Datasets - ISEBEL

Der wie in frou, dy hie in gouden skonk. Hja sei: "As ik der us ôf kom to reitsjen, dan wol ik dy skonk by my hâlde. Dan meije jimme dy der net ôfhelje." Dat biloofden se har, mar doe't hja stoar, hâldde de man him net oan syn wurd. Hy nom de skonk der àl ôf en it minske kom sûnder gouden skonk yn it graef. Doe't se ien dei op 't tsjerkhôf lein hie, kom...

nl.verhalenbank.23719

Heit en mem kommen op in joun let fan Harkema nei Droegeham. Sy roannen de Bosk yn yn 'e Harkema. Doe wie der ynienen in houn by har, in dikke swarte houn. Dy roan hyltyd by har lâns. Mem sei tsjin heit: "Dit is gjin goed spul, sjoch, hy sweeft." It dier roan net. Op 't lêst wied er by har wei gong.

dik

nl.verhalenbank.25340

Myn bruorren Tamme en Wytse hienen elk in faem yn Drylst to wenjen. Dêr hienen se ris togearre op 'e fyts hinne west. Doe't se weromkamen yn 'e neinacht, doe wienen se sahwat oan 'e Wergeaster mar ta, by Idaerd, doe hie Wytse ynienen sein: "Sjoch, dêr is in fanke, dy rint dêr by 't foarste tsjil fan myn fyts lâns." Fuort dêrnei hie Tamme itselde fanke...

fiets

nl.verhalenbank.31902

Op de Heilige Berg tussen een dikke boom en de beek zagen ze telkens een witte gedaante. Elke dag was die er te zien. Maar 't gekke was, als je der dicht bij kwam, dan was die gedaante opeens verdwenen.

dagelijks

nl.verhalenbank.21708

Myn broer Wytse - dy't forstoarn is - en ik reizgen togearre nei Drylst nei in pear susters, skippersdochters, dêr't wy doe forkearing mei hienen. De moarns werom reizgen wy oer Dearsum. 't Wie dêr tusken twaën en trijen yn 'e nacht. Ik sei tsjin Wytse: "Ik sjoch twa froulju op 'e dyk." "Ik èk, krektlyk", sei er. Ik sei: "Ien mei in reade en ien mei in...

blauw

nl.verhalenbank.31527

Guon fan Feansterheide hienen in sike koe. Doe gong it minske mei har buorfrou nei âlde Hinse, dy't op 't Swartfean wenne. Hinse Jehannes de Boer wie duvelbander en hy doktere ek mei fé. Hja gong nei Hinse ta om rie. Hinse frege: Binne jim dêr en dêr lâns kom? "Ja", seinen de froulju. "Ha jim nergens lêst fan hawn?" "Né." "Dan krije jim dêr aenst àl lêst...

aanraden

nl.verhalenbank.19731

Myn skoanheit wie mei syn broer oan 't murdejeien. 't Wie nacht en sy wienen elk oan 'e kant fan in wyk. Doe wie der ynienen in hiele grouwe, swarte houn. It beest hie egen as koallen fjûr. Hy wie nou us by skoanheit, dan wer by dy syn broer. It wie gjin goed spul, skoanheit fortroude it net. Hy tochte dat it de duvel wie. Hy sei: "Ik raem him of ik sjit...

angst

nl.verhalenbank.19916

In man fan Droegeham (it wie Hindrik Hoeksma sels) seach op in joun op 'e Ikkers in frommes yn 't wyt oankommen. Hy miende dat er har wol koe en soe har groetsje. Mar doe't er flakby wie, wie se samar ynienen fuort troch in daem. Der wie neat mear fan har to sjen.

damp

nl.verhalenbank.37235

Yn Sumar, by 'de Koekoek' bigjint de Grabbeloane. Dêr spoeke it altyd. Dêr roan altyd in juffer om. Dêr hat in slot stien, dêr wenne in graef yn. Dêrom hyt it dêr Grabbeloane. Dêr is alris in kear in rydtúch mei in juffer der yn samar yn 'e groun sûnken.

graaf

nl.verhalenbank.25631

't Grootste doil van mien levend heb ik touhollen in Ter-Hoar bie Troapel. En inderdoad was doar wol es spokerij en hekserij. Dou ik jonk was, was 't maist haide. De oln zeden den voak:“Doar deugt het nait.” Den wozzen ze gevoarleke stee'n, woar aine wat zain of heurd har. Nou mout ik joe vertellen dat ik nait biegeleuvig bin. Doarom heb 'k nooit veul...

