Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Dit verhaal is mij eens verteld door mijn oma, die het van haar vader hoorde, die het weer van een jeugdvriend had gehoord:
Er was in de polder de Struyten, welke nu deel uitmaakt van de gemeente Hellevoetsluis, door de locale bevolking een spook gezien - dit spook zou lijkbleek zijn, in gewaden rondlopen en met een ketting rammelen, maar zonder verder...
nl.verhalenbank.49026
Elke avond kwam een witte gedaante (een spook) in het achterhuis. Men wist niet, wat hij wilde en riep de dominee erbij. Deze kwam en ging voor de gedaante op zijn knieën zitten met een krijtje in de hand. Hij wees op een tegel en vroeg: "Is 't hier?" "Nee", knikte de gedaante. Wijzend op een volgende tegel, vroeg de predikant weer: "Is 't hier?" "Nee",...
nl.verhalenbank.13477
Ann wist mij over een aantal spooklocaties in Groningen te vertellen.
"De meest vreemde plek die ik ken hier in Groningen is het Sterrebos bij nacht. De kou is direct voelbaar als je in de buurt komt van de muziekkapel. Ook heb ik daar ooit eens een geest gezien van een klein wit hondje. Later las ik dat er in die vijver daar een hondje was verdronken,...
nl.verhalenbank.49234
Evert Tsyske roun mei tsiis. De tsiissek hied er op 'e rêch. Hy wenne yn Sumarreheide.
Dêr wenne Hart Boonstra ek. Dy hie in dochter by him yn 'e hûs, dy wie by de man wei. Dy dochter wie fan dy man yn forwachting en krige in bern. Der wie gjin dokter by de bifalling en dat berntsje rekke dea.
Doe't it skimerjoun wie gong Hart mei dat deade berntsje nei...
nl.verhalenbank.30343
Op ’t Hogeveld wonde Jan Willemse, timmerman. Die ok liekkiste miek. Grötmoeder wonde ien ’t zelfde huus. Mar wel apart. Grötmoeder hörde soms snachs wa stommele, wa rommele, sloan, hamere, planken vielen um, en zo wa. ’t Was net of Willemse on ’t timmere was. Mar ’t was overal donker ien ’t huus. Dor was beslis gin man on ’t wèrk. Mar ge kos ’r dan vas...
nl.verhalenbank.45256
It wie froeger it gebrûk yn 'e Harkema dat de forstoarne mei in wyt lekken biklaeid woarde. Mar der moest altyd in stik ôfskuord wurde, omdat it oars to lang wie. It lekken mocht net fierder as oan 'e ankels takomme. Dat hâldde forbân mei de wederopstanding. Mei in to lang lekken koe men ommers stroffelje.
It is us gebeurd, doe hienen se in minske al yn...
nl.verhalenbank.21293
Der wie in man, dy wie skuonmakker fan birop. Dy wie nergens bang foar. Dat wie algemien bikend.
It jongfolk tocht: Wy moesten him oars al ris in kear bang ha. Doe seinen se tsjin him: "Doarre jo wol in nacht yn 'e tsjerke troch to bringen by in lyk?"
"Jawol," sei de skuonmakker, "hwerom net?"
Sy bipaelden in datum en dy jouns gong de skuonmakker mei syn...
nl.verhalenbank.25794
As jo ien hwat biloofd ha en jo folbringe dat net, dan stjert dyselde net. Hy wurdt wol nei 't tsjerkhôf tabrocht, mar hy komt hyltyd werom by de minsken en pleaget har, krekt as in pleachbeest.
As men fan him ôf wêze woe moest men in nij kezyn yn 'e doar sette, dêr't er ta'n út droegen wie.
Soms hellen se de doomny der wol by, dy spruts him dan oan. Dy...
nl.verhalenbank.24586
Durk Pultrum hat kastlein west yn Houtigehage. Letter wenne hy dêr net mear. Doe sei er us in kear: "As ik hjir wei brocht wurd, dan wol ik hjir noch even oan om in slokje."
Doe't er dea wie en dêr lâns riden woarde nei 't tsjerkhôf ta, doe bleau it hynder stean. En doe't de koetsier it opjage, bigoun it to steigerjen.
nl.verhalenbank.22936
Sabrina uit IJmuiden vertelde mij het volgende;
Vroeger als klein meisje fietste ik altijd richting de ruïne van Brederode, want op die weg staat een huis (spookhuis) zoals ze vroeger al zeiden. Naast de begraafplaats en ik wilde kijken of ik daar wat mee kon. Het huis trok mij altijd aan. ‘s Avonds in het schemer ging ik er dan weer heen omdat er overdag...
nl.verhalenbank.49232
Anne Karl wenne op 'e Sânbulten. Hy wie us yn Grinslân oan 't sichtsjen op 'e klaei. 't Wie achter Warffum. De plaets fan 'e boer stie pûr op 'e rûmte.
Op in joun soed er nei 't doarp ta to skearen. Hy woe it koartste paed mar nimme, mar dat rette de boerinne him sterk ôf. Hwant op dat paed, dêr doogde it jouns net, dêr spoeke it. Sy rette him oan foar...
nl.verhalenbank.19662
Vroeger mos er snachs bé’j ’n dooie gewaakt worre. Da deje minse uut de burt of goeie kennissen of niet-noaste familie van den dooie. Altied met zien tweeë. Want allinnig dörfde da de meste minse nie.
’n Schoenmaker zèj altied, da hé’j da bes alleen dörfde. ’n Poar grappemakers zèje: “We motten ’m er es tussen neme. As één van ons zien eige dood hil en...
nl.verhalenbank.50455
To Rottum, yn 'e Rotten wenne in feint, dy hiet fan Gerrit de Jong. Dy feint hie forkearing mei in boerefaem, dy wenne by in boer, in sekere Van Es.
Op in joun sit dy feint yn 'e herberch. Hy sûpt in stik of fjouwer buorrels op en dan en lit er him dêr yn 'e herberch ûntfalle dat er dyselde jouns ien fan kant meitsje mat.
Hy giet út 'e herberch wei en...
nl.verhalenbank.27623
Dit verhaal heb ik niet zo lang geleden nog meegemaakt
Ik was laatst met wat vrienden rond aan het varen in de boezem. (Dat is een afwateringskanaal in de Alblasserwaard) We hadden een klein motorbootje 'geleend' van een plaatselijke boer, (We hebben hem later ook weer teruggebracht hoor!) en het was half 3 `s nachts. We voeren op een hoge fietsbrug af,...
nl.verhalenbank.49919
Het begijntje
Een vader had twee dochters, die in den kant werkten. Reeds tweemaal hadden zij hem geld gegeven, om wat vleesch naar den slachter te halen, en telkens had hij het geld in drank verteerd. Hij kreeg knaging aan zijn geweten, en besloot vast, het nu de derde maal niet weder te doen. Maar, niets gekort! De stem van zijn geweten moest voor de...
nl.verhalenbank.10728
