Organizations
Keywords

There are no Keywords that match this search

Danish Keywords

There are no Danish Keywords that match this search

Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords

There are no German Keywords that match this search

Place Mentioned

There are no Place Mentioned that match this search

Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
close
27 datasets found
Dutch Keywords: rijden hekserij
Myn swager syn heit is nou sahwat in fjirtich jier dea. Hy fortelde, hy hie us op in nacht om in ûre of alve ûnderweis west mei de wein. Hy ried op Grinzer Pein yn, dêr't er wenne. Hy wie op 'e Noardwikumerheide, yn 'e buert fan Noardwyk en Mearum. Dêr hearde er hwat sûzjen. Hy draeide him om op 'e wein en hy seach achter him. Mar der wie neat to sjen....
nl.verhalenbank.25552
In Flieren kwame vroeger de heksen snachs wel ré’je op te pèrd. En zo hard en zo lang, dat de pèrd doodmuij ware, vol schuum en nat as woater. Ze ware helemol afgereje, zoda ze overdag nie of hos nie mer kosse werke. Op ’n keer sproke de Flierense boere af, da ze snachs de wach zoue houe. Om twoalf uur hörde ze opens ’n gezoef dur de loch en dor kwame ze...
nl.verhalenbank.49648
En dat heb ik ok wel is gehoord, dat er boere op de weg ware met paard en wage. De toverheks stin inde deur en die liet ze in 't water rije, in de sloot naast de toverheks.
nl.verhalenbank.126402
In nachtmerje, seinen se froeger, wie in frommeske. Sy komme troch 't slotsgat yn 'e hûs. De minsken kinne moal struije, dan komme se net. Of de klompen achterstofoar foar 't bêd sette. Dat dienen wy altyd. Ek wol omkeard foar de doar. De nachtmerjes ride nachts op hynders om. Dan meitsje se flechtsjes yn 'e moanjes.
nl.verhalenbank.22762
Naast ons op de Panoven daar woonde een heks. Mijntje Hol heette ze van d'r eige maar ze noemde ze de Kippetrim. Dat was een heks want verscheie paard en wages reje daar van de weg af.
nl.verhalenbank.70644
Dat was zo iets, nouja, de toverheks, die op de bezem rijdt. 's Nachts werd d'r iemand wakker, hij hoorde de nachtmerrie op z'n ledikant zuchte.
nl.verhalenbank.72889
Ze kon ook de kar in de sloot laten rijden. Als ze niet naar binnen ging, dan ging de hooiwagen de sloot in.
nl.verhalenbank.127779
Zo zijn er zoveel van die gevallen. Wat ik ook nog weet, een boer reed het veld uit met twee paarden voor de wagen. Toen stond er ook zo'n toverkol op de dijk. Die boer was net voorbij en hij ging steil van de hoge dijk af. Die toverkol komt aangelopen en ze vraagt: "Wat is dat nou?" Maar die boer was niet geschrokken. Hij zegt: "Bliksemse toverkat, dat...
nl.verhalenbank.126842
Om gjin lêst fan nachtmerjes to hawwen leinen se froeger de klompen omkeard foar 't bêd. Sy setten ek wol de toffels achterstofoar foar 't bêd. Heit hat wol us forteld, dat se yn in tobbe oer 't wetter farden en tige moai sjonge koenen. Sy koenen ek hiel fluch ride op hynders troch 't lân. De moanjes en de sturt sieten fol flechtsjes, as der in nachtmerje...
nl.verhalenbank.20508
In Haaren gingen ze altijd naar Oisterwijk en dan gingen ze met de kar gingen ze aardappelen wegbrengen. En toen waren ze zowat halverwege de weg, de weg die was toen vruuger nog niet net’s nou, dat was eenmaal een karreweg za’k maar zeggen van ’t zand allemaal. War niet net as eh, nog niet geen stenen. En toen waren ze halfweg en toen, toen konden ze...
nl.verhalenbank.69679
M'n moeder die is in Willige Langerak geboren. Die heb ik wel eens horen vertellen, dat ze over de Lek rejen met twee paarden. Helegaar geen ijs, zo maar over het water heen.
nl.verhalenbank.50984
De dochter van zo'n vrouw heb ik ook nog gekend, maar die dochter was aloud, toen ik nog jongs was. En die vrouw kon paard en wagens van de dijk laten rijden.
nl.verhalenbank.127759
Toen ik nog jong was toen vertelde m'n grootmoeder uit Wijk, daar waren mensen die hadden 's nachts op een wagen geslapen. Da waren allemaal stoelematters en schareslijpers van Kaatsheuvel. 's Nachts om twaalf uur was die wage gaan rije. Da was ok toverij.
nl.verhalenbank.125774
t Was omstreeks 1900 en ik heb t heurd van mensn hier uut de buurt. Op n dag ree er n boer mit peerd en wupkarre deur Boertange. Dou e langs t huus van wief kwam, dei as hekse bekend ston, mos hai aal moar noar heur huus kiekn. Hai vergat om op t peerd te paazn en door komp e haals over kop mit de haile boudel in t sloot terechte. “Kiek”, zee e, “door...
nl.verhalenbank.44074
Yn Boarnburgum wenne Jan van der Zee. Dy wie karrider. De man wie noait rjocht goed. Hy tsjirme. Doe ha se syn holkessen iepentoarnd. Dêr sieten krânsen yn. De man wie bitsjoend. Dat hie de frou fan Knjillis van der Zee dien. (Knjillis wie boskwachter) De lju ha Knjillis Auk doe it hûs forbean.
nl.verhalenbank.20860
En als er een cafétje stond, je had een cafétje tussen Berghem en Haren. AIs je daar voorbijreed en je ging daar niet binnen, dan kreeg je trammelant. Dan liep er een wiel van de wagen of zo.
nl.verhalenbank.128051
Sprookjes Een boerenknecht ging naar de Mheen (Arkemheensche polder bij Putten en Nijkerk) om de paarden uit het land te halen. Heel in de verte hoorde hij zeer mooi gezang, dat allengs nader kwam. Hij zag twee vrouwen in eene zeef uit de lucht komen, die op den grond gekomen, de zeef in het lies en de biezen verstoppen, elk op een paard gingen zitten en...
nl.verhalenbank.13059
't Was zelfs zo sterk, je had hier een kroegje bij de aanlegplaats. En de boere, die moeste rije voor de heerlijkheid. En as ze dan niet genoeg verteerden in dat kroegje, dan viele de wagens omver.
nl.verhalenbank.125574
Ik en myn wiif wienen us to jounpraten by in boer yn Haulerwyk. Doe fortelde dy boer ús, der wennen by in boer in greatfeint en in lytsfeint. Dy greatfeint en dy lytsfeint sliepten by elkoar yn 't selde bêdsté. Mar dy greatfeint hie in swier lot. Alle nachten om tolve ûre moest hy der ôf. Dan woarde er kloppe. Dan stie 't wite hynder foar 't bêdsdoarke en...
nl.verhalenbank.32685
Vroeger reje ze hooi mee karre. En op de dijk woonde een ouwe vrouwen die zorgde er voor, dat de wages de dijk afreje. En d'r mankeerde niks an. Da was op de weg van Brabant naar de Bommelerwaord.
nl.verhalenbank.72789
35