Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Feije Wagenaar en lytse Ljibbe wienen twa kameraten. Sy wennen yn Burgum. Feije wie nochal hwat oan 'e drank. Ljibbe wie fûger en Feije wie metseler.
Op in kear wienen se togearre it fjild yn, 't wie yn 'e winter. De iene sei tsjin 'e oare: "Ik forrek fan 'e honger." Sy wienen krekt by in boereplaets. Ljibbe sei: "Sil ik ris nei de boer ta gean om to...
nl.verhalenbank.28338
Achter ús folk wennen oan 'e Houtigehaechster wyk Japik en Jitske. Jitske wie noait goed. De buorfrou kom by har.
Dy sei: "Ik ha in eachje yn 't seil hâlden. Jouns komt hjir altyd in grouwe siferse kat."
"Noustû 't seiste, ja," sei Japik, "dy komt alle jounen by ús yn 't finsterbank to spinnen."
Buorfrou sei: "Dy docht it dat sy hjir op bêd leit. Dàt is...
nl.verhalenbank.25620
Mevr.N.: En mien grootmoe kon veuruutkiekn. t Gebeurde es n moal, dou ze in huus kwam, dat ze zee: “Op dat stee van Van der Heide komt nog n huus te stoan; ik luip dr langs en heurde net, dat de eurappelspot opschud wur. (Men gebruikte toen ouderwetse potten die aan een ketting boven het haardvuur hingen, bij het schudden hoorde men dus het hengsel van de...
nl.verhalenbank.44722
Belezen (4)
Wa ik vertelde van de vrouw Van Hare. Dokter van Oirschot heet 't nog behandeld. D'r was 'n zuster op 't kloster, die voor tachtig precent verbrand was. Die ston te koke, en kreeg 'n pan mee water over d'r of ze was in brand geraakt. Ze is t'r ok an gestorreve, mar ze heet gin pijn gehad, vanaf acht uur na die brand, omda vier uur nade brand...
nl.verhalenbank.41666
Wytse Sibes de Boer wie greatboer (ek ymker) yn Wijnjeterp. Hy hie ek in skuorre mei drinten, dêr't in skeper op paste.
Dy skeper iet jouns mei it oare folk. Mar se krigen dêr altyd to min en noait in kear sêd.
Op in kear sei de skeper tsjin ien fan 't folk (dat wie Jan): "Hoe is 't Jan?"
"Skrabjen yn 'e pot", sei Jan.
"Ik krij joun sêd", sei de skeper....
nl.verhalenbank.20845
Japik Ingberts ried ta alle fjouwer poarten fan Ljouwert út op ien en deselde tiid. 't Wie tolve ûre.
Hy hie biricht krige, hy moest op dy tiid by ien fan 'e poarten wêze, dan soed er arresteard wurde. By elke poarte stienen guon fan 'e plysje.
Mar Japik Ingberts siet, foardat er op stap gong, prinshearlik yn 't hóátel 'De Nije Doelen', dêr't er brette...
nl.verhalenbank.25054
Wy ha wenne flak by 't tsjerkje yn 'e Houtigehage.
Anne en Antsje wennen njonken ús.
Op in kear hie ik pine yn 't liif. Doe sei Antsje: "Dû mast in stikje duveldrek opite." Dat haw ik dien, mar ik woe 't letter noait wer ha. Sok raer guod wie 't.
Antsje wie in dochter fan Ritske van der Meer. Har broer Germ wie al us in kear siik. De lju seinen: "Hy is...
nl.verhalenbank.24558
Der wenne in doomny yn in doarp, dat wie in echte folksman. Hy wie o sa flot.
Kommen de minsken by him yn 'e tiid fan kofjedrinken, dan moesten se mei kofjedrinke; wie 't ûnder iten, dan moesten se mèi ite. Net ien woarde by de doar fuortstjûrd.
Doe kom der ris op in kear in man ûnder iten. Dy belle dêr oan en de doomny liet him der yn. 't Wie tsjin...
nl.verhalenbank.32886
Greate Mindert wie in ôfgrysliken fretter. Mar Fokke Faber net minder. Dy beiden ha togearre sûnder ligen in kookpot fol bargejirpels opiten. Ien kear hat Fokke Faber pûr allinne in heal skiep opfretten. Mar doe krige er 't sa krap, dat hy treau beide hannen troch it tek en sei - hwant hy praette net fris - : "Fokke ma lucht ha." Dat wurdt nou noch wol út...
nl.verhalenbank.15618
Gewijde palmtakjes wurn voak in de ketn hongen boovn de oopn heerd. Den kon de bliksem dr nait in sloagen.
