Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
35 datasets found
Dutch Keywords: samen
Sterke Feije wenne yn Burgum. Hy wie ôfgryslike sterk. Hy en syn hynderke dienen it wurk togearre. As de wein út it skerngat moest en it hynderke koe 't net dwaen, dan gong Feije der foar stean. Sa dienen se 't wurk beurt om beurt of togearre.
nl.verhalenbank.27812
Sytse van der Lei en Ealse Kooistra wienen togearre yn tsjinst. Se hienen beide forkearing. Ealse hie forkearing mei in nicht fan my. Hy mocht graech in buorrel. Op in kear soenen se togearre my forlof nei hûs ta. De jouns stutsen se oan. Ealse hie fiersto folle hawn. Hy die 't mâl en sei 't raer op. It gong op in razen en roppen en healwiizjen. "As der...
nl.verhalenbank.37802
Fan dyselde Popke Kaert wurdt it folgjende forteld. Hy kom in reed lâns. Doe siet der in hynder yn 'e sleat. Hy warskôge de boer. Dy kom der by. "Hoe mat wy hjir mei oan?" sei de boer. "Mei touwen", sei de tsiiskoopman. "Wienen jo mar sa sterk as ik", sei de boer. "Ik kin in heal hynder tille. Dan koenen wy it der togearre úthelje." De tsiiskoopman sei:...
nl.verhalenbank.17486
Minse Griper en syn kammeraat hienen togearre sa'n toverboek kocht. Sy retten der om by hwa't it boek wêze soe. Doe wie myn omke sa ûngelokkich, dat hy der oan fêst rekke. Hy koe 't noait wer kwyt wurde. As er it forbrânde, dat joech him neat. Hy hat der sa lang as er libbe oan fêst sitten.
nl.verhalenbank.17647
Van W. dat was een sloper, van huizen en zo, samen met z'n vader. Ik had bij ons* een boerderij gekocht en daar stond een oud villaatje bij. Dat moest worden afgebroken. Toen kwamen er mensen met een kar om brandhout. Van W. zegt: "Die komen 't erf niet af'. En ze gingen rijden en voor 't erf af waren liep het wiel van de wagen. Hij ging zelf mee om het...
nl.verhalenbank.127693
Der wennen in lytsfeint en in greatfeint by in boer. De greatfeint sei tsjin 'e lytsfeint: "Hwat sjuchstû der min út, jong. Hwat bistû meger en gammel." De lytsfeint sei: "Ik yt oars goed. Mar nachts, dan ha 'k altyd in straf." "Hoedat sa?" frege de greatfeint. "Nachts komt de boerinne altyd by myn bêd en dan mat ik der altyd mei har op út. Alle nachten...
nl.verhalenbank.17731
Myn heit hat nou fjouwerensawntich jier wei west. Ik wie goed alwe jier doe't er stoar. Trije wiken foar syn dea sei Knjillis Veenstra tsjin ús mem: "Dû hâldst Fokke net lang mear." En doe wie heit doch noch sa soun as in fisk. Hy krige krampkolyk en hy wie sa soun en sa dea. It wie in keardel as in beam en izersterk. Hy wie noch gjin seisenfjirtich jier...
nl.verhalenbank.19425
Twa susters yn 'e Harkema wennen by elkoar. Sy wienen beide al âld. Sy hienen 't der faek oer hawn, dat sy woenen nochris har bilidenis dwaen, mar 't wie der noait fan kom. Doe gebeurde it dat ien fan 'e beiden op bêd lei. Doe kom der in straeltsje ljocht oan midden yn 'e nacht. Dat wie foar har in teken dat se har bikeare moesten. Koarte tiid dêrnei...
nl.verhalenbank.19343
Tsjoensters hâlde sa nou en dan in forgadering. Dan komme se byelkoar en dan boartsje se krekt as wienen it katten. Dan dânsje se yn 't lân om in waeifet hinne en dan sjonge se dêrby.
nl.verhalenbank.20106
Op 'e hoeke fan 'e Houtigehage wennen froeger Sjoerd Frânses jonges, Jan en Auke. Dy wennen dêr mei har heit en mem. Auke en Jan gongen der in bulte togearre op út to mollefangen en to murdejeijen. Op in nacht wienen se togearre op 'e Skieding by de Jankedobbe to murdejeijen. De hounen founen in murd, mar sy woenen net nei dy murd ta. Doe sprong der Auke...
nl.verhalenbank.37693
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
Op een keer waren we met z'n drieën an 't zegenen*. 't Was in de IJsselwijk, in de buurt van 't Voormalig Sluishuis. Me vader, Janus Steehouwer en ik. Inene horen we een gil uit het water. Met dat dat gebeurt, springt d'r een grote karper over de zegen heen. Dat was bij die keer dat we ok nog drie snoek van vijfentwintig pond gevongen hebbe. *vissen
nl.verhalenbank.50972
Heine Hellinga roan op in jountiid op 'e singel yn Ikkerwâld (Schwartzenbergloane). Ynienen stapte der in man njonken him. Dy sei neat. Doe sei Heine: "Men seit ek wolris hwat, net?" Heine woarde fan it midden fan 'e wei ôf opnom en oer in beamwâl yn 'e sleat smiten.
nl.verhalenbank.24013
't Is nou zo'n jaar of zestig geleje, ik ging nog op school, toen wier d'r in Polsbroek gesproken van een spook. 't Was puur wit van onderen tot bovenen en 't liep maar te neuriën en te grommen en met z'n armen te zwaaien. 't Bleef op de weg, 't was vervelend. Een kennis van me heb me verteld dat ze met z'n tweeën langs de Benschopse wetering liepe, toen...
nl.verhalenbank.50979
Mar Jelle krige it der mei to dwaen en woe 't boek wol graech kwyt. Dêrom sei er op in kear tsjin Boele: "Hjir hastû it boek hwat earder wer as de ôfspraek wie. As ik it wer noadich ha, dan freegje ik dy der wol om." Mar dat die er net, hy frege der noait wer om. Sadwaende hâldde Boele it boek. Boele wie âld-feint en wenne by syn mem yn 'e hûs. Op in kear...
nl.verhalenbank.20534
It gebeurde ris dat der yn Bakkefean in stik of hwat mannen prebearren in beam op in wein to laden. Se koenen 't net foarinoar krije. Doe kom sterke Ynse der oan. Ynse sei: "Ik sil jim wol even helpe." Doe tilde hy de beam sûnder help fan 'e oaren allinne op 'e wein. Doe't dat gebeurd wie, gong it folk meielkoar yn 'e hûs. Sy hienen net it fatsoen en...
nl.verhalenbank.23374
Us heit en Marten soenen togearre to meanen. Sy dienen wol faek dingen togearre. Us heit hie de hannen fol warten. "Wolst dy warten ek fan 'e hannen ha", frege Ale. "Jawol", sei heit. Doe struts sy der mei de hân oer en se sei der hwat by. "Waskje se nou mar yn 't wetter fan 'e Westersanding", sei se. Dat hat heit dien en in pear dagen letter wied er de...
nl.verhalenbank.15604
Sterke Hearke is yn 1889 stoarn, heit hat him noch wol kend. In skoalmaster yn Twizel hie lân yn 'e Bûtenpostumermieden lizzen. Heit en dy wennen yn Surhústerfean, Hearke yn 'e Harkema. Hearke en heit koenen elkoar tige skoan, hwant sy wienen beide bijker en dêrtroch kamen se wol gauris by elkoar. Hearke hie dat lân dêr yn 'e mieden fan dy master hierd....
nl.verhalenbank.37512
Japik Ingberts gong der altyd allinne op út om to stellen, hy wie noait biselskippe fan in oar. Mar syn buorman die gjin lichten, dy woe sa graech us mei. Op it lêst liet Japik Ingberts him biprate en doe gongen se dan togearre op stap. Dy buorman hie leafst ytwaren, dat se gongen nei in buorkerij ta en namen elk in tsiis fan tritich poun út 'e kelder...
nl.verhalenbank.19417
Heksen veranderen zich in katten, vooral in grijze. Ze vergaderen wel eens. Een koater is het hoofd. Die geeft aanwijzingen. Ze zingen metmekoar het Wilhelmus.
nl.verhalenbank.27114
35