Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Japik Rippert (= Jack the Ripper?) dy hat hjir omswurven. 't Wie in tsjoenster, se wienen binaud foar him, fral de froulju. Hy koe troch de slotsgatten yn 'e hûs komme. De frou fan Jan Nijboer wie sa binaud, dat as se turf helje moest út it achterhûs wei, dan roan se achterstefoar.
nl.verhalenbank.23876
Achter Jehannes wennen in pear âlde minsken, in man en in frou. Op in joun doe wie 't jongfolk op 'e wei hwat oan 't oangean. Se spilen op 'e harmoanika en guon songen der ek by. Doe kom der in frou út 'e hûs wei, dy sei tsjin 't jongfolk: "Jimme matte net sa oangean, hwant de âlde minsken dy't dêr wenje, matte sliepe. De man mat der moarn yntiids wer...
nl.verhalenbank.38270
Binne kastelein wie in gefaerlik man. Hy bitsjoende it fé. Soms wienen alle bargen samar dea, as hy der west hie.
Ek minsken bitsjoende er wol.
Der waerd froeger by ús in gat yn 'e drompel boarre en dêr waerd in stik duveldrek ynlein. Dat wie foar tsjoenderije.
nl.verhalenbank.38070
Dy't strimen yn 'e foarholle ha, binne tsjoensters, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.23727
I. De duivel
5. Zijn U bepaalde personen bekend, die als duivelbanner of duivelbanster worden geraadpleegd? In welke gevallen gebeurt dat?
Mijn moeder vertelde mij meermalen over een man, die “ook meër kon as een gewoön mins”, hoewel hij er zelf geen voordeel van scheen te hebben. Hij had bv. de eigenaardige gewoonte, dieren (soms ook mensen) aan te raken...
nl.verhalenbank.127097
Imke de Jong liet de minsken stean. Hy koe se ek útklaeije litte. Hy liet us in kear in jongfaem, dy't op 'e wei lâns gong, de klean samar ôffalle.
nl.verhalenbank.25810
In forhael fan myn oer-beppe Lieuwkje Bangma dat ik fan myn mem heard ha.
Yn 'e earste helft fan de 19e ieu, sa om 1830 hinne tink ik, wenne der yn Woarkum in keapman, dy, sa de minsken seine, tsjoene koe. Hy hjitte Lantinga en kaem wol by oerbeppe har mem oer de vlier. Myn oer-beppe wie berne yn 1825. Sa kaem Lantinga wol to kofjedrinken en helle dan...
nl.verhalenbank.50531
Ymke de Jong koe de minsken stiif stean litte.
nl.verhalenbank.20638
Dan wie der nòch sa'n famylje yn 'e Kollumersweach dy telde ek nochal hwat tsjoensters. Ien dêrfan wie in man, dêr wienen net allinne de minsken allegear bang foar, mar it fé wie ek deabinaud foar him. Hy hiet fan Ome. Seach er in flinter yn 'e loft omflodderjen, dan wiisde hy der mar even mei de finger nei en de flinter koe him net mear forroere. As ien...
nl.verhalenbank.15752
Der wenne in postrinder yn Oerterp, dy koe mear as gewoan. Dy sette in stok tusken 'e skonken en dy stok koed er samar nei in oar ta rinne litte. Hy koe in oar ek samar stean litte. Mar hy hie der bot fan to lijen, as er soks die.
nl.verhalenbank.23396
Ik heb duk gehörd, da dat vroeger wel gebeurde. Mar ik het ’t nooit meegemakt. Ze zèje vroeger wel, dat sommige minsen da koste: aander minse van de weg af zetten.
nl.verhalenbank.50379
In de buurt van Nieuwendam was in vroeger jaren een roover, dien ze maar niet te pakken konden krijgen. Maar op een goeden dag merkten ze dat hij in een herberg te Nieuwendam was en de burgemeester ging er met een stuk of wat dienders op af. Omdat ze bang waren dat hij gewapend was, durfden ze hem niet echter zoo maar te pakken en gingen dus één voor één...
nl.verhalenbank.9401
Imke de Jong kroep op Drachtster merke troch in kachelspipe hinne. Mar ien fan Feansterheide seach, dat hy der by lâns krûpte. Hy joech Imke in slach foar de kont en sei: "Dû mast der ek ècht trochkrûpe, dû mast de minsken net bidonderje."
nl.verhalenbank.22098
Ik het dor wel es iets van gehörd. Ze zèje vroeger, da Hend van de Witte da kos. Die kos iemes stil late stoan en ok opte grond loate valle. Teminste, o da zèje de minse. Ik het ’t eiges nooit gezien. Hé’j noom dan ’n buukske uutte tes [zak] en schreef er wa ien. En zèj dan bijvoorbeeld tegen de luj, die bé’j ’m ware: “Zal ik hum doar, die dor löp es...
nl.verhalenbank.50208
Foar tsjoenen wienen se eartiids yn Jobbegea tige bang. De lju makken in gatsje yn 'e drompel en dêr dienen se duveldrek yn. De bern droegen duveldrek op 't boarst. As de bern bitsjoend wienen gong men nei Murk gûchlem, de duvelbander fan de Knipe.
Bitsjoende bern dy't stoaren, bleauwen slop.
Ek in tsjoenster wurdt net stiif, as se dea giet.
nl.verhalenbank.21021
Mar Oene Krop wie ek in greate tsjoender. De minsken doarsten him net yn 'e hûs to litten en net by it fé. Hy makke se samar siik.
Myn broer wenne yn Ljouwert. Hy hie in jonkje, dat wie altyd siik en gammel. It wie noait fleurich lyk as oare bern. It siet echt yn 'e pogge. It woe net boartsje en it wie mear dea as levend.
Doe kom dêr ris in swager fan...
nl.verhalenbank.38152
Der wie in faem út Aldegea, dy wie earne to merkehâlden. Doe kaem der in feint op har ta, dy woe it mei har oanlizze.
Mar sy wegere. "Ik haw al in feint", sei se.
Doe sei dyselde: "Moatst oppasse, dat ik dy de rokken net ôffalle lit."
De faem waerd bang en soarge der foar, dat hja tusken de minsken bleau. Hwant dyselde, dy't har frege hie wie Piter Poes...
nl.verhalenbank.10782
Imke de Jong koe net allinne minsken stean litte, mar ek dieren. As de hynders de wei del rieden, sei er: "Nou gean de hynders net fierder!" Dan bleauwen se stean.
nl.verhalenbank.20056
Hy wist ek altyd krekt hokker lju forlet hienen fan tsiis en hoefolle jild de minsken by har hienen.
nl.verhalenbank.38432
Jehannes koe mei my neat wurde. De measte minsken wienen bang foar him, mar ik net. Dat wist er ek wol.
Der wie net in minske dy't letter yn syn hûs doarst, dêr't er yn wenne hie. Net ien woe it keapje. Doe haw ik it kocht foar in sacht pryske en ik bin der yn kaem to wenjen. Doe seinen de minsken: "Dû silst der wol rare dingen yn bileve." Mar ik ha noait...
nl.verhalenbank.38424
