Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Der wienen froeger fan dy stille kroechjes op 'e Boelensloane.
Snein-to-jouns sette it jongfolk dêr op ta. Sa wie der ek ien, dêr spile Lammert Dalstra altyd op 'e âlde harmoanika. Der dânse it jongfolk altyd by. Lammert hie mar ien hân. De oare wie in knûstje, dy wie miswoechsen.
Op in joun sei 't jongfolk: "Lammert, nou mast ris even spylje: - Daar...
nl.verhalenbank.26107
Us heit en dy kommen op in nacht sahwat om ien ûre thús. Se hienen it fjild yn west. Der wie ek in jongfeint fan in jier of njoggentjin by har.
Se wienen sa'n fyftich meter fan in kaféke ôf. Dêr wienen de ljochten op, it gong der drok op in dounsjen en spyljen. Teade spylman syn lûd klonk boppe alles út. "Ronde!" rôp er.
Heit en dy seinen: "Dat treffe...
nl.verhalenbank.17480
Ik ben sinds 2 jaar verhuisd, weg uit mijn vertrouwde stad, Rotterdam. Daar heb ik in het Oude Noorden gewoond, in een huis die waarschijnlijk meer historie heeft dan mij. In die periode heb ik veel aan mijn geestelijke "verruiming" gewerkt. Mediteren, chakra oefeningen etc.
Ik heb van jongs af aan al een link gehad met het onbekende, het probleem was dat...
nl.verhalenbank.49926
By 't Foarwurk yn 'e Westerein stie froeger in herberch. Dat wie de Hossebos. Dêr gong 't altyd op in kaertspyljen. Sy stjûrden dêr skoppenboer fuort om in flesse jenever. Dy flesse jenever kom èk. It wie de duvel, dy't him brochte.
nl.verhalenbank.21536
Alde Antsje Spoek siet yn 'e rogge of de hjouwer.
Dêr woarden de bern bang foar makke, hwant dy mochten der net ynkomme.
nl.verhalenbank.20365
Der wenne ien yn Feanwâldsterwâl, dat wie in hiele rarenien. Dy joech nergens hwat om. Om 'e duvel net iens. Hy spile in bulte op 'e harmoanika yn 'e herberch op Feanwâldsterwâl.
Op in kear, doe spile er de hiele joun: 'Wat kan de duivel spelen! Wat kan de duivel dansen!'
De nachts forliet er de herberch. Doe soed er nei hûs ta.
Mar ûnderweis woarde er...
nl.verhalenbank.21125
Ien fan 'e Houtigehage hat my us forteld:
Wy sieten thús yn 'e keet en wienen oan 't kaertspyljen. As wy oan 't kaertspyljen wienen wie 't altyd lûdroftich. Der woarden dikke wurden by brûkt en de hollen woarden hyt.
Heit hie der in hekel oan dat wy kaertspilen.
Op in kear wienen wy wer oan 'e gong. 't Wie op in joun. 't Gong der heil en seil oan wei en...
nl.verhalenbank.24934
Hjir wennen trije susters, dat wienen alle trije tsjoensters. Nachts gongen se nei in stik lân ta mei in biezemstôk. Dy hienen se by har. Dan wienen se dêr op it lân oan 't tikboartsjen. Se sprongen om 'e biezemstok hinne. Guon ha har wol hippen sjoen.
nl.verhalenbank.17736
[Verteller sleept met een stuk ketting]
Hoe zijn jullie hier het park binnengekomen? Via het bruggetje of via het park?
[Publiek geeft antwoorden]
Hebben jullie gezien dat daarachter één of ander heel vies vijvertje ligt? En hier ga je met dat bruggetje over dat vieze vijvertje, en als je van die kant binnenkomt, door het hek, dan is het aan de...
nl.verhalenbank.18820
Ik wie in jonkje fan fiif jier. Myn âldste suster stie dea op ierde. Hja wie mei in stok op 'e holle deaslein ûnder 't boartsjen. Doe rekke ik útfanhûs nei de Lege Mieden ta tusken Jistrum en Skûlenburch. It wie in âld hûske. Ik lei dêr op bêd, doe kom der in greate houn by my op bêd. Ik waerd sa benaud, dat ik woe nei hûs ta. Sy brochten my der hinne....
nl.verhalenbank.23121
Douwe Gosses wie in kaertspylder. By dat kaertspyljen foelen rare wurden. Hy sei 't mâl op. Douwe wenne op Feanwâldsterhoek. Op in kear is er op 'e Presterikker - in âld modderwei - oer de beammen hinne smiten. Dat hat de duvel dien. Doe wied er aerdich bikom.
nl.verhalenbank.19646
Tink der om, seinen se tsjin 'e bern yn 'e Westerein, as dy jouns let noch bûten wienen, gau yn 'e hûs, oars pakke de loddeaden jim. (op andere plaatsen is het doddeaden)
nl.verhalenbank.24048
Knjillis Det, dat wie myn muoike. Dy wie alle jounen oan 't kaerten. Mei de flesse drank op 'e tafel. Sy siet mei de manlju to kaerten, dan woarde it wol ien en twa ûre yn 'e nacht. Dat die se ek, foardat se bifalle moest. Mar dêr is se foar straft woarn. De bern, dy't se krige hienen allegear de spylkaerten op 't boarst. 'k Ha 't sels sjoen. As wienen se...
nl.verhalenbank.23938
I. De duivel
3. Kan hij ook wel de gestalte van een dier aannemen? Zo ja, van welk (bok, kater, hond, spin, vlieg enz.)?
z.g. weerwolf. er was hier eens iemand die met een wit laken voor weerwolf speelde, en daarbij eens een pak slaag opliep (in de vorige eeuw)
nl.verhalenbank.127069
Bep is een paranormaal begaafd medium en zij wist mij te vertellen dat het op de Houtzagerssingel in Den Haag spookt. “Bij mij om de hoek staat een oud weeshuis, daar kijk ik precies tegenaan achter mijn huis. Nu is het zo dat mijn jongste dochter daar erg gevoelig voor was.
Ze zag altijd kinderen voor haar raam om te spelen, ook in haar kamertje. Maar...
nl.verhalenbank.49920
Sint van der Veen wenne yn 'e Westerein, yn in âld houten keet. Alle jounen gong it dêr yn dy keet op in kaertspyljen. Dan wienen syn maten by him en it wie altyd wit hoe let yn 'e nacht foardat se ophâldden. It gong dêr sa bot op in sûpen en in flokken en in mâltjirgjen dat it wie in griis.
Sint syn wiif lei dan al op bêd, mar it wie har o sa bot yn 'e...
nl.verhalenbank.19656
Froeger woarde der sein: Noait boartsje mei iten, en 't ek noait fuortgoaije. Jow 't dan earder oan 'e dieren. Goait men it fuort dan komt men bot yn 't lijen to sitten.
nl.verhalenbank.26934
D’r was es ’n koning, die hiette Frits, den ouwe Frits. Die had ’n prachtige lijfwach. Dor kos ielkeen zo mar nie bé’jkomme. Alleen bar flinke jonge kjels. Die mosse zó groot zien, zó flink. Ze hadden ’t bes bé’j die lijfwach. Mar toch waren ze nie allemol tevreje. En zoas alle soldoate doen: ze kankerde nie weinig. En toe waren ’r van die ondragers...
nl.verhalenbank.49672
De doodshoofden-werpers
In het midden der 18e eeuw gingen eens twee jongens naar de Kerst-mis. Zij waren echter veel te vroeg aan de kerk en vonden die nog gesloten. Maar daar het vinnig koud was, liepen zij wat rond. op het kerkhof vonden zij twee doodshoofden. Zij raapten die op om er 'nasmijtertje' mee te spelen. Doch toen zij eenmaal aan het werpen...
nl.verhalenbank.35578
Wy wienen fan dy bern fan in jier of acht, njoggen.
Doe boarten wy op 'e Piterommeheide. Wy moesten bitiid thús wêze. Dat spande der wolris om. Op in kear doe wie 't al hwat donker, doe roan dêr in frommes troch de heide, rinkeljend mei in ketting. Doe makken wy hurd dat wy thús kommen. Dat wie in spoek.
nl.verhalenbank.36850
