Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Us Boardzer kaem op in nacht thús, doe stienen de finsters by ús opskoud en de gerdinen wapperen nei bûten ta.
Doe't hy der yn kaem, seach er yn in hoeke fan 'e keamer syn jongste broerke yn in deakistje lizzen. Dat wie allegear foartsjirmerije. Mar it bern wie doe al siik. Gauachtich dêrnei is it stoarn.
Boardzer hie it net tsjin ús mem sein omt er har...
nl.verhalenbank.17722
Imke de Jong wie in gûchelder, mar hy koe ek tsjoene. To Ljouwert hat er yn 'e gefangenis sitten. Mar de tuchthúsdoarren gongen samar foar him iepen. Der wie suver neat mei him to bigjinnen. Se ha him to Ljouwert op fjouwer plakken tagelyk ta de stêd út gean sjoen.
nl.verhalenbank.9649
Om tsjoensters to kearen dienen de lju altyd duveldrek ûnder 'e drompel. Dêr koe de tsjoenster net oer komme. Wy hienen as bern altyd in pûdtsje mei duveldrek op it boarst, om mar net bitsjoend to wurden.
Dy't bitsjoend wie, hie krânsen yn 'e kessens. Wienen der trije folle krânsen dan gong dyselde dea, dy't bitsjoend wie. As se dan nei de duvelbander...
nl.verhalenbank.29540
Ymke de Jong hat ek ûnder tsjinst west. Mar dêr wienen se glêd mei oan. Dy smiet de kaeijen gewoan tsjin 'e doar oan, dan spatte dy doar samar iepen.
Op 't lêst ha se him ûnder tsjinst weidien, sy koenen neat mei him wurde. Hy koe toverje.
nl.verhalenbank.27753
Yn Hantumer Utbuorren wenne in skatrike boer. Dat wie Jan Douma. Op in moarntiid kom er fan 't bêd doe stienen de doarren allegear iepen en alle kij stiene achterstefoar op 'e stâl. De tsjernmoune hie de hiele nacht draeid. It hie de hiele nacht in stik lawaei west.
nl.verhalenbank.23130
Yn 'e Haerlemmer steech wenne Roele Antsje (de frou fan Roel van der Veen). Hja gong foar in tjoenster troch. Nachts hie se de boppedoar op in toutsje, krekt lang genôch, dat der in kat troch koe. Dat wie foar har sels, hwant hja foroare har faek yn in kat, nei't se seinen.
nl.verhalenbank.20808
Japik Ingberts dy koenen se noait gefangen hâlde. Dy gong samar troch de doarren hinne dy't goed fêstmakke wienen mei de kaei. Sûnder dat de slotten stikken wienen krige hy se iepen.
nl.verhalenbank.27619
Ze dochte vroeger wel es, dat ’n kiend behekst was. En as ze woue wete, of er nog iets on te doen was, deje ze ’t kusse ope. Zat er een krans van vère ien, dan was ’t te loat. Ze zèje dan: “Dor is niks mer on te doen. Het kiend zal nie bèter worre. Kiek mar, d’r zit ’n krans ien ’t kussen”.
nl.verhalenbank.50409
Yn Hurdegaryp wie in hekke dy't samar fansels altyd iepen gong.
nl.verhalenbank.36205
To Hurdegaryp wie alear in hekke mei in grouwe stiennen peal oan wearskanten. Die hekke gong altyd fansels iepen.
Dat wie de duvel syn wurk. 't Wie tsjoenderij.
Guon ha der yn 'e nacht wol by wekke.
nl.verhalenbank.29325
(Beppe wenne op 'e Skieding. Biesterveld wie in bulte by har suster. "Och, ouwe toverheks, ik heb je door de lucht zien rijden op een bezemstok", sei er tsjin beppe)
(Yn 1880 soe de wrâld forgean. Doe bleauwen de bern thús fan skoalle)
(Guon koenen soldaetsjes ta de hurddobbe útkomme litte. Bloedplakken dy't by in moard ûntsteane, kinne net útwiske wurde....
nl.verhalenbank.27485
Op Bennema-state to Hurdegaryp is in hekke dy't altyd fansels iepen giet.
nl.verhalenbank.36170
Alde Kei Anne hie sawn jonges. Ien fan dy jonges wie in wjerwolf. Dy koe net sêd. Dêr koenen se ek net mei opsjitte. As se meielkoar iten krigen, wie hy altyd de earste dy't it op hie en hy woe 't iten fan 'e oaren èk noch ha. De bern koenen o sa min mei elkoar. Dat kom fan dy iene.
Op in kear wie Anne fuort. 't Ald-minske siet yn 'e hoeke. Sy wie sa...
nl.verhalenbank.22886
Yn Hurdegaryp is in slot, dat wyt ik wol to stean.
Der is in hekke by dat slot, dy kinne se noait ticht hâlde. Se ha dy hekke wol sa goed forsegele mei dikke slotten en kettings, mar 't joech neat. Altyd gong er wer iepen.
nl.verhalenbank.34582
Vroeger had je d'r zat, waarvan ze zeje, dat ze konde tovere. Zo had je in Goudriaan een boer die spoke kon. Een ouwe boer. Je ging daar met paard en wagen van de dijk. D'r waren d'r in Noordeloos ok die konde tovere en die je in 't water konde late rije en die d'r voor zurgde dat de deure ope en dicht ginge, ok in de slaapkamer.
nl.verhalenbank.57838
Roomsen wazzen biegeleuviger dan protestanten. Was ‘n moal ‘n hoes, woor de deure zo man open en dichte gung. De Pestoor d’r heer. Hai komp in ‘n noadeloos klaid en lop mit ‘t gebedenboukje deur de keukn en zeg dan, dat ze gerust weezn kunnen; ‘t zal nich weer gebeurn.
Man vandoage binnen d’r nog wol gounend, protestantn en roomsen, dai ‘t niks begreepn...
nl.verhalenbank.44266
Olle Hendrik van der Molen liet de mensen stief stoan met de mond open. (= Hindrik Pikelhearring)
nl.verhalenbank.25854
De hekke to Hurdegaryp.
nl.verhalenbank.21415
Heit hat faek oer Ymke de Jong forteld. Hy hat mei Ymke ûnder tsjinst west yn Ljouwert.
Ymke woe noait tsjinst dwaen, hy forpofte 't gewoan en brocht altyd alles yn disoarder. Gehoarsumje wist er net hwat wie. Hy krige faek straf, mar dat joech neat.
Op in kear brochten se him yn 'e gefangenis. De doar woarde grindele en op slot dien. Mar de oare deis...
nl.verhalenbank.34583
Sy koenen ûnder tsjinst neat wurde mei Ymke de Jong.
As er yn 'e cachot opsluten woarde, dan sprongen de doarren samar iepen. Doe't er fuortjage woarde ha se him op fjouwer úthoeken fan 'e stêd tagelyk sjoen.
nl.verhalenbank.25315
