Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
441 datasets found
Dutch Keywords: staan
Hier leg wel ene wiel. Die heet nog altijd de soldatenwiel. Daar stonden soldaten op wacht, toen brook de dijk door en toen zijn ze daar verdronken.
nl.verhalenbank.127907
Sterke Hearke wie op it lân oan 't ploegjen. Doe kom der ien by him, dy frege hwer't Sterke Hearke wenne. Hearke krige de ploech mei de hân beet en sei: "Hjir stean ik en dêr wenje ik."
nl.verhalenbank.23526
Sterke Hearke wie op it lân oan 't ploeijen. Doe kom der ien oan, dy frege him hwer't Sterke Hearke wenne. "Dêr wennet er", sei Hearke en hy krige de ploege yn 'e hân en stuts him foar him út. Doe sette er de ploege wer del en hy sei: "en hjir stiet er."
nl.verhalenbank.33292
It gebeurde ek ris, doe socht it gerjocht Japik Ingberts. De plysjes wienen mei in rydtúch ta de stêd út kom, rjochting Grins. Doe't se oan 't âld tolhek ta wienen, stie dêr in âld mantsje. "Mei 'k mei ride?" frege er. Hja hâldden stil en hy koe mei ride. Doe hearde hy ûnderweis, dat se Japik Ingberts efter 'e broek sieten. Even foar de Bonkebrêge sei 't...
nl.verhalenbank.38304
Met dat mens hebben we nog meer meegemaakt. We kregen een kind ziek. Ouwe Joukje kwam vaak even kijken en vroeg dan: “Hoe gaat t met t jonkje?” Ik zocht daar eerst niks achter, tot een van de familie mij er op wees, dat we dat niet moesten toelaten. Hij had ook zo’n geval gehad en was er achter gekomen, dat het oude mens zo’n kind ziek maken kon. Wat had...
nl.verhalenbank.46182
Der wie in man, dy hie syn siele forkocht oan 'e kweade. Mar hy hie de duvel to fiter hawn, dat doe't de duvel kom moest er sûnder siele wer fuort. Mar de duvel sei: "Ik wol dochs hwàt fan dy ha." En doe nom er de man syn skaed en dat rolle er op. Sûnt wie dy man altyd sûnder skaed. Dat wie miskien noait útkom, mar op in kear stie er mei in rychje folk op...
nl.verhalenbank.12538
Op it tsjerkhôf to Boelensloane hâldden altyd gâns wylde kninen ta. Myn heit gong dêr faek hinne to kninefangen. Dat die er dan mei strikken. Myn broer Miente naem er faek mei. Dat wie doe in lytse jonge. 't Wie op in winterjoun by ljochtmoanne waer. Der lei snie. Heit en Miente wienen op 't tsjerkhôf. Doe kom krekt Germ Tuinstra (Germ Smous waerd er...
nl.verhalenbank.37784
Mien moeke vertelde es n moal en zai leufde dat ook en as kind muik ik mie door benauwd veur: “Ik kwam op n nacht bie t scheepswaarf langs en heurde toun bie dat huus van Sennemoa klopperij. En toun ik goud toukeek, zag k ook n hail riege volk mit hoge houden op veur t huus stoan. Dat was ja roar, want t kon ja hoast nait midden in nacht.” Moar kiek, n...
nl.verhalenbank.44583
Heit wie ris in kear ergens op 'e merk. Dêr wie Ymke ek. Doe wie dêr ien, dy krige in bytsje wurden mei Ymke de Jong. Doe sei Ymke tsjin him: "Dû wytst noch wol, tink, hoe't ik it doe mei dy hawn ha? Dû koest net in foet mear forsette." Doe't de man dat hearde, gong er stil fuort.
nl.verhalenbank.27756
Hantsje Tseards v.d. Meer, boer to Aldegea, wie in greate, swiere en sterke man. Hy droech klompen, sa great, dat der koe in krekt berne bern yn lizzen. Fan syn sterkens geane forskate forhalen. Sa krige Hantsje ris rúzje mei Piters Arjen v.d. Goot, in flinke, handige en ek sterke kerel. Dy fleach Hantsje oan yn 't waskhok. Dêr stie in keukentafel....
