Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
15 results
Dutch Keywords: spokerij kalf
Een heuvel in de nabijheid van Rijs in Gaasterland wordt de Spookberg genoemd. Het is nog geen lange jaren geleden, dat een vrijer, in den nacht van zijn meisje komende, zijn weg nam door het bosch over deze hoogte, als de kortste weg naar zijne woning. Maar bij de Spookberg gekomen, zag hij van uit het bosch eene gedaante naderen, meest gelijkende naar...
nl.verhalenbank.69780
Jan Scholte en Willem Meijer wienen swagers. Sy sutelen mei stokken. Op in kear wienen se yn Reahûs (= Roordahuizum). Se fregen in boer of se yn 'e heakipe sliepe mochten. De boer hie dêr gjin biswier tsjin en sei: "Der mar goed ûnder krûpen." Midden yn 'e nacht woarden se wekker. Doe wie der in keal by har, in spûkbeest, dat spûke der boven yn 'e kipe om.
nl.verhalenbank.21950
No. 102. Als men de brug tusschen Borkel en Schaft over was, zag men een hond zonder kop, die bijna zoo groot was als een kalf. Hij volgde de menschen op een kleinen afstand, zonder ooit iemand kwaad te doen. Na 1880 heeft hij zich niet meer vertoond.
nl.verhalenbank.46752
Wibe Paulusma (lytse Wibe) wenne yn Sumar. Hy hie forkearing mei Frouk, dy't op Sumarreheide wenne. Ik wie doe by Frouk en dy's folk yn 'e kost. Op in nacht, doe hie Wibe wer nei Frouk ta west to frijen. Doe't er werom gong, stie der ynienen in hiele greate swarte houn dwars foar him. 't Wie in houn as in great keal mei hiele greate, gleone egen. Wibe...
nl.verhalenbank.30314
By Pasfier spûke in bûnt keal, dat roan in ein njonken jo lâns.
nl.verhalenbank.28137
Spookdieren Ik spreek hier van oude tijden; het is wel haast honderd jaar geleden hier op Hansweert gebeurd. 's Avonds als het erg donker was, kon het wel gebeuren dat je een leelijk dier tegenkwam. 't Beest was zoo groot als een ezel en vloog door het slik dat 't kletste "en toch waar de nie bespat, dus een wonderdier, hee." Later liep in het dorp, jaren...
nl.verhalenbank.39001
Tusken de grouwe beam en de hoeke fan 'e Krúswei yn 'e Harkema spoeke altyd in dikke houn, sa great as in keal.
nl.verhalenbank.19485
Oan it lêste eintsje fan 'e Boelensloane, tichte by it Blauhûs dêr spûken altyd in keal en in swarte houn. Gong dêr ien lâns, dan roan dy houn in ein mei. As er in ein mei roan hie, bleau er stean en gong werom.
nl.verhalenbank.28315
Oan it Wyldpaed nei Twizelerheide ta dêr roan in omstrûpt inter mei in brijpot om 'e hals (sûnder sleef).
nl.verhalenbank.33440
To Stiensgea, achter de Bosk, hat in boer wenne. Dy hie in hynstestâl, dêr koenen se noait in keal yn hâlde. Brochten se dêr jouns in keal yn, dan lei it de oare moarns oer de mjilling. Doe binne se hinnegong, doe ha se der sketten om hinne makke. Mar like goed lei it keal de oare moarns wer bûten de stâl. Doe binne se der mar mei ophâlden.
nl.verhalenbank.32719
Op 'e Bomkleasterwei, de kant nei de Ham út, yn 'e Harkema, dêr spoeke in hiele grouwe, swarte houn; in houn as in keal.
nl.verhalenbank.33003
Piter Claus wenne op 'e Boelensloane. Op in kear soe er mei syn âldste jonkje Halbe nei de Feanster boat ta. Dêr moesten se hwat weihelje. Piter hie de kroade meinom. Doe't se omtrint oan 't Blauhûs ta wienen, koenen se ôfbûge en in binnenweike del. Dat snie in eintsje ôf. Dêr spoeke it altyd. Doe sei Piter tsjin 't jonkje: "As der aenst hwat oankomt,...
nl.verhalenbank.25922
Jankemuoi wie in hiel âld minske, dy wenne hjir tichteby. Hja wie alhiel dôf en hie in soan by har yn 'e hûs wenjen fan sa'n fyftich jier. Dat wie Jan, 't wie in neef fan my. Op in kear hie Jan nei de Tille ta west to boadskipjen. Mei de boat. 't Wie op 'e joun. As er fuort wie die âlde Jankemuoi de doarren al bitiid fêst. Dy jouns hie se dat ek dien. Hja...
nl.verhalenbank.29696
Ik soe us op in joun nei Houtigehage nei de faem ta. 't Wie ljochtmoannewaer. Underweis hearde ik ien oankommen. 'k Seach om my hinne, mar der wie neat. Wy hienen doe ûnderbroeken oan mei bannen ûnder 'e knibbels fêst en mei in bûse der yn. Yn 'e bûse hie 'k in mes, dat hie 'k yn Dútslân kocht fan in Italiaen. Dêr siet forgif oan. Dy't dêr in sneer mei...
nl.verhalenbank.24445
It gebeurde yn 'e buert fan Warffum, Uthuzen. Myn skoanheit wie in jonkje fan 8 jier, doe binne syn beide âlden allebeide overleden. Hy hie noch twa broerkes, dy wienen hwat âlder. Sûnt swerfde myn skoanheit as jonkje mei syn beide bruorren oeral om. Hja sliepten bûten yn 't fjild yn in groppe, soms yn in klobke hea, dan wer yn in hok, hwer't se mar plak...
nl.verhalenbank.38343
15