse wonderlicke aventueren ende guychelspelen van Doctor Faustus en wierden niet alleene tot Erfort ruchtbaer, maer oock over het gantsche landt. Daeromme dat veel edelluyden ende heeren der omligghende landen na Erfort by hem quamen om met hem kennisse te maken, om wat wonderlicks van hem te siene ende te...
nl.verhalenbank.72344
Wy hienen baelders (turf) yn 't achterhûs, dy makken wy sels. 't Wie in moaije bult.
Op in nacht gebeurde it, dat myn man om ien ûre thús kaem. Doe sei ik tsjin him: "Dû hast moarnmoarne wol wurk, Klaes, hwant de baelderbult is útsketten." Ik hie 't dúdlik heard, it wie ien en al gerattel fan turven.
De oare moarns gong Klaes fuort út bêd wei dêr hinne....
nl.verhalenbank.38271
Japik Rippert (= Jack the Ripper?) dy hat hjir omswurven. 't Wie in tsjoenster, se wienen binaud foar him, fral de froulju. Hy koe troch de slotsgatten yn 'e hûs komme. De frou fan Jan Nijboer wie sa binaud, dat as se turf helje moest út it achterhûs wei, dan roan se achterstefoar.
nl.verhalenbank.23876
Hindrik Ophuis syn wiif gong der wol op út to naeijen.
Sy kom ek by in frommes, dat wie in tsjoenster. Dêr krige se in stik krintebôlle en hja hie forgetten de earste hap út to spuijen. Hie se dat dien dan koe 't gjin gefaer. Sy kom thús, deabinaud. Mar har eigen keardel Hindrik Ophuis wie ek in tsjoenster. Dy wist der alles fan en sei: Dû mast...
nl.verhalenbank.12315
Imke de Jong kaem stéfêst op Drachtstermerke.
Op in kear hied er kaerten yn 'e hân. Yn 'e foarm fan in koker hied er se yn 'e fûst.
Doe sei er: "Skoppenboer, kom der út!" De kaert stoude wit hoe fier fuort út syn hân wei.
Sa kommandearde hy de iene kaert nei de oare. Allegearre gehoarsamen en fleagen ien foar ien in ein fuort.
nl.verhalenbank.25591
Ek in kear, doe siet ús buorwyfke by ús. Doe wie Imke de Jong der ek. Doe sei 't minske: "Kom, ik mat der mar op út to boadskipjen."
"As jo boadskipje wolle," sei Imke, "dan matte jo ek sinten ha."
"Dy ha 'k wol", sei 't minske.
"Binne jo dêr wis fan?" sei Imke.
"Jawis", sei se.
"Sjoch dan mar ris", sei Imke.
Hja sjen en sjen en doe sei se: "Och heden, ik...
nl.verhalenbank.25585
Alle podden dy't ik seach, krige ik yn 'e tange en dy gongen de kachel yn. Ik ha in hiel soad forbrând. Hwant dat binne allegear tsjoensters.
nl.verhalenbank.12329
Pake en dy krige de molke altyd fan âlde Tamme Syts. Syts wie in tsjoenster. It bern, dat fan 'e molke krige to drinken, woarde siik. Doe gongen se nei Wopke fan Kûkherne, de duvelbander. Wopke sei: "It bern mat gjin molke wer ha." Pake en dy dienen dat en 't bern woarde wer better. Mar Wopke sei ek: "As der joun in pod om 'e doar hinne strúnt, matte...
nl.verhalenbank.12328
Hjir yn Drachten wie us in faem, dy hat him útlake.
Doe hat er dy faem ûnder 't dânsjen bifalle litten.