nl.verhalenbank.50535
In t bos gruide nog n plant, woor wat bezunders mit was. De noam bin k vergeetn man; t leek wel wat op n soort melde. Op de bloarn zatn n poar rode vlekn. Nou zeden dei wat mensn: “Koom nooit aan dei plant, den overkomp joe wat. Dei plant het ook onder t kruus van Christus stoan en dou binnen dr blouddruppels op de bloarn vaaln. Doorom zitn dr nog altied...
nl.verhalenbank.44568
Myn omke, Jan-om, tsjinne yn Grinslân by in boer. Jan-om wie in raren ien, dy stie nergens foar. Dat wie algemien bikend. Dêrom praetten guon ûnder inoar ôf, hja woenen him ris bang meitsje. Doe wie der ien by 't tsjuster op in dongpost stean gong mei in wyt lekken om. Doe wie Jan-om thús kaem en dy seach dat. Hy bleau stean en sei: "Een spook op een...
nl.verhalenbank.37357
Der gongen ris twa man nei Greate Wopke ta dy't yn Kûkherne wenne. Dy woenen him ris foar 't lapke ha. De iene hie wetter by him fan in persoan, dy't werkelik siik wie, de oare hie wetter fan in hynder meinaem. Wopke ûndersocht it wetter en doe krigen se elk in fleske fan him. Yn 't iene siet medesyn foar de sike frou, yn 't oare siet hjouwer. (Dyselde...
nl.verhalenbank.38064
Sterke Hearke wie oan 't ploegjen. Doe kom der ien dy frege him, hwer't Sterke Hearke wenne. Hearke sloech it hynder foar de ploech wei en doe tilde er de ploech op mei beide hannen en hy wiisde mei de ploech en sei: "Dêr wennet er en hjir stiet er."
nl.verhalenbank.23493
Zal ik je eens zeggen, wat wij vroeger al gehoord hebben? Je kent het Weenderveld, hier vlakbij. Nu een stuk bouwland. Maar toen alles nog woest was, hoorden we reeds het kloppen van hamers, het dreunen van machines enz. Nu staan er gebouwen en ratelen er landbouwwerktuigen. Ik zelf niet, maar anderen hebben grote doeken zien zweven met lichtjes er onder....
nl.verhalenbank.45514
Noait skilich sjen, hwant as de klok dan slacht, bliuwe de egen sa stean.
nl.verhalenbank.12303
Ik en myn wiif hienen us to jounpraten west nei myn swager Fokke Alma, dy't oan 'e Betonwei wenne hat. Wy gongen werom, doe kom der in grouwe, swarte houn by ús. As wy steanbleauwen, bleau dy houn ek stean. Wy woarden beide binaud. Doe't wy oan ús folke hûs ta wienen, gong myn wiif dêr yn 'e hûs. Ik bleau stean en krige it mes. Mar doe seach er my lyk oan...
nl.verhalenbank.19524
't Wie yn 'e tiid fan 'e rúzjes tusken Skieringers en Fetkeapers. Greate Pier wie oan 't ploegjen op it lân. Doe kommen der guon by him, dat wienen fijannen. Dy koenen him net, mar se woenen graech witte hwer't er wenne. Doe tilde Pier de ploege op en sei: "Dêr wennet er en hjir stiet er." Doe waerden dy mannen sa bang foar sa'n sterke keardel, dat hja...
nl.verhalenbank.30175
Ik haw to Grins op 'e merk stien mei in kofjetinte. Njonken my stie in âld wyfke, dy fortelde op in kear, sy hie dy nachts droomd, it wie swart fan flychtugen west yn 'e loft. Dat wie krekt de wyks foardat de Dútsers yn oantocht wienen yn 1940.
nl.verhalenbank.25975
Yn Driezum dêr is ris ien by de tsjerkedoar stean gien mei in wyt lekken op. It wie jountiid en hy woe ien bang meitsje, dy't dêr lâns moest. Doe't dy der oankaem bleau er stean en sei: "Ien spûk ha 'k wolris sjoen, mar noait twa op elkoar." Deselde dy't him bang meitsje woe wie stoarn fan skrik.
nl.verhalenbank.37356
35