Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Da was unne mens, hè en da was een soort visser. In een zomerdag, hè, ging die werke en dan ginge ze 's aves dauwpiere vange voor aas. En op zekeren avond ging die piere vange. En dat deje ze met een lichje. En dan kwamme die dauwpiere omhoog. En toen was die zowat klaor en daor springt unne weerwolf en die hong 'm op z'n rug. Net zolang as die thuis was....
nl.verhalenbank.72781
Rond de Neerkant woonden weerwolven. Op donkere wegen sprongen ze 's avonds bij de mensen op de rug.
nl.verhalenbank.46146
Op 'e Godleas Singel is 't gebeurd dat dêr op in joune let in man lâns kom, dy hie jild ophelle. Hy hie de sek mei jild op 'e rêch, hwant papierjild hienen se froeger net.
Der wienen in pear keardels dy wachten him op, dy hienen it op syn jild forsjoen. Hja hienen him noch net sjoen, mar dy man mei jild hie hàr wòl sjoen. Der lei in skou oan 'e kant fan...
nl.verhalenbank.37967
Spookdieren
In mijn kinderjaren hoorde ik vaak verhalen over de "weerwolf". Liep men 's avonds in het donker op eenzaam terrein dan was de kans groot dat er een weerwolf op je rug sprong. Hij klemde zich aan je rug vast , je kon je er niet van bevrijden wat je ook deed. De weerwolf bleef je een eindweegs vergezellen en verliet je pas weer nadat hij een...
nl.verhalenbank.13450
Van alle bovennatuurlijke wezens was de weerwolf wel het onverdraaglijkst. Heksen, spoken en duivels konden wild te keer gaan, maar de weerwolf was een echt, zij het ongevaarlijk, plaagbeest. Heel wat wandelaars kregen wel eens met hem te doen. Als men over de hei of door de bossen wandelde, kon hij je onverwachts op je rug springen, met volle geweld, en...
nl.verhalenbank.49788
Wat ik weet, heb ik vroeger als kind van mijn vader gehoord. ’s Avonds kwam buurman vaak even praten en dan kwamen de verhalen los. Natuurlijk ben ik het meest vergeten. Wel herinner ik me nog, dat er eigenlijk altijd iets te zien was. Langs de weg, in het veld of bij de huizen. Eén avond staat me nog goed voor de geest. De buurman was er weer .
Hij...
nl.verhalenbank.45615
Da’s ’n droom tussen sloape en wakker zien ien. As ge soaves klompe of schoen mette snute onder ’t bed schuuf, dan hèj las van de nachmerrie. Halve nach kum ’r dan ’n zwoare gedoante op ow valle, aj opte rug lig. En dan kuj krijse en hijge, mar ge rak ’m nie kwiet. Mar aj iets verlichting krieg, dan rak j’m kwiet. En dan kuj vule, dat ie van bove no...
nl.verhalenbank.50220
Flodderduûvel
Dit was een soort monster, dat 's avonds uit het water kwam, en alleen zijnde personen van achteren besprong, op hun rug ging hangen en zich aldus liet dragen of meeslepen. Keek de persoon in kwestie om tijdens die karwei, dan likte de flodderduûvel hem in het gezicht.
nl.verhalenbank.13642
Ongeveer 50 jaar geleden geloofde men hier in het dorp aan het zogenaamde "Häske". Dit was een witte haas die 's nachts over het marktplein liep. Wanneer er iemand voorbij kwam, sprong dit "Häske" hem op de schouders en krabde en beet zoveel het kon, tot het na een tijdje weer op de grond sprong en ineens weer verdween. Sommigen vertellen, dat het vanaf...
nl.verhalenbank.13649
Spookdieren
't Zal 60 jaar geleden zijn toen een christelijke boerenzoon kwam vrijen met een nichtje van me te Burgh. De jongen kwam van Sir-Jansland. Ze kwamen bij ons op visite en toen vertelde de a.s neef, dat hij op bezoek was geweest bij zijn broer Koos op Dreischor. Hij was maar gaan lopen, want fietsen waren er nog niet zo druk. "Op de terugweg, 's...
nl.verhalenbank.13338
Weerwolf
De weerwolf besprong de nachtelijke wandelaar, hield zich met zijn klauwen vast. De drager van de weerwolf begon van angst te lopen, van angst kreeg hij een neusbloeding, zodat de huisgenoten het bewijs hadden, dat de nachtelijke thuiskomer de weerwolf gedragen had. De wolf werd meegedragen tot op een kruispunt, hier liet hij los. De dragers van...
