Datasets - ISEBEL

No. 188. Een boer uit Vught speelde op zekeren avond kaart op een naburige hoef met een paar vrienden, die wisten dat hij een weerwolf was. Het ging tegen middernacht, maar opzettelijk bleef iedereen plakken. Hoe later het werd, hoe onrustiger werd de weerwolf, en toen het hem niet gelukte om er stillekens van door te gaan, begon hij om zich heen te slaan...

boer

nl.verhalenbank.46943

I. De duivel 3. Kan hij ook wel de gestalte van een dier aannemen? Zo ja, van welk (bok, kater, hond, spin, vlieg enz.)? z.g. weerwolf. er was hier eens iemand die met een wit laken voor weerwolf speelde, en daarbij eens een pak slaag opliep (in de vorige eeuw)

duivel

nl.verhalenbank.127069

De wraak van den weerwolf Een jonkman uit Gulpen moest, 's avonds, bij het naar huis gaan, altijd een weerwolf dragen. Dat duurde en bleef duren en hij kon hem maar niet kwijt worden. Op zekeren avond, toen hij weer in de herberg zat, waar hij gewoonlijk kwam, bemerkten zijn vrienden, dat hij er mismoedig uitzag. Ze vroegen hem of hij niet wel was. Hij...

afweer

nl.verhalenbank.43416

Da was weer iets ouwer, dat hek van m'n grootvader, die woonde in Well. Die jongelui stonde met clubjes bij mekaar. ,,D'r zit d'r een onder de heg! Een weerwolf! We zallen 'm wel is krijge!" Drie, vier jonges d'r op af, maar da was een man. Ze hebbe die man zo verschrikkelijk geslage.

dier

nl.verhalenbank.125700

Op een boerderij te Blaarthem woonde vroeger een knecht, die in de zomer alle paarden naar een weide bracht die dicht bij een eikeboom lag. De wei en de omgeving kende men dan ook als ‘het eiken boomke’. Iedereen zag de knecht ’s avonds vertrekken, maar niemand zag hem ooit terugkomen. De mensen uit de buurt vonden dat maar eigenaardig en enkelen onder...

achterblijven

nl.verhalenbank.49787

De weerwolf als redder Een jongen uit Weert-Meerssen vrijde met een meisje uit Meerssen, en de jongens uit Meerssen die het er niet erg op hadden, wilden hem overvallen en slaan. Wanneer die jongen bij zijn meisje was, zat er ook altijd een grote zwarte hond die hem voortdurend aankeek. Ook bracht deze hem elke avond af tot aan zijn huis. Dit verveelde de...

aankijken

nl.verhalenbank.43421

De weerwolf van Blitterswijck Ook in Limburgsche sagen treden meermalen weerwolven op. Zoo leefde er vroeger een te Blitterswijck. Als de klok van den kerktoren het uur van middernacht sloeg, dan zorgden de bewoners van Blitterswijck binnenshuis te wezen, want wie nog buiten was kon het slecht vergaan. Immers dan begon de weerwolf zijn gang door bosch en...

aanraking

nl.verhalenbank.49522

Ja, dat dachte ze vroeger, sommige mense konden weerwolven. Ze konde d'r eige verandere in een zwarte hond met vurige ogen. Kijk, dat was zo: alleen met een vlierestok kon je ze raken. Dan had je ze tegen d'r achterpoot of tegen de voorpoot geslagen en dan liep zo'n man later kreupel of met z'n arm in een doek. Met een zilver dubbeltje in 't geweer kon je...

achterpoot

nl.verhalenbank.126305

In Wintelre moet vroeger, wel meer dan honderd jaar geleden, vlak bij de kerk, een onderaardse gang geweest zijn die uitmondde in een kelder. En in die kelder moest een weerwolf zitten. Niemand had het dier ooit gezien. Misschien waren er wel, maar die waren nooit teruggekomen. Mogelijk, want soms werd er wel eens iemand vermist. Gevaarlijk dus, die...

angst

nl.verhalenbank.49789

297. Mien grootvader die kwam van Diem. En dén diende vrogger as jong bi'j Florissen in Oai. Jao. Dat ging goed. En toe harre ze 't oaver wèèrwolve. Toe ha mien grootvader gezeid: "Daor zin ik niks bang veur, veur wèèrwolve". Op een zekeren aovend had dén boer gezeid: "Grarus, gi'j mot petroalie hale". Toe geet e petroalie hale ien een bierfles. En hi'j...

afgelopen

nl.verhalenbank.22658

Dat hoorde je vroeger dikwels: d'r ware mense, die konde weerwolve. Daar weet ik nog een mooi verhaal van, dat hek van m'n oom. D'r ging bij ons vandaan iemand naar Zaltbommel, over zo'n binnenweggetje en in ene komt er een gedaante op 'm afzeile. Die man heb 'm een opduvel gegeven. 's Anderendaags kwam die die man tegen, toen liep tie in 't verband.

slaan

nl.verhalenbank.126358

Een boer in Lopik had zeven zonen. Zes waren d'r getrouwd. Die boer zei: .,Nou zit ik hier met die zevende zoon". Hij ging naar de bruiloft van de zesde zoon. Met die zevende zoon. Toen ze terugkwamen lag de hond maar te janken in het berggat.* Hij lag maar te halen. Een week later hoorde die boer 's nachts het grint knerpen. Hij hoorde de takken kraken....

's nachts

nl.verhalenbank.50859

De grötvoader van de lange Hend zèj, dattie ’t volgende mitgemak het. Hé’j mos meddn kameroad altied hoephout [wilgetakken] houwe [kappen] ien de ward. Hé’j verdoch zien werkkameroad ervan, dattie ’n werwolf was. Op ’n oavend, toe we nor huus gienge, zèj hé’j: “We motte mèrvroeg bar betieds on de geng. Aanders komme we mèr nie op tied kloar”. Ik doch:...

beroep

nl.verhalenbank.49660

Ik heb mien voader wel es heure vertelle over werwolve. Hé’j had da wer gehörd van grötvoader. Op ’n keer mos grötvoader vör grötmoeder popkes gon hoale bé’j iemand achteraf ien Huse. Want grötmoeder was bang, da ze kanker had. Popkes of kankerpoppe ware dinge, die te kriege ware bé’j inkele manne of vrouwe die ze eiges mieke. Worvan wet ik nie. Ik het ze...

aanvallen

nl.verhalenbank.44783

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur