Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
No. 114. De Hondskling, tusschen de Bergeiksche buurten, het Loo en Hongarije, was een beruchte spookplaats. Omtrent een eeuw geleden gingen drie jongemannen, die op den Lagen Berkt woonden 's nachts eens door de Hondskling, waar ze een vrouw ontmoetten, met een falie, die niets antwoordde op hun vragen. Een der drie kameraden, Cornelis Volders, in 1890...
nl.verhalenbank.46805
Op 'e Tike wie in houtsje, dêr spûke it ek altyd.
Net ien koe dêr oerkomme sûnder dat der hwat gebeurde. Dat der doarst op 't lêst net in minske mear oer.
Doe ha se de dûmny der by helle. Dy hat it spûk oansprutsen. Doe hat dy dûmny de ried jown, sy moesten in wite bûsdoek op it houtsje lizze. Dat ha se ek dien en sûnt dy tiid ha de minsken dêr fan...
nl.verhalenbank.20323
Myn pake Harm Alles kom yn Feanwâlden by beppe, doe wienen se noch net troud. Beppe wenne oan 'e Hauke-wei.
Op in joun doe wie er dêr wer hinne west. Hy gong werom, oer de Boppewei (tusken de Westerein en de Falom) en kom sa by 't Skilige Pypke. Doe't er dêr west hie bleau er even stean en stoppe syn pipe. Hy krige de tonderdoaze en sloech fjûr.
Doe hie...
nl.verhalenbank.25286
Der wie in greate boerepleats, dêr wie 't net plús yn. It spoeke dêr. De boer prakkesearde der oer om der wei to wenjen. Hy sei tsjin syn arbeider: "Jonge, astû de boel hjir oplosse kinst, krijst in grou stik jild fan my.
De arbeider sei: "Ik sil 't bisykje." Hy gong nei de dûmny ta en frege of dy in nacht mei him weitsje woe yn in keamer fan 'e pleats,...
nl.verhalenbank.19836
'Amalia, Amalia, bemint gij mij?'
Over het natuurgebied Het Spookverlaat gaat ook een sage. Hier zou de geest van ene Amalia rondspoken. Hieronder een stuk over de "legende" van de site van Trouw;
Amalia en Frederik waren verliefd, hadden verkering, en het was een mooie zomerse zaterdagavond. Ze zaten op een stil plekje in de Rietveltse Polder - net...
nl.verhalenbank.49059
Greate Tsjalling wenne op 'e Broek. Syn wiif Tryn kom to forstjerren. 't Wie in earme húshâlding; der wienen trije bern.
Tryn hie hwat jern achterút. Dat hie se opgarre. Twa fan 'e famkes - Martsje en Jantsje - soenen dêr in pear hoaskes fan ha.
Mar dat gebeurde net. Der wienen sokken opset fan dat jern foar Tsjalling.
Tsjalling hie in pear skiep. Doe...
nl.verhalenbank.25121
Der wie in earmfóud yn Ikkerwâld, dy syn frou stoar. Doe't se al in skoftsje ûnder 'e ierde lei kom der yn 'e nacht hyltyd ien by de doar yn 't wyt.
De earmfóud woe wite hwat dat to bitsjutten hie. Dêrom gong er nei doomny ta en frege of dy it skynsel oansprekke woe.
Doe sei doomny: "As it yn 't wyt is, wol ik it wol oansprekke, mar is it yn 't swart, dan...
nl.verhalenbank.21758
Der wie in feint, dat wie noch famylje fan my. Dy hie forkearing mei in faem, dy wenne op 'e Trije Roede.
Hy hie dêr op in joune west, doe hied er sein: "Sjoch, dêr giet noch ien hinne." 't Like hiel fremd. It sweefde mear as dat it roan.
Hy sei tsjin 't fanke: "Hwat is dat? Dy giet nei jimmes ta."
"Ja," sei se, "dat is ús mem." (Hja wie al in skoft dea)....
nl.verhalenbank.25165
Der was us in wyf west in Luxwolde, die was sturven. Dat wyf had de begeerte had, se moest dat met hebben as se dood was. Moar dat was niet gebeurd.
Doe had se de loop daar weer.
Doe had die kerel tegen doomny seid: "Se lopt nachts nog bij mij. Hoe is dat?"
Doe had de doomny seid: "Moar hastû hoar ook wat biloofd?"