nl.verhalenbank.13462
In Braambosch, een klein gehuchtje onder Riethoven, moet vroeger ook eens een weerwolf hebben rondgezworven. Dat moet een eigenaardig wezen geweest zijn: men hoorde hem lopen, men hoorde hem hijgen, men kon zelfs zijn gewicht op zijn rug voelen, maar men zag hem nooit. Soms had hij een belletje om zijn nek. Dan hoorde men dat belletje rinkelen en dan wist...
nl.verhalenbank.49790
Us heit hie us op in joun nei de faem ta west yn 'e Rottefalle. Hy wenne doe by de boer, ik leau hast fan yn Eastemar of sa. Doe't er yn 'e nacht by de faem wei gong en it tsjerkhôf yn 'e Rottefalle foarby soe, seach er dêr yn 'e homeije in beest stean, dat like in protte op in fôlle. Heit wie net bang en tochte: "ik wol better sjen hwat dat is", en hy...
nl.verhalenbank.17729
128.
...
Op het kerkpad - het nu nog bestaande fraaie fietspaadje van de Fleerderhoek naar de Lutter kerk, was het ook lang niet altijd pluis.
Een paar vrouwen fietsten eens in de tweedonker kerkwaarts. Tot hun grote schrik voelden zij telkens een tikje op de rug, net of iemand hen met een stokje aanraakte. Zij sprongen van de fiets, maar alles was stil,...
nl.verhalenbank.128222
Werwolve zien altied kjels of manne. Hekse altied wief of vrollie. ’n Werwolf is ’n kjel, die nou en dan gedwonge wur um zien eige te veraandere ien ’n wolf. Dorvör het ie ’n wolvepak of wolvevel nodig. Ze numen ’t duk ’t vel. Daddis èrs verstoppeld. Duk ien ’n holle knotwilg - ge wit nie in welke - of èrs aanders, woar niemes ’t zuke zal. Op ’n oavond...
nl.verhalenbank.49656
Spontaan vertelde de broer van den heer Eysker ook de geschiedenis van klaverenboer, mij meegedeeld door mijn Zuiderwouder.
Zijn grootvader had met anderen een rondje. Op dat rondje gebruikten zij meestal een borreltje. Op een goeden avond had niemand lust om een flesch drank te halen.
Toen zei er één: "Ik zal klaverenboer er om uitsturen, op voorwaarde...
nl.verhalenbank.9053
Mol, de weerwolf
Een keuterboer, die Mol heette, werd altijd uitgescholden:
"Bierpoep! Twee emmers vol snijbonen en nog maar wind!"
Dat kwam omdat hij zoveel at.
Karels, een dagloner, keerde 's avonds laat dwars door het veld terug naar huis, toen hij een ploeg zonder paard of man op zich af zag komen. Hij trok zijn mes, maar het ketste af op het...
nl.verhalenbank.9514
Weerwolven:
Late wandelaars in donkere stormachtige winteravonden werden soms door de weerwolf besprongen. Deze klemde zich op hun rug vast, en veroorzaakte een ondragelijke last en een wurgend gevoel. Men zag nooit iets als een vage wolfsfiguur en gloeiende ogen. Bij Lormans was indertijd, lang voor onze heugenis, een aantrekkelijke jonge dochter. Een...
nl.verhalenbank.60741
2.73. Spoken op kruiswegen
Op eene menigte nog bekende kruiswegen van ons Kempenland hadden, nog in de vorige eeuw, des nachts of op duistere avonden, bijeenkomsten van heksen plaats. Met Kerstmis op middernacht kon eenieder zich daarvan overtuigen. Volgens eene oude sage zou een gewezen student die niet aan het bestaan van heksen geloofde, zich op...
nl.verhalenbank.50114
De weerwolf van Sweykhuizen
Het was in de winter van het jaar onzes Heren 1887, dat de Heer wonderlijke gebeurlijkheden toeliet in het stille dorpje Sweykhuizen. Na een verzengende zomer die een schrale oogst had voortgebracht, was de herfst gevolgd met weldra kil en stormachtig weer. Menige boer die in de deemster van de kanten van Puth terugkeerde, had...
nl.verhalenbank.35854