It bern is har ûnder 'e rokken weifallen.
nl.verhalenbank.25590
Achter Jehannes wennen in pear âlde minsken, in man en in frou. Op in joun doe wie 't jongfolk op 'e wei hwat oan 't oangean. Se spilen op 'e harmoanika en guon songen der ek by. Doe kom der in frou út 'e hûs wei, dy sei tsjin 't jongfolk: "Jimme matte net sa oangean, hwant de âlde minsken dy't dêr wenje, matte sliepe. De man mat der moarn yntiids wer...
nl.verhalenbank.38270
Piter Ielkes Zandstra fortelde: It wie sahwat yn 1867, ik ûngetide doe to Easterlittens. Wy hienen in wike meand, doe gong it op in swyljen. Dêr woarden forhaeltsjes by forteld. Ien fan 'e mieren fortelde:
Der wie us in feint by in boer, dy moest elke dei to melken mei it boatsje. Mar it nuvere wie dat dat boatsje elke dei hwat op in oar plak lei as dêr't...
nl.verhalenbank.21735
Jehannes koe ek de tange dounsje litte.
nl.verhalenbank.38264
Ik haw in jonge kend fan twintich jier, dat wie in sikere Nicolai. Dy koe de minsken samar fêstsette litte. As er de minsken de hannen ynelkoar lizze liet, koenen se se net wer út elkoar krije. Letter wie er kellner yn 't Oranje-hotel to Ljouwert.
nl.verhalenbank.31240
Van vier tooveraers die malcanderen het hooft afhieuwen ende wederom opsetten, waerby dat Doctor Faustus oock tsyne dede.
DOctor Faustus quam in de vasten tot Francfort in de misse, denwelcken zijnen geest Mephostophiles onderrichte hoe dat in een seker herberghe by de Jodestrate vier toovenaers waren die malcanderen het hooft afhouden ende die tot den...
nl.verhalenbank.72345
Us Hindrikom wenne yn Twizelerheide. Hy hie dêr in winkel en ek wol bargen. Hy hie op in kear biggen by de mot. Tichteby wenne in âld man, dy koe tsjoene. Dy mocht graech bargen lije, mar Hindrikom syn jonge jage dy âld man fuort.
Hwant de jonge wie bang dat de biggen oars bitsjoend woarden. Dy âld man hie de kweade hân. Dêrtroch wienen se bang foar him.
nl.verhalenbank.33319
Jehannes gong wolris mei heit to strunen. As de doar dan ticht siet, sei heit: "Dit is neat wurdich jong, dit kin net, de doar sit ommers fêst." Mar altyd krige Jehannes de doar los.
nl.verhalenbank.38258
Van de boelschappen des Doctors Fausti; in het 19e ende 20e jaer synder belofte.
ALS nu Doctor Faustus mercte dat de jaren zijner verschrijvinghe ende overgevinghe van daghe te daghe haest ten eynde wesen soude, so begost hy alle daghe langhst om meer een beestachtich leven te voeren. Ende hy ontboodt tot hem seven duyvelsche succubas, dewelcke hy alle...
nl.verhalenbank.72351
Stammerige Harm fan Twizelerheide is ris in kear oer de Swâdde smiten woarn troch de duvel. Hy hie in wikseldaelder en sadwaende altyd wol jild om hannen. Hy handele yn fodden ensa.
nl.verhalenbank.22957
Spesiale gefallen fan al dy dingen wit ik net sa sear. Ik kin bygelyks net sizze: dat hat dy en dy doe en doe dêr en dêr bileefd. Mar ik wit wol hoe't it yn 't algemien tagong yn myn jonge tiid.
Wy wennen yn Twizelerheide, oan 'e Swâdde. It wie och sa'n earme streek en doe allegear noch heide.
De minsken wienen allegearre earm.
Foar stammerige Harm wienen...
nl.verhalenbank.29816
Doe't ik noch net troud wie, haw ik yn Dútslân melkersfeint west. Dêr wie ek in Italiaen. Dy koe fan alles. Hy foroare samar in glês bier yn wetter. Ek ha 'k it sjoen, dat er in okshoofd fol wetter, dat ûnder 'e goate stie tusken tûm en finger beet krige en sa optilde.
Hy stjûrde de boer nei de stâl ta en sei: "Dû mast de stront oprêdde," en de boer...
nl.verhalenbank.17046
