Datasets - ISEBEL

Myn broer Foppe wie ris op in winterjoun om in ûre of acht, njoggen yn 'e Harkema nei bûten ta gong. Hy wenne yn 'e Fûgelkamp. Hy soe oer in sleat hinne, doe seach er twa neakene famkes. Hy woarde sa bang dat hy is weromgong. Dy beide famkes sweefden.

avond

nl.verhalenbank.10685

Yn 'e Harkema wie in famke stoarn. Dat bern hie in to koart bierkleed meikrige en doe koe it de rêst net fine. Doe kaem it jouns altyd to spûkjen by har heit en mem. Doe ha dy der in doomny by helle. Dy hat it bern oansprutsen. It bern moest in langer bierkleed ha. De âlders ha der foar soarge dat dat der kaem en doe hat de doomny dat langere bierkleed it...

aanreiken

nl.verhalenbank.10693

Oan 'e West-kant fan 't spoar yn 'e Westerein spoeken twa famkes mei reade skelkjes foar.

nl.verhalenbank.23418

Yn 'e Westerein oan 'e Langereed wie in plak, dêr moest men by nacht net lâns, seinen se, hwant dêr spoeken altyd twa berntsjes. Op 'e Langeloane spûke it ek.

nl.verhalenbank.23769

Yn Grinslân hienen jy spûkskuorren. Dêr koenen jy nachts net wêze. Jy waerden fan 't plak smiten. De weinen rieden dêr samar út harsels oer 'e telle by nacht. De tsjerne bigoun út har sels.

's nachts

nl.verhalenbank.37665

Oan 'e Hillebrandsreed dêr spoeke it altyd. De iene hie dit der sjoen, in oaren-ien dat, mar in soad minsken doarsten der by joun en by nacht net lâns. Dêr wie ek faek in ljochtsje sjoen woarn. Ek woarden dêr nachts lykstaesjes sjoen.

licht

nl.verhalenbank.27376

Ast' bûten komste en der komt dy in swart ding op side, dan is dat forkeard. As 't yn 't wyt is, is 't goed.

ding

nl.verhalenbank.22153

Yn Ulrum yn Grinslân is in tsjerkhôf, dêr gongen nachts de hekken altyd iepen. Yn 'e buert fan Ulrum wie in boereskuorre, dêr gongen de skuorredoarren nachts iepen. Se ha der wol twa skoattels op dien, mar de oare moarns wienen se wòl wer iepen.

hekken

nl.verhalenbank.10692

Der woarde altyd sein yn 'e Westerein: Om tolve ûre nachts moest men net oer de spoarbrêge, hwant dan spoeke it dêr. Dan wie dêr in wyt ding warber, dat forskeidene minsken dêr wol sjoen ha. It wie krekt as sweefde it. En it hearde dan krekt as woarde der mei stientsjes smiten. It jongfolk gong altyd it spoar del nei Feanwâldstermerke ta. Mar werom...

gooien

nl.verhalenbank.23766

Yn 'e buert fan Burgum wie in lânne, dêr spokke it altyd yn. Jochum bargekoopman kaem dy kant út wei. Dy fortelde it ús. Hy sei, syn heit wie dy lânne us yn gong. Dy woe der mear fan witte. Hy seach it spoek en spriek it oan. Hy sei: "Bist fan God, spreek. Zijt ge van de satan, wijk." It spoek wie útnaeid en 't hie dêr noait wer west.

aanspreken

nl.verhalenbank.22154

Op 'e Nije Wei tusken Twizel en Twizelerheide roun in strûpte fôlle mei in brijpot om 'e hals.

brijpan

nl.verhalenbank.34474

Yn Hurdegaryp is in hekke, dy't altyd fansels iepen giet.

hek

nl.verhalenbank.29482

Op 'e Koopmanswei yn 'e Westerein spûke nachts altyd in houn.

hond

nl.verhalenbank.23775

By de Skilige Piip op 'e Godloas Singel spûke de âlde hear.

heer

nl.verhalenbank.38654

To Hurdegaryp wie ergens in hekke, dy't de minsken net tichthâlde koenen.

dichthouden

nl.verhalenbank.38325

Tusken 'e ryksstrietwei en Twizelerheide spoeken wite juffers.

juffrouw

nl.verhalenbank.27389

Op it Formanjepaed tusken Damwâld en de Falom, dêr sweefden in pear neakene berntsjes om.

kind

nl.verhalenbank.28440

By de Spoarbrêge matte twa famkes forsûpt wêze. Letter kuijeren dy beide famkes jouns op 'e spoarbrêge. Guon ha se dêr rinnen sjoen.

nl.verhalenbank.34467

As der ien stoarn wie en dy hie noch in bigearte, dan oppenearre sa'n ien him letter. Dan moesten se datselde, hwat er bigearde, op it graef dellizze. 't Wienen yn 'e regel klean.

begeerte

nl.verhalenbank.28439

Wy ha de minsken dy't lêst yn dat húske wenne ha al us frege as it altyd goed wie by harren yn 'e hûs. "Nou," sei de man, "om it mar earlik to sizzen, goed wie it net." Mear woe hy der net fan sizze.

huis

nl.verhalenbank.21998

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur