Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Spookdieren
Als men vroeger 's avonds laat na het werk nog het paard naar de weide ging brengen, gebeurde het meermalen, dat er een kat op een hekkepaal zat, die dan zei "je kunt mij er toch niet afslaan". Dikwijls sloeg je door haar heen als door een geest. Mij moeder verhaalde zeer dikwijls het volgende, hetgeen ze vernam uit de mond van een blinde...
nl.verhalenbank.13433
Een verhaal over een spookkat
In de zogenaamde kattendonke ('n weiland) zat 'n kat in 'n boom. Toen de boeren de koeien weghaalden uit de wei dreigden ze de kat weg te zullen jagen als deze er na 'n tijdje nog zou zitten. Toen ze terugkwamen zat de kat er nog en riep de boeren na: "Ik dacht dat je me zou matsen." Hierdoor durfden de boeren niets te doen....
nl.verhalenbank.13427
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie.
Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
Spookdieren
Mijn oom hield ervan clandestien, hetgeen nog veel in Dungen gebeurt, op jacht te gaan op bunzings (stropen). Men doet dat 's nachts met een bunzinghond en bij voorkeur bij slecht weer, dan heeft men de meeste kans deze beesten te vangen. Op een keer hoorde hij duidelijk een hond met rammelende ketting door een heg gaan. Hij schrok er geweldig...
nl.verhalenbank.13432
Wazzen dou wel verschaiden mensken, dei den mainden, dat de duvel d'r luip. Mien voar wol doar nait aan geleuven.
Maar d'r woonde 'n oal Haarm J. op Ter-Hoar dei zuks wel leufde. Hai vertelde es 'n moal:
“Ik kwam van Sell'n noar Ter Hoar. 't was tweidonker. Dicht bie de meuln zag 'k soort kalf lopen mit 'n kedde aan de achterste poot. Ik dochde, dat is...
nl.verhalenbank.42870
Twee mannen begeven zich 's morgens vroeg, terwijl het nog donker is, vanuit de buurtschap Oostdalfsen - zoals de naam reeds aangeeft: een buurtschap, gelegen ten oosten van het dorp Dalfsen- voorzien van hun dorsvlegels naar het dorp Dalfsen om aldaar te gaan dorsen. Op een gegeven ogenblik bemerken zij, dat naast hen 2 wezens in de gestalte van een...
nl.verhalenbank.13409
Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...
nl.verhalenbank.45075
Us heit gong froeger op 'e jounskoalle yn Burgumerheide. Mei in keppeltsje jonges wied er ûnderweis nei skoalle ta. Doe seagen se dêr ûnderweis hwat stean oan 'e kant fan 'e dyk, dat mat sa freeslike raer like ha, dat alle bern fleagen fuort, sa hurd as se koenen. Mar heit stie alhiel forwezen, hy koe net in stap forsette, sa hie de skrik him topakken.
Op...
nl.verhalenbank.19643
Vaak heb ik me moeder hore praten over 't ijzere veule. As een razende ging het over de weg. Net of d'r een ketting achter d'm aan sleepte. Een leven op de weg. Vroeger maakte de mense de kindere d'r altijd bang mee: "Kijk maar uit, 't ijzere veule zit op zolder".*
*Lopik
nl.verhalenbank.51003
Sjouke Beima wenne froeger yn 'e Harkema, letter yn Eastemar. Doe't er noch yn 'e Harkema wenne gong er ris op in joun nei hûs ta. Hy moest in stikje lân troch. Doe stie dêr in swart hynder by de hekke. Dat hynder roan him nei mei de kop oer syn skouder hinne. Sa roan it mei him it hiele lân troch. En der hie noch noait in hynder yn dat stik lân roan en...
nl.verhalenbank.37609
Op 't Fean roan yn 'e nacht in barchje om. Sjirk Bijma hie it sjoen. Alle lju skouderen dat plak, hwant dat barchje wie in spoekdier.
nl.verhalenbank.17532
Ik weet wel, er was een hele ouwe man, die was bang, dat er iets in de familie zou gebeuren. Hij had een weerwolf gezien in de vorm van een hond. Die keek je voortdurend aan. Hij bleef maar steeds bij hem in de buurt. Hij volgde hem over de akkers.
nl.verhalenbank.127686
Wy hienen in pake dy hiet fan Wibe. Op in joun kom er thús, doe hie der in houn foar de strjitte stien. Krekt foar de doar. Pake moest der troch. Hy hie in stok by him. Der hied er mei houd nei de houn, mar de houn wykte net. Hy hie hyltyd de tosken mar sjen litten en de stokslaggen hied er op 'e tosken ôfkeard. Sa gau as pake yn 'e hûs komme koe, die er...
nl.verhalenbank.22302
In frou fan Burgumerheide fortelde my, yn har bernejierren wennen hja yn in spitkeet, dêr't in paed by lâns roan. Dat paed, dat wie de Lykwei. Dêr spûke it altyd. Net ien doarst dêr by joun lâns, hwant dêr roan in wyt hynder mei in rizenbrijpot om 'e nekke.
nl.verhalenbank.29690
Der spoeke by Aldegea (H.O.) in wylde baerch, dêr't de lju o sa bang foar wienen.
nl.verhalenbank.21965
Tichte by 't Blauhûs wie in skeanpaed. Dat kom út op 'e wei nei 't Fean ta. Op dat skeanpaed spoeke it altyd bot. Dêr roan yndertiid altyd in arbeider lâns, dy't nei de boer ta moest. Hy wie net bang útfallen.
Mar doe gebeurde it in kear of hwat doe moete er dêr in pleachbeest. Der kom in dikke swarte houn achter him oan. Dy roan dan wer oan 'e iene kant...
nl.verhalenbank.25518
Spookhonden
Het is jaren geleden dat ik het hieronder volgende verhaal hoorde. Of het een verzinsel is of op waarheid berust kan ik niet meer achterhalen.
Twee vrienden, die steeds het liefst in het duister werkten, (overdag deden ze niets, maar zodra de avond viel gingen ze op strooptocht) hadden op een keer hun strikken in een haag langs een...
nl.verhalenbank.13479
Ik heb is een zomer an 't hooie geweest met een boeredaggelder en die vertelde me, z'n vader hè, die heette Piet de Rottekeutel, tenminste zo werd ie genoemd en die was de weerwolf wel is tegegekomme. Dat was een grote zwarte hond. Dat beurde halverwege de Eiterse Steeg. Die grote zwarte hond sprong uit de linkse sloot passeerde voor 'm en dook toen weer...
nl.verhalenbank.70651
Tante en grötmoeder kwame van ’t Loo [gemeente Duiven] van de brullef. Tante, die nog mar zo’n djernje was, zag ’n kenieneke lope. Mar grötmoeder zag niks. Tante was nog jong en ze kroop tege grötmoeder on. Want ze was bang vör de kenien. Grötmoeder zèj: “Djern, lop toch goed”. “Ja mar, dan moj mar es kieke, wa mien vör de voete lup, ik kan hos nie...
nl.verhalenbank.50224
Myn oerpake wie in kear op 't lân oan 't ploegjen tichte by de Boppewei (tusken de Westerein en de Feanwâldster wei). Doe seach er dêr op 'e Boppewei ynienen in wyt hynder oankommen mei in wite juffer der boppe op. Dy ried op him yn. Pake waerd deabinaud. Hy seach it hynder en de juffer hiel dúdlik. Doe seach er krekt even in oare kant út. Doe't er wèr...
nl.verhalenbank.25081
