Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Us heit wie siik en ik wie noch in famke. Doe soe 'k nei heit syn bêd ta; 'k woe ris sjen hoe't it mei him wie. Doe sei heit tsjin my: "Dû mast dêr bliuwe, fanke, hwant der sit in dik, brún hynder foar 't bêd. Dat is in nachtmerje." Ik seach neat.
nl.verhalenbank.29618
Ik woonde vroeger naast een boer en daar hadde ze last van de nachtmerrie. Rommele zus en rommele zo, maar iedere nacht ging dat paard onderstebove. Ik kon dat goed hore, want ik woonde vlak bij de paardestal. Ik had zo met die boer afgesproke as d'r wat an de hand was, dan waarschouw ik ie wel. Maar iedere nacht dat paard onderstebove. Ze maakte 't zo...
nl.verhalenbank.72637
Ik zel joe eerst verteln, wat hier vrouger in Wedde veurvaaln is.
Vrougg in de mörn voart dr ain karre over t stroade.
Vouerman zit wat te dommeln in zokzulf, is hoast nog gain mens op pad.
Opains blift t peerd stoan. Man kikt en door zug hai, dat n klein vrouwmens in t wit zien peerd bie de kop vast holt.
“Dat is ja roar”, denkt e, “wat mankaiert dat...
nl.verhalenbank.46227
Oege wie arbeider by in boer. Dy boer hie twa sike hynders, dêrom stjûrde er Oege nei greate Wopke fan Kûkherne, de wûnderdokter en duvelbander. Hy joech Oege hier mei fan 'e sike hynders, mar ek hier fan in oar hynder, dat net siik wie. 't Wie yn 'e winter en 't iis dat hâldde, dat Oege ried op redens nei Kûkherne. Wopke biseach de trije soarten hier en...
nl.verhalenbank.31584
Greate Sjoerd wie ek sa'n man dy't der soms yn 'e nacht út moest om nei bigraffenisstoeten to sjen.
Jurjen van der Leest hat in kear mei him west. Dat hie er Jurjen biloofd, as der wer sa'n gefal wie soe Jurjen der by wêze. Jurjen woe dat graech ris bilibje. Doe naem er Jurjen mei oan 'e Sânwei-bosk ta, krekt by de âld tramwei. Dêr hat doe in lykstaesje...
nl.verhalenbank.31793
Der wienen twa bruorren. De iene hiet fan Teade. Se wennen op 'e Middelgeast tussen Smelle Ie en Boarnburgum. Hja rieden op in kear elk op in hynder. Doe seagen se dêr in gedaente fan in man. Dat like oars as oars, krekt as doogde it net. Doe sei Teade: "Dêr wol 'k op sjitte." Hy hie 't gewear by him. Mar syn broer sei: "Doch dat net. Hwat hast dêr mei...
nl.verhalenbank.29645
Er kwam esn maol n keerl bie ons op de dele om n proatje mit mien voar te moakn. Zai luipn ook zo es bie de peern langs; de man strèèèk et daier over de moanen en de pokkel en wat wol t geval? s Oavends zat t peerd onder de loezn.
Mien voader zee, dat hai dat al docht har, want keerl kon heksen. Hai woarschouwde ons den ook, om dei vent nait bie t vai te...
nl.verhalenbank.44052
Van menschen die de zwarte kunst verstonden. D.
Willem v. d. H. ging eens naar Purmerend. Toen reed hem een boer achterop en Willem vroeg of hij meerijden mocht. Maar de boer gaf geen asem terug (1). Toen werd Willem kwaad, want die boer was heelemaal leeg en kon hem dus best hebben. "Ik zal eerder te Purmerend wezen als jij," zei hij anders niet. Niet...
nl.verhalenbank.35042
De Mussel-Aa. “’t oal daip” was vroeger erg breed.
In de jaren veertien-vijftien is het kanaal gegraven. Daarvoor moest “ ’t aol daip” al het water vervoeren.
’s Winters stonden uitgestrekte landerijen blank. Hier en daar waren diepe kolken. Toen ik osheer-kouheer of baistheer- was, heb ik wel eens met een stok geprobeerd, of ik de bodem raken kon, maar...
nl.verhalenbank.45349
Grondeloze kolk.
Dei zat vrouger bie de Rhederweg. Ons oal lu woarschouwden ons, dat wie door nait bie komen moggen.
