Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
H.E.: En met t peard dan, Eduard, t is oe misschien zölf a wa passeerd of a’j dat hebt heurd van oe vader of grootvader, dat dee ok wa es mangs ineens stil kon stoan en dan dachn ie, hoo kan dat toch, en woarum trekt ze no nich an en dan zol der ok op een of andere manier ne geest bie wezn west, De pear hebt mangs n apart zintuug, wat wie zölf nich könt...
nl.verhalenbank.128533
Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje."
Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef.
Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...
nl.verhalenbank.23719
Ik ben sinds 2 jaar verhuisd, weg uit mijn vertrouwde stad, Rotterdam. Daar heb ik in het Oude Noorden gewoond, in een huis die waarschijnlijk meer historie heeft dan mij. In die periode heb ik veel aan mijn geestelijke "verruiming" gewerkt. Mediteren, chakra oefeningen etc.
Ik heb van jongs af aan al een link gehad met het onbekende, het probleem was dat...
nl.verhalenbank.49926
Myn bruorren Tamme en Wytse hienen elk in faem yn Drylst to wenjen. Dêr hienen se ris togearre op 'e fyts hinne west. Doe't se weromkamen yn 'e neinacht, doe wienen se sahwat oan 'e Wergeaster mar ta, by Idaerd, doe hie Wytse ynienen sein: "Sjoch, dêr is in fanke, dy rint dêr by 't foarste tsjil fan myn fyts lâns."
Fuort dêrnei hie Tamme itselde fanke...
nl.verhalenbank.31902
By Hattum de Vries yn it loantsje spoeke nachts altyd in wyt wiif. De minsken doarsten dêr nachts noait to kommen. Hwant sy waerden dêr stadich troch dat wite wiif oan kant treaun nei de dobbe ta. Sûnder dat se it sels fornamen kommen se yn 'e dobbe torjochte.
nl.verhalenbank.17053
Yn 'e Westerein, yn in loantsje by 't spoar, roannen yn 'e nacht altyd twa famkes om. Dy spoeken dêr. Dêr doarsten de minsken nachts net lâns.
nl.verhalenbank.21287
Heit en âlde Sake ha it swevende frommes op 'e Lange Loane sjoen. 't Wie in pear jier letter as doe't er dat brune ding seach. 't Wie winter en ljochtmoanne waer. Der lei snie.
Heit sei: "Der rint noch in frommes achter ús. Hja seagen beide om. It frommes bleau op in distânsje en hja hearden net, dat se gong.
Sake seach us better ta en sei: "It is ús...
nl.verhalenbank.17522
Nei tolven yn 'e nacht kom der yn Harkema net ien mear op 'e wei. Sa binaud wienen se foar de spoeken.
nl.verhalenbank.22228
Heit fortelde: Omke Gjert fan Sumarreheide wie op in nacht op in paed. Doe seach er in neaken berntsje foar him op rinnen. Hy tocht: - hoe komt dat berntsje hjir, ik mei 't wol gau mei nimme - Mar doe't er dat berntsje pakke soe, doe fleach it yn in dobbe. En 't wie wei.
nl.verhalenbank.33331
By de dikke beam oan 'e beton-wei, tusken Harkema en it Bomkleaster stienen us op in nacht allegearre auto's. 't Wienen wite auto's, allegear. Dêr roannen nonnen tusken mei lange rokken oan, allegear yn 't wyt. En dêr wie hwat tusken har yn, dat wie krekt in altaer west, hielendal wyt.
Myn op ien nei jongste skoansuster kom dêr dy nachts lâns. Dy hat it...
nl.verhalenbank.32749
To Gytsjerk rolle froeger op in bipaeld plak yn 'e nacht altyd in sek mei nuten oer de wei. Heit (de lettere master Wybenga) hat us in kear sitten to wachtsjen mei it mes iepen oan 'e kant fan 'e wei, om de sek mei nuten to naderjen. Mar doe wie dy sek der krekt net.
nl.verhalenbank.19725
Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie.
Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...
nl.verhalenbank.19916
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Het zwatte spook
'n Aovend begun a zachtjes an te vallen, dow Jens van Berghoes in Almelo oet 't spuur stapte, um te voot nao 't hoes te gaon. Fietsen wazzen d'r dow nog rech nich en dan was loopen de bôsschop.
Jens van Berghoes harre 'n wek of zes nao Holland west hen grösmeijen en ok nen goo'n deute verdeend en dan wi'j wa wier op 't hoes an. Wat zien...
nl.verhalenbank.128407
Yn 't east fan Garyp spoeke by nacht ek altyd in dikke houn om. Dêr wienen de lju bang foar.
nl.verhalenbank.23095
Dyselde Feddema wenne oan 'e Tienewei ûnder Broeksterwâld. Op in joun doe wie er wer oan 't murdejeijen, dan kaem er by in boerepleats, dêr yn 'e buert. Doe stapte dêr in frommes om 'e pleats hinne. Hy tochte: hwat mat dy dêr nou noch sa let yn 'e nacht.
It makke him nijsgjirrich. Hy woe witte hwa't dat wie. Doe't er op in koarte distânsje der by wie,...
nl.verhalenbank.30028
Oan 'e Noarder Dwarsfeart wenne in sekere Joeke. Joeke Spoek neamden se him. Dy wie mei de helm geboaren. Heit hat wol mei him baggele yn Beets. Midden yn 'e nacht gong hy der ôf om nei in lykstaesje to sjen. Heit hat wol mei him oproan. Dan sei er ynienen: "Even oan kant." Dan wie der in lykstaesje, dy't passeare moest. Mar heit seach neat.
nl.verhalenbank.19860
Wij hewwe 't had in Dokkum in de duvelshoeke. Daar spookte 't in de bakkerij. De bakker had twa dochters. Die kregen ferkering. De feinten wouen bij hen opsitte en froegen of se niet een kamerke hadden, waar se sitten konnen. "Jawel," seien die dochters tegen de feinten, "maar in dat kamerke daar spookt it."
Doe seien de feinten: "Dat willen wij us...
nl.verhalenbank.24288
Froeger wenne hjir in âld man, dy hiet fan Knjillis. Dy moest alles sjen. As er op bêd lei moest hy der faek út. Op in kear, doe moest hy der wer út, hy moest wer hwat sjen. Mar hy koe yn 't tsjuster noait sa gau de klean oankrije, dat doe smiet er mar in wyt lekken om him hinne en sa roan er de wei út.
It wie sahwat healwei fjouweren yn 'e moarn. In...
nl.verhalenbank.17093
Op 'e Boppewei siet in kiste mei jild yn 'e groun. Dat jild wie fan 'e famylje fan de âlde hear. De âlde hear spoeke dêr. Dy roan dêr nachts om mei in rolle fyfskaft op 'e rêch.
nl.verhalenbank.21087
