Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Narrator Gender
close
74 results
Dutch Keywords: spokerij Place of Narration: Houtigehage
Froeger spoeke it op 'e Skeanpaden achter de Rottefalle. Dêr ha se yndertiid in berntsje formoarde. Dat berntsje spoeke dêr letter by 't houtsje.
nl.verhalenbank.25455
Hjir spoeken ek wol berntsjes om dy't gjin rêst founen nei de dea. Dy dounsen nachts om in skuorstile om.
nl.verhalenbank.24241
Hjir hat in hûs west dêr wennen minsken yn, as dy jouns de doar op 'e skoattel dienen, dan wie er de oare moarns, as se fan bêd kommen, altyd wer iepen. Doe ha se nei de doomny ta west, dy woe 't net leauwe. Dy hat der neat oan dien.
nl.verhalenbank.24309
Der waerd sein dat der nachts tusken Blaufallaet en Bûtenpost in frommes yn in regenkleed omspûke.
nl.verhalenbank.31115
Op 'e Boelensloane roan in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.24654
By 't Blauhûs spoeket altyd in grouwe houn op sloffen, wurdt der sein.
nl.verhalenbank.25422
Op dit ein fan 'e Folgerster loane spoeken froeger wite wiven.
nl.verhalenbank.24238
Op 'e Boelensloane stie in hulzeboskje. Dêr roan altyd in hountsje om mei in kuorke yn 'e bek. Dat spoeke dêr. 't Wie doe noch sânwei. Dêr wie elk bang foar. (is dit nu weer wat anders dan de hond met de pappot?) A.A.J.
nl.verhalenbank.24313
As wy yn Grinslân to flaechsteppen wienen, hearden wy dat dêr spûkskuorren wienen. As se de doarren yn sokke skuorren ek nòch sa skoattelen, se wienen de doare deis altyd wer iepen.
nl.verhalenbank.23792
Op 't lêste ein fan 'e Boelensloane nei 't Blauhûs spoeke in houn mei in brijpot om 'e hals. 't Wie in read-stiennen potsje, mei brij der yn, sûnder sleef.
nl.verhalenbank.24239
To Hurdegaryp, by Bennema-State is in hekke, dy't yn 'e nacht samar iepen giet en net ien wyt hoe't dat kin.
nl.verhalenbank.37694
Yn Uthuzermeden wenne in boer, dy hie twa skuorren. Yn 'e iene skuorre koenen se wol sliepe, mar yn 'e oare net. Dêr spoeke it. Dêr wie 't net fortroud to sliepen.
nl.verhalenbank.22040
Yn 'e Harkema spoeke in man, dy seach der krekt út as wie 't fjûr. Dy kom noait ticht by de minsken.
nl.verhalenbank.24235
Sahwat midden op it ein fan Blauhûs nei Boelensloane, oan'e oastkant lâns stie in hulzenhage. Dêr roan it sânpaed by lâns. Der hearden se gekerm en gekreun, krekt as siet dêr ien yn 't nau. Se hearden it allinne nachts.
nl.verhalenbank.24227
Yn 'e Boelensloane op in daem, dêr't it wetter fan in wyk de Wide Pet yngong, der spoeke it. It wie hwat, dat makke rare geluten, 't hie rokken oan. Guon seinen, 't wie in keardel.
nl.verhalenbank.24226
Doe't wy froeger nei de Grinzer bou gongen to flaechsteppen slepten wy yn 'e skuorren fan boereplaetsen. Dan woarde der ûnder it folk wol sein: "Tink der om, hear, op dy en dy plaets dêr doocht it net, dêr spûket it."
nl.verhalenbank.23868
Oan 'e Loane stie froeger in hûs, dêr wie in frommes yn formoarde. Sûnt dy tiid spoeke it dêr. Sytse Smid hat dêr wenne. Der roan in greate hage foar 't hûs lâns. In protte minsken ha dêr in greate swarte houn sjoen. Ik kom der al us lâns mei de faem. Myn faem fleach ynienen om my hinne. Ik sei: "Hwat wolste?" "Och heden", sei se. Sy koe hast gjin wurd...
nl.verhalenbank.21683
Yn 'e buert fan Houtigehage stie in hûs, dêr doogde 't net yn. De frou hie in kear yn 'e hoeke sitten. Doe wie der hwat by har yn 'e hûs kom, dat wie by har op 'e skelk kom. 't Wie in forstoarn minske. De frou hie de skelk foarwei dien, doe kom it by har op 'e skoat. Doe ha se der in doomny by helle. Dy spruts it spoek oan. Hja moest sizze hwat der oan...
nl.verhalenbank.25180
Op 'e Boelensloane rint in pleachbeest skean oer it lân hinne, it sjocht der út as in dikke swarte houn mei hiele greate egen en earen. In keppel fammen fan Boelensloane roan us yn 'e rige it paedtsje del dat likernôch by it Blauhûs bigjint en sa de kant út giet nei 't Fean ta. Doe seagen se de wjerwolf. Hy roan flak by har lâns.
nl.verhalenbank.25178
Wy gongen froeger nei de Grinzer klaei ta to wjudden. Dan slepten wy op in greate souder by Jan Kraak to Loppersum yn 'e skuorre. Wy gongen altyd nei dyselde boer ta. Myn suster Rinsk hat us op 'e souder lein, doe fornom se dat der har in kâld bernehantsje op 't wang lein woarde.
nl.verhalenbank.25594
75