Och, t was moar n gat meer, moar et vertelsel dee de ronde, dat er n koetse in reden was. Peerd en volk wazzen verdronken en de koetse was wegzakt in de modder. Was wel noar zöcht, moar de bodem was nait te pailn west.
nl.verhalenbank.46289
Wierd Harms Hoogstins wenne oan 'e âld trambaen (dat wie doe noch gjin trambaen). Hy gong foar in siik hynder nei Hinse Jehannes de Boer op it Swartfean. Dat wie in soart féarts, mar hy wie ek duvelbanner. 't Wie yn 'e winter en dêr lei in dikke laech iis op it wetter.
Hinse joech Wierd in drank mei. Wierd wie dêr op redens kaem, mar doe warskôge Hinse...
nl.verhalenbank.31968
Mem hat wolris forteld, yn har jongfammetiid moest se wolris nei it Ingwierrumer nijlân. Dan hienen guon har wol warskôge, dat dêr jouns in fôlle roan sûnder kop.
nl.verhalenbank.27063
't Wie op in joun, doe kom der in soldaet by 't Barrahûs ûnder Ljouwert. Hy wie op 't hynder en frege om ûnderdak. Dat krige er.
't Hynder kaem yn 'e skuorre en hy kom by de minsken yn 'e hûs. Dêr wie nòch ien yn 'e hûs - in frommes - dy soe dêr ek oernachtsje.
Doe't se meielkoar iten en dronken hienen, sei de frou: "Nou krije wy elk in lekkere apel."...
nl.verhalenbank.24557
Der ried us in man hjir út 'e Wâlden wei nei Ljouwert ta yn in sjeas. Underweis, sahwat op Swarteweisein stie in boerespul mei de kont nei de wei ta. Dêr stienen trije man yn 'e skuorre to terskjen. 't Wie by 't winter.
Doe't it hynder oan dy skuorre ta wie, bigong it to steigerjen. De man lei de swipe al oer de rêch, mar it joech neat. It hynder gong...
nl.verhalenbank.16903
Der roannen us twa man by nacht fan Drachten ôf de Hegebrechster loane del. Doe sei de iene tsjin 'e oare: "Even oan kant. Der komt in lykstaesje oan." Doe seach er in lykwein mei in wyt hynder der foar. Doe't de lykstaesje foarby wie sei er tsjin 'e oare: "Nou gean wy mar wer fierder."
In wike letter doe kom der in man fan 'e Dammen (ûnder Drachtster...
nl.verhalenbank.24596
Een Zuiderwouder vertelde mij in 1911 het volgende:
In de Haarlemmermeer was iemand, die de vrije of zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig hem vooruit was, kon hij het laten stil staan. Was hij weer een eind vooruit, dan kon hij het weer laten nader komen. Ik vond dat zoo merkwaardig, dat ik het wel wou leeren. Hij was er niet ongenegen toe,...
nl.verhalenbank.9397
Wy mochten earen noait foar de spegel stean. Heit sei, as wy dat dienen, dan sprong der samar in ruter út op in hynder.
nl.verhalenbank.28391
Der wenne yn Readskuorre in fanke, dat koe pine stilje. Sy hie de magneet yn 'e hannen. Op in kear hie de boer trije hoklingen by harren yn 't lân en dy rekken alle trije yn 'e feart. Hy koe se der mei gjin mooglikheit wer útkrije. Doe gong er nei de pleats, dêr't it fanke wenne, en frege har mem of de manlju ek thús wienen. Dat wie 't gefal net, mar de...
nl.verhalenbank.15510
Hoe men heksen leert kennen
H. was betooverd en ging bij den pater om hulp. Deze gaf hem den gewenschten raad en bijstand, maar tevens de waarschuwing, dat als eene vrouw na zijnen terugkeer iets bij hem zoude komen ter leen vragen, wat zij niet behoefde, zijn raadpleger toch vooral aan hare begeerte niet moest voldoen, zullende hij anders wederom in de...
nl.verhalenbank.39438
Heden 24 juni 1911 had ik het voorrecht een partus te doen bij een primipara van 36 jaar. Die duurde van donderdagnacht één uur tot zaterdagavond zes uur. Wat kon ik beter doen, dan den uxor, een echte Zuiderwouder van 55 jaar, te interviewen? Ziehier het resultaat.
In de Haarlemmermeer was iemand, die de zwarte kunst verstond. Als een paard en rijtuig...
nl.verhalenbank.9322
