Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Us heit kom op in nacht thús, doe hearde er skoan dat se allegear oan it braekjen wienen. Teake syn slach koe hy der skoan út. En dochs leinen wy allegearre op bêd.
nl.verhalenbank.15526
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Ergens was een kind bekold enzovoort, enzovoort. Die vader gaf zijn kussen aan het kind. Dat sliep daarop rustig. Hij nam het kussen van het kind, maar kon twee nachten niet slapen, terwijl zijn vrouw, die naast hem sliep, telkens wakker schrikte, en dan was het alsof er met nagels langs haar gezicht gekrabd werd. Alles verbrand. Patiënt beter.
(Vrouw...
nl.verhalenbank.9259
Ik kaem to wenjen by de Slingerwei ûnder Drachten. Njonken ús wennen in man en in frou en twa bern. Ik wie widner. Myn frou hie earder troud west en dy har jonge haw ik greatbrocht. Wy slepten yn 't selde bêdsté. Op in kear leinen wy op bêd, doe stompte de jonge my oan.
"Hwat is der?" sei 'k.
"Der stiet in frommes oer 't hûs", sei er.
It wie in...
nl.verhalenbank.24114
Wibe Hut (= Wibe Alma) siet besopen to Eastemar yn 'e herberch. Dêr sieten ek kammeraden fan him. Hy swetste en swearde mar. Ik wòl joun fechte, sei er, as is 't ek mei de duvel.
Even letter sette er de kant út nei Harkema, de Swarte Wei en de Achttjinde wei lâns en sa oer de Wytfeanster wei (= Greate Seadswei). Dêr oan 'e kant fan 'e Wytfeanster Wei...
nl.verhalenbank.15875
As jonkje fan in healjier haw ik slim siik west. Ik wie noch mar fel en bonkjes. Ik die oars net as gûle en earmoedzje, ik wie noait stil, nachts likemin as oerdei. Heit en mem wienen der beide wis fan, dat ik bitsjoend wie. En sy hienen èk wol yn 'e rekken hwa't it my lapte. Alde Elzinga hâldden se foar de dader.
Heit gong nei de duvelbander ta. Dat wie...
nl.verhalenbank.33078
Da was unne mens en die was zat. En die lag in de sloot te snurke. Toen kwam me vaoder d'r langs henne. Ze hadde tege 'm gezegd: "Daar spookt 't!"
nl.verhalenbank.72791
Der wie in boer dy hie in stik greidlân, dat lei gâns in ein fan hûs en sa hied er ek in stik bou, dat fierôf lei.
It greidlân hied er in kuilbult op sitten. Op in kear stjûrde dy boer de feint dêrhinne om in foer kuil to heljen en as er dat op 'e wein laden hie, dan moest er even nei de bou ta ride en helje de cultivator op, hwant dy wie dêr stean bleaun...
nl.verhalenbank.28071
Ik wie in lyts fanke. Om in ûre of ien yn 'e nacht bigoun ik altyd to razen. Der siet in raer, swart ding, dat seach ik en dêr wie ik binaud foar.
Heit sei: "It bern is bitsjoend, ik sil nei Wopke ta. Wy krije sa net in wink yn 'e egen." Mar as er dan nei Wopke ta soe, wie 't wer oer. Dat wist de tsjoenster. Dat wie Sytske van Assen. Mar heit is doch nei...
nl.verhalenbank.19443
Surinamers vertellen elkaar graag jorka tories, wat spookverhalen betekent. Op het forum van Mamjo worden veel van dit soort verhalen (vooral anoniem) gepost. Uiteraard spelen veel verhalen zich in Suriname af. Maar de Surinamers die in Nederland wonen maken ook veel onverklaarbare, bovennatuurlijke zaken mee. Hieronder een (ter bevoordering van de...
nl.verhalenbank.49922
Nachtmerjes, plichte ús mem to sizzen, dy kinne troch 't gat fan in flesse hinne. Men kin se 't bêste keare mei roggemoal. Hwant rogge is heilich.
It wie yn 'e simmer en tige soel. Doe't it bêdgongerstiid woarde, sei heit: "Ik gean oer de flier lizzen, 't is my to binaud yn 't bêdsté."
't Wie ljochtmoannewaer en heit koe alles bûten sjen. Doe seach er...
nl.verhalenbank.20110
Op 'e Feanster Heide lei in man yn 'e nacht op bêd, doe hearde hy ynienen dat der bûtendoar hwat tsjin it kezyn oan skaefde. Hy fan it bêd ôf en nei bûten, mar der wie neat to sjen. Hy joech him wer del.
In skoftsje letter waerd der bûtendoar hwat del set dat fan hout wie en der waerd ek hwat boven op goaid. Wer gong de man der op ôf om to sjen, mar ek...
nl.verhalenbank.17635
Heit hat altyd koopman west. Tseard Kuorke neamden se him. Hy wie faek op stap mei omke Piter. Sy reizgen dan fan 't iene loazjemint nei 't oare. 't Wienen doe noch jonge bazen.
Sa wienen se us yn 't folksloazjemint fan Terwispel. Dêr wie Jan Kluwer ek. Dat wie in hiele greate keardel. Hy hie in skeareslyp/skjirreslyp. Hy roan winters en simmers mei...
nl.verhalenbank.16842
In sekere Sake van der Kloet en syn wiif wennen op 'e Skieding oan 'e Fryske dyk. Dy beiden koenen och sa min mei elkoar. Doe't syn frou yn posysje wie, sloech er har mei de bolleskeppe. Doe sei de frou: "Noust' dat dien hast, hoopje ik dat God in teken oan it bern jowt, nou't ik yn posysje bin."
Doe krigen se in bern, dat wie gebucheld. (Alle oare bern...
nl.verhalenbank.17753
De 'stille ronde' van Bergen-op Zoom
Bergen op Zoom in de 18e eeuw. De maagdelijke vesting was ze nog altijd, omgordeld door breede wallen, gekneld in hooge gekanteelde muren, waarin de zwaar-beslagen poorten. De sleutel der schepenrijke Schelde, de onneembare, sterke toegangspoort van Brabant. De Staten legden onafgebroken bezetting in de stad: een...
nl.verhalenbank.45955
De twee Koningskinderen
Er waren eens twee koningskind'ren
Die elkander zoo teer beminden.
Uit wandelen zijn zij gegaan
En zij waren met min belaên.
Die vader, die het hoorde,
Die legde zijn zoon te scole,
Te scole al achter het land:
Was dat geen groote schand?
Deze maagd, die had 'et vernomen
Die is haar gekleed in 't mans:
Een pluim zette zij op het...
nl.verhalenbank.39515
Us heit en dy wienen oan 't wurk by in boer yn Eastemar. Sy slepten dêr ek. De boer sei, as se hwat seagen yn 'e nacht, dan moesten se net bang wurde.
Heit woe fan 'e boer wite hoe let dat wie en hwer't it gebeurde. De boer fortelde it him.
Doe tocht heit: "Ik wòl 't sjen." En hy frege de Heare of dy it him sjen litte woe.
Dy nachts stie heit foar 't...
nl.verhalenbank.18121
Voader was ien den oorlog ’14-’18 ien militaire diens. Ien ’t huus, wor we toe wonde, spoktenet. Moeder sliep beneje. En ze hördenet snachs duk knettere en krake, net ofter ’n huus ien braand ston. Ze zat soms hele nachte overeind ien bed. ’n Por joar lotter, toe wé’j doar nie mer wonde, sloegten bliksem ien ’t huus en ’t braandde helemol af.
nl.verhalenbank.50198
’t Was bé’j ons thuus vroeger de gewoonte um soaves same de rozekrans en ’t oavendgebed te bidde. Voader bidde dan altied veur. En wé’j mozze dan noabidde [antwoorden]. Mar dor mekierde wels wat on. Op ’n oavend hadde we wer same gebid. We zèje mekoar wel te ruste en gienge nor bed. Voader en moeder ok. Toe we ’n hörtje op bed ware, zèj ik tège mien...
nl.verhalenbank.50177
Fokke Weening fortelde ek, hy kom us op in nacht om tolve ûre thús. Doe seach er syn heit mei in earmfol gers, dat er nei de koe brochte. (Se hienen mar ien koe) Hy seach it tige dúdlik, mar yn werklikheit wie 't sa net. Hwant syn heit lei op dat stuit op bêd to sliepen.
nl.verhalenbank.20692