Nou heb ik mie verteln loatn, dat et toch n keer veurvaln is. t Weerlicht sluig in n huus; de stainen vloogn ale kantn op. Moar t wonderlieke was, dat alles vanzulf weer kloar kwam. De muurn stonden er weer; de pannen laggen dr op; en zo was van t...
nl.verhalenbank.44863
Rinse-om hie us in kear spul hawn mei Auk-moai (syn wiif). Hy hat it my sels al us forteld.
De moarns hie Auk-moai strûkmoes ite sild. 't Siet al yn in greate panne. Doe hied er út lulkens boven oer de boerekoal hinne pisse.
Doe gong er nei 't lân ta to Readskuorre. Dêr moest er skoffelje. Doe't er ien rige skoffele hie gong er nei de oare ein fan 't lân...
nl.verhalenbank.22270
4.14.
Al weer naar Nunen toe, maar nou is 't grootmoeder's niet, nou is 't m'n tante. In de Beekstraat in Nunen woont Arjaan Rijkers, toen ter tijd tenminste, en die kwam 's thuis van zijn werk en de buurvrouw die klaagde zo: de koei stond zo te toeten, en d'r man was niet thuis en zelf mocht ze niet buiten komen en ze kon geen voejer gaan maaien.
Toen...
nl.verhalenbank.44321
28:17
En ook dat we met de, met de trein...dat weet ik nog wel...in die zestiger jaren, toen was ik vijf, toen we voor het eerst mee moeten naar eh, naar, naar Blijdorp...toen het mijn opa gezegd tegen mijn moeder: 'Weet maar zeker heur[?], als ge met de kleine bent -want ik was vijf jaar- dat ge de po mee moet nemen. Dus hij had heel de tijd in de trein...
nl.verhalenbank.46681
Belezen (1)
Beleze is iets waar ik beslist in geloof. M'n oudste dochter verbrandde d'r eige; ze was toen twee jaar oud, ze kreeg 'n panneke kokend water over d'r arrum. Nou hadde hier 'n ouwe vrouw, Van Hare heette ze. En de tantes zeie: gaat T'r toch mee naar Van Hare toe, dan is de pijn over. Nou, wij naar Van Hare toe, ze prevelde zo'n klein gebedje...
nl.verhalenbank.41662
Der wie ris in faem, dy tsjinne by in rike mynhear. Dy faem hie forkearing. Op in kear wie dy feint der ek.
Dy jouns praetten se oer Adam en Eva. Eva hie sa nijsgjirrich west en hie dêrtroch de sûnde op har laden.
De faem sei: "Soks soe ik nou noait yn 'e holle krije."
"Né," sei har feint, "soks soestû noait in kear dwaen en kom dêr oan út...
nl.verhalenbank.27313
Widde wieven
Die deden geen kwaad, maar goed. Zo verteln de mensn dan, maar et waarn domme lu die er aan geleufden. Ze wurn vake beet nummen, daar kan ik je wat van verteln.
Er waarn twee domme olle luchies die een kampien rogge harn. Ze zeden zo teegn een paar kennisn: Kwamen de widde wieven maar en meiden de rogge er of, dan behuufden wie et niet te...
nl.verhalenbank.43681
As jy tochten dat in bern bitsjoend wie, moesten jy alles ticht dwaen en in panne mei nuddels yn wetter siede. Dan komt de tsjoenster foar de glêzen.
nl.verhalenbank.24419
Hjir wennen froeger tsjoensters. Sy bitsjoenden altyd bern. Dan hienen se in panne mei wetter oer mei nuddels der yn. Hoe mear dat sea, hoe mear de bern raesden.
De minsken hienen de slotsgatten fol brea om de tsjoensters to kearen.
nl.verhalenbank.17164
In de buurt van Den Bosch woonde vroeger eens een zeer rijk heer. Het was een boer, die aan God noch gebod geloofde. Wel had deze rijke boer een zeer vrome vrouw.
Het was vastentijd en Goede Vrijdag. Om zijn vrouw verdriet te doen gebood hij haar een grote worst te braden. Eerst weigerde de vrouw, maar toen de boer dreigde alles kort en klein te slaan,...
nl.verhalenbank.49781
Ergens yn in hûs yn Ten Post (Gr.) sieten in hiel soad katten. Dy sieten mei elkoar om in greate panne mei brij hinne. Mar sy kommen der net oan, hwant ien fan 'e katten hie sein: "Net earder ite of earst mat de dikke duif komme." It wienen allegearre tsjoensters, dy katten.
Der stienen minsken om 't hoekje fan 'e doar, en dy hearden dat dy kat dat sei....
nl.verhalenbank.18096