"Ja, dat doodgoed, dat se met hebbn...
nl.verhalenbank.24394
Yn 'e Houtigehage wie us ien stoarn, dy kom nei de dea hyltyd wer. Doe ha se in dûmny ophelle dy't dyselde forstoarne oansprutsen hat. De dûmny frege hwat syn bigearte wie. Doe sei er, hy hie gjin deaklean meikrige doe't er stoarn wie. Doe ha de minsken op oanrieden fan 'e dûmny op in joun deaklean foar him op 'e tafel lein. Dy nachts kom de forstoarne en...
nl.verhalenbank.17735
Piter Simens Kloosterman wie in boer. Dy wenne op 't Kleaster. Hy hie bigeard, hy woe steande bigroeven wurde. Dan koe er it lân oersjen. Mar sy dienen it net. Doe kom er werom. Hy kloppe by syn folk oan 'e doar. In pear kearen ha se him sjoen. Doe ha se der in dûmny by helle. Dy hat him oansprutsen en frege, hwat syn bigearte wie. Doe ha se nei 't graef...
nl.verhalenbank.20677
It wie yn 1913 dat der in ploech Westereinders yn Uthuzermeden op 'e bou oan 't wurk wie. Doe fortelde dêr in wyfke fan 'e Westerein dat har man wie stoarn, mar wie wit hoe faek weromkom. Op 't lêst hie se him frege of er soms in bigear hie. "Ja", sei er. Doe hie se dien hwat er fan har frege hie en nei dy dei wied er noait wer kom.
nl.verhalenbank.19404
To Wergea tsjinnen in feint en in faem by de boer. It praetsje gong dat it dêr spoeke op dy plaets, en dêr wie de faem deabinaud foar.
It gebeurde yn 'e simmer op in moarntiid ier en bitiid.
De feint wie mei de dongwein op 'e rin (= hy wie yn 'e skiterij). Alhielendal neaken roan er nei 't húske ta.
De faem, dy't der ek al yntiids ôf wie, seach him...
nl.verhalenbank.27739
Op 'e Tille hat in hûs stien, dêr woe net in minske yn wenje. Hwant it spoeke dêr. Alle jounen kom der ien by de doar. Dy kom út it graef wei. As se fregen: - Hwat matte jo -, dan sei 't spoek neat werom.
Doe gongen se op in kear nei de doomny ta. Dy kom der by. En dy, het it spoek oansprutsen.
Hy sei: "Hwat binne jou forlangens?"
Doe sei se, hja hie net...
nl.verhalenbank.21539
Hjir yn 'e omkriten mat us in frou west ha, doe't dy kom to forstjerren, hie se net meikrigen yn 'e kiste, dêr't se rjocht op hie. Doe koe dat minske de rêst net krije en sy oppenearre har altomets by har folk.
Doe hat doomny har oansprutsen en doe sei hja hwat se bigearde. Doe ha se dat har dan jown.
Mar doomny sei der by: "Tink der om, en jow 't har net...
nl.verhalenbank.25832
Piter de Graaf en Melle Jans Veenstra gongen op in kear de klaei op om wurk. Doe kom de loft bot opsetten. Sy tochten: wy krije in pak swier waer en dêrom gongen se nei in boer ta. Sy fregen him of se dêr de nachts wol sliepe mochten.
"Né," sei de boer, "ik wol hjir nachts gjin sliepers ha."
Doe sei Piter: "Och man, lit ús hjir dochs sliepe, hwant jo...
nl.verhalenbank.24416
Vandaag werd mijn hulp ingeroepen door een boer alhier, geboortig uit Nijkerk. We kregen het over bijgeloof. Hij deed mutatis mutandis de gewone verhalen over spoken en kollen, doch wist mij nog te vertellen, dat men daar bang is om aan een spook iets te vragen, want dan loopt men kans antwoord te krijgen, en dan is de vrager verplicht de opdracht te...
nl.verhalenbank.9138
In âld man fortelde my, der wie in minske stoarn út in húshâlding wei. Hja wie de mem fan trije bern.
Doe't dat minske al in skoftsje dea west hie, seinen de bern: "Heit, mem hat hjir hjoed ek west."
"Dat kin net", sei de man. Hy wie oerdeis oan 't wurk. Mar it gebeurde al us wer en al us wer dat de bern seinen: "Mem hat der west. Hja hat by de tafel...
nl.verhalenbank.23838
Der hat froeger in dûmny west, dy syn frou wie forstoarn. Mar letter kaem dy frou jouns altyd by him yn 'e hûs. Dan gong se nei de hurbe (= hurddobbe) by 't fjûr. Dûmny waerd der bang fan. Mei noch in oare dûmny spriek er har oan, doe't se op in kear wer kaem.
Doe sei se, der siet jild yn 'e hurbe. Dat jild moest fordield wurde ûnder 'e wezen en...
nl.verhalenbank.20724
Op it Blauhûs wenne froeger in boerefaem. Dy faem krige twa berntsjes, dy wienen fan 'e boer. It wienen twillinkjes. Dy berntsjes hat se weimakke yn 'e kolk.
Letter kom der in oare boer op it spul to wenjen. As dy oan it melken wie, kommen der altyd twa twillinkjes op 'e mjilling achter de kij. Dat wienen twa neakene berntsjes. It wienen deselden dy't de...
nl.verhalenbank.19528
