Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
t Is al wat langer leden, man ik wait t nog hail best; was n jonge vent zaik van achttien joar. Dou e te lign kwam, kreegn ze liek oet deur honden um t hoes tou. Zai wazn nich te muitn (tegenhouden). As de mensn de deure oopn deden, schootn de honden heur tusken de bainen deur en zai gruiven goaten veur deure in de grond. t Wazzen deurgoans van dai honden...
nl.verhalenbank.44557
Jehannes gong wolris mei heit to strunen. As de doar dan ticht siet, sei heit: "Dit is neat wurdich jong, dit kin net, de doar sit ommers fêst." Mar altyd krige Jehannes de doar los.
nl.verhalenbank.38258
It gebeurde ek us op in kear, doe siet ik by him, doe wie de doar ek wer út himsels iepen en ticht gong. Mar doe fornaem ik wol, dat der kreaud woarde. De man hie heftige biwegings en sy wienen it lang net iens togearre, koe 'k wol fornimme. 't Wie mis, hy wie mar oan 't haspeljen en oan 't jeuzeljen tsjin dy 'oare'.
Doe kom dy âld man oerein en hy gong...
nl.verhalenbank.24936
5.3. Heks betrapt
't Hee vruger wel is gewist: da was ne zekeren Dietvors. Dien is meer as honderd jaar dood. Da was nen boer.
Nauw komt 's morgens de knecht in de stal. Hij zegt: 'Boer, wie heet er met da peerd weggewist?' Da was helemaal nat van 't zweten: 't water sting op den buik. 'Geen mens!' zeg den boer. 'Kijk is hier: 't schuim staat er op'.
Nauw...
nl.verhalenbank.44346
Imke de Jong wie in gûchelder, mar hy koe ek tsjoene. To Ljouwert hat er yn 'e gefangenis sitten. Mar de tuchthúsdoarren gongen samar foar him iepen. Der wie suver neat mei him to bigjinnen. Se ha him to Ljouwert op fjouwer plakken tagelyk ta de stêd út gean sjoen.
nl.verhalenbank.9649
Yn Ljouwert wenne in boekhâlder. Dy man forsliepte him de moarns hwat. Hy luts him ien, twa, trije gau hwat oan, grypt syn tas en dat wie de stap der ûnder nei 't kantoar ta. Mar mei 't oanklaeijen wie 't hwat fluch gong, dat de gulp stie noch iepen.
Der kom in juffer oan, dy sei: "Mijnheer, uw kantoordeur staat open."
"Dat hindert niks, juffer," sei er,...
nl.verhalenbank.28464
Ik ha ûnder tsjinst lein. Dêr wie ek in jonge, dy kom fan Brabân. Dy fortelde: Der wenne njonken my in âld man. Dy âld man hie in forboun mei de duvel.
Ik kom in protte by dy âld man. Ik wie noch mar in jonge, doe kom ik al by him. It is faek gebeurd, dan siet ik by him, dan gong de keamersdoar ynienen samar iepen en fuort dêrnei ek wer ticht. Men koe net...
nl.verhalenbank.24935
Myn frou har heit wenne op 'e Broek. Hy wie widner en wenne allinne. Alle nachten wie 't krekt as sloech der in kouwesturt tsjin 'e keamersdoar oan. Faker as ien kear gong hy der dan ôf om to sjen hwat dat wie. Hy socht dan alles ôf en nei, ek de souder, mar der wie noait hwat.
Mar as er wer op bêd lei, dan bigong it wer. En altyd wie de doar op, as hy...
nl.verhalenbank.23069
Der wienen boereskuorren yn Grinslân, dêr koenen de minsken op bipaelde plakken net lizze. Se woarden dêr samar optild en nei in oar plak smiten.
Der wienen ek skuorren, dêr gongen de doarren midden yn 'e nacht samar fansels iepen.
To Hurdegaryp mat in hekke wêze, dy't yn 'e nacht samar fansels iepen giet.
nl.verhalenbank.36312
Ymke de Jong hat ek ûnder tsjinst west. Mar dêr wienen se glêd mei oan. Dy smiet de kaeijen gewoan tsjin 'e doar oan, dan spatte dy doar samar iepen.
Op 't lêst ha se him ûnder tsjinst weidien, sy koenen neