Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
19 datasets found
Dutch Keywords: sloot onzichtbaar
Alde Knjillis Sytske har mem Tryntsje hie nei Jan Goaitsens ta west om molke. Doe't se oan 't âld tsjerkhôf ta wie, woarde se samar ynienen yn 'e sleat set. Alle molke wie fuort. Der mat in lykstaesje west ha, dy't se net sjen koe.
nl.verhalenbank.15903
Vroeger en dat is waar gebeurd, werden de mensen van de weg getrokken, met paard en wagen, door een geest. D'r reed een boer over de Kamperdijk van Benschop naar IJsselstein. Die wier met paard en wagen in het water getrokken. Door die geest!
nl.verhalenbank.50905
Da [van de weg af gezet worden] gebeurde vroeger duk. Mar alleen soaves en snachs. ’t Was vooral gevoarlijk midden op de weg te lope, ien de hoefslag. Stève Geveling is, as ie soaves over den diek gieng, inkele keren d’raf getrokke en onderon neergezet. Sommige minse zage snachs ’n liekstoatsie onkomme. Mar aand’re, die erbé’j ware, zage niks. En as ge...
nl.verhalenbank.49667
Myn frou Baukje Hulsinga har omke dy wenne yn Feanwâlden. It wie in hiele raren-ien yn syn jonge jierren. Hy wie tige rûch yn 'e mûle. Op in kear, doe hied er nei de faem ta west. Hy wie op wei nei hûs ta. 't Wie yn 'e nacht en hy wie tofoet. Doe't er in ein op stap wie hearde er in karre achter him oan kommen. Hy seach achterom, mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.23124
Der roan ris in frou fan Boarnburgum nei de Wylgen. Dat minske woarde ûnderweis samar ûnforwachts yn 'e sleat smiten, sûnder dat se seach hwa't it die.
nl.verhalenbank.29485
Doe't wy yn Stiensgea wennen hienen wy ris op in kear to jounpraten west. Doe't wy weromkamen, wie der my hyltyd in kat foar de fuotten. Mar it fremde wie, dat ik him net seach, mar myn wiif wol. "Pas op, dû stiest der hast op", sei se. Ik sei: "Hwer is dat ding, dan traepje 'k him yn 'e sleat." Mar ik koe him net sjen. Hy hat mei ús oan hûs ta west. Myn...
nl.verhalenbank.27287
Ik heb 't eens gehoord van familie in Meerkerk. Daar kon het gebeuren, dat je weer teruggezet werd naar de andere kant als je net een sloot was overgestoken. Door een onzichtbare macht. Ook was er een boer, die ineens werd opgetild en middenin een sloot werd gezet. Maar zo iets kon alleen gebeuren, als je te dicht bij de slootkant kwam. Zolang je maar op...
nl.verhalenbank.50585
Ik zel joe aigen belevenissen vertellen; alles is woar. Vrouger hadden paddie lu ’t kistholt op beune liggen. Nou gebeurde ’t es, dat mensn geklap bie dat holt heurden. Zai gungen noar boven om te kieken, moar zaggen niks. De lu waarkten ja allemoal in ’t veen. Moz ook koffie hen brocht worden. Dat dee ’n wichie van negen joar; uut dat huus van zopas....
nl.verhalenbank.44281
Us heit hie us in kear mei fleis nei de Westerein ta west. 't Wie let op 'e joun dat er weromkom. By de oerreed fan 't spoar woarde er samar opnom en yn 'e sleat smiten, sûnder dat der ien to sjen wie.
nl.verhalenbank.20520
Een neef van mien kwam soaves van Gendt af lope. Hé’j liep de Nimwegse stroat deur. Ien de burt bé’j Geurts wier ie ienens van de weg afgezet, de graaf ien.
nl.verhalenbank.50399
Unsichtbare hannen Alde Edze Lys ferstoar. Dat wie hjir fuort efter ús. It wie allegear noch sânwei hjir yn 'e Harkema, dat se koenen de kiste net mei de wein bringe en doe droegen se him efter dwersoer. It trof sa, dat der in man krekt foar dy kiste op rûn. Doe waard dy man fan 't paad ôf set yn 'e sleat. Dat waard net dien troch de mannen dy't de kiste...
nl.verhalenbank.12973
Us pake is us in kear tusken Warfstermoune en Muntsjesyl samar yn 't lân optild woarn en in ein fierder yn 'e sleat delset. 't Wie heit syn heit. Hy hie nei in boereplaets west. Hy hat it faek forteld.
nl.verhalenbank.22858
Oan 'e Spekloane, tichte by ús broer Ritske wenne in oare broer fan my: Hindrik. Wy wennen oan 'e Bethlehemsreed. Dat wie doe noch in sânpaed. 't Wie ljochtmoanne-waer, ik stie mei ús heit bûtendoar. "Jonge," sei heit tsjin my, "dû mast op bêd." "Ja, mar," sei 'k, "ús Hindrik komt der oan. Dêr wachtsje 'k noch even op." Wy hearden him wol sjongen. Der...
nl.verhalenbank.24902
Rinse fan Jelle en Teikje (R. de Wind) wenne yn 'e Harkema. Hy fytste mei noch twa kammeraten in kear oer de Lytse Wei nei Droegeham ta. Doe woarde er samar fan 'e wei ôfsmiten mei fyts en al. Letter gebeurde it noch us wer. Doe ried Rinse de Lange wyk del. Doe rekke er mei de fyts yn 'e sleat. Hy woarde gewoan optild. Hy wie lulk en rôp: "Hwa lapt my...
nl.verhalenbank.19924
Dor hadde ze ’t vroeger ok duk over. Iemand kwam soaves over de weg hin en dan wier ie ienens ien de graaf gesmete. Wie of wat ’t deej, wisse ze nie. Ze zage niks.
nl.verhalenbank.50314
Spot nait mit de duvel. Het is woar gebeurd in Farmsum. Woonde n slechte kerel; hai was n oongeluk veur zien vrouw en wieder veur elk en ain. As hai in huus zat, har e voak n stok in de hand en doormit sluig hai aal moar op n hond, dei in zien verbeeln veur hom zat. Was gain hond, moar de duvel zol door den zitn en dei mos hai van de hoede holn. In huus...
nl.verhalenbank.46210
Us heit wie noch feint, hy wie noch net troud. Hy wie boerefeint op Minne Geerligsplaets to Rottefalle, oan 'e Boppeste. Hy hie doe forkearing mei ús mem, dy wenne hjir op 'e Loane, yn in hûs krekt achter uzes. 't Wie yn 'e winter en moai waer. 't Wie yn 'e neinacht, der lei snie. Heit kom krekt by ús mem wei, doe seach er op 'e daem in keardel stean. 't...
nl.verhalenbank.37833
1.22. Kaboutersprookjes In het eerste kaboutersprookje, jaargang I, pag. 59-60, van het Tijdschrift voor Noord-Brabantsche Geschiedenis, Taal- en Letterkunde [zie 1.1] werd aan een vijftal nachtelijke reizigers in de Oorschotsche heide het overlijden bekend gemaakt van Kyria. Wij weten, dat de Kabouters huisden in die uitgestrekte heide onder de vele daar...
nl.verhalenbank.50016
No. 107. Een jonge man uit Heeze werd eens, met helder maanlicht en strenge vorst door een onzichtbare hand opgenomen en van den weg in een sloot geworpen, die gelukkig slechts bros ijs bevatte, zoodat hij met den schrik vrijkwam. 3)
nl.verhalenbank.46815
35