avond

nl.verhalenbank.42866

Dyselde Feddema wenne oan 'e Tienewei ûnder Broeksterwâld. Op in joun doe wie er wer oan 't murdejeijen, dan kaem er by in boerepleats, dêr yn 'e buert. Doe stapte dêr in frommes om 'e pleats hinne. Hy tochte: hwat mat dy dêr nou noch sa let yn 'e nacht. It makke him nijsgjirrich. Hy woe witte hwa't dat wie. Doe't er op in koarte distânsje der by wie,...

aantreffen

nl.verhalenbank.30028

Spookkatten Verhaal van Trien Beyens in 1956 overleden, 80 jaar oud. Het verhaal is overigens algemeen bekend in de streek. Een muldersknecht die werkte op de Casterse watermolen kwam 's avonds binnendoor naar huis. Omdat hij woonde op Landrop (gehucht van Hoogeloon) moest hij langs de "Kattendansmaast" waar de "Kattenberg" ligt. Toen hij daar tegenover...

aanbieden

nl.verhalenbank.13425

Ik en een stel vrienden zaten 's avond rustig op een bankje te genieten van de zon die onderging. Jullie kennen het wel, heerlijk loom in de zon hangen en een beetje slap ouwehoeren. Toen kwam Vif eraan, hij is een zwerver maar hij vindt het gezellig bij ons en wij vinden zijn verhalen geweldig. Meestal gaan die verhalen over “normale” dingen, maar...

angst

nl.verhalenbank.49918

Doe't ús mem net mear op har sels wêze koe kom se by Schoppert op Wilhelmina-hoeve yn in keammerke ûnder Grinzer Pein. Dêr wie in minske yn dat keammerke forstoarn. Op in kear fortelde mem my: "Dat minske dat hjir yn dit keammerke forstoarn is, hat by my west. Ik seach har stean en ik hâldde it gesicht op har. Hja hie sokke moaije klean oan." "Wie mem net...

bewonen

nl.verhalenbank.32825

It is froeger gebeurd, dat in heit (Veenstra) mei syn dochter yn in fiskersaek lei by Foanejacht, healwei Garyp en Warten, dêr't nou in brêge leit. De fisker hie dêr in tichtset en sy setten ek wol oer. De fisker moest nei de buorren ta yn Earnewâld. Hy sei tsjin syn dochter: "Ik kom sa gau mooglik wer. Der komt aenst noch al ien dy mat oerset wurde, mar...

angst

nl.verhalenbank.24921

Spookervaringen: Oud vrouwtje Een Rotterdamse vrouw liep eens na het uitgaan 's nachts om een uur of 4 langs een kerk en op een van de trappen zat een oude vrouw voorover gebogen; toen ze net was gepasseerd en zich omdraaide om naar de vrouw te kijken was ze verdwenen.

bejaard

nl.verhalenbank.45461

Myn heit wie trije jier, doe forlear hy syn âlden al. Hy woarde greatbrocht by âlde Abraham van der Leest, syn omke. Froeger gongen se to meanen mei de Earnewarren. Dan moesten se de Prikwei del. Dêr moesten se dan neigersmeane. Heit en Abraham wienen togearre. "Jonge," sei Abraham tsjin heit, "wy koenen wol hwat blêdreid ôfmeane yn dy sleatskant. Dan...

grootbrengen

nl.verhalenbank.24514

By de Fjouwer Wringen ûnder Surhústerfean spoeke altyd in hynder. Dat stie mei de kop oer de hekke hinne. Kom men der by, dan wie 't samar ynienen net mear to sjen.

dier

nl.verhalenbank.20955

Ik kwam van Nijmegen af, opte fiets. Toe ik goed en wel Lent vörbé’j was, hörden ik fluite. Ielke keer: fuut-fuut-fuut. ’t Geluid ging wel vijf kilometer me mien mee. En toe hörde ik niks mer. Mar ienens kwam er hond nève mien lopen, een heel grote wuiles [onbehouwen dier of mens]. Hé’j was pikzwart. Ik was bang. Want hé’j bleef een lange poos nève mien...

angst

nl.verhalenbank.45075

Twa bruorren: Piter en Knjillis Alma fan 'e Harkema hienen ris op in nacht to murdzjen west. De hounen hienen se by har. Dy hounen hienen foet hawn fan in murd. Dy hounen wienen jammerjend wer op har ynkom, sa bang hienen se west. Doe hienen Piter en Knjillis sein: "Hwat mankeart dy hounen?" Sy waerden sels ek in bytsje bang. Doe sei de iene: "Sjoch dêr...

nl.verhalenbank.29352

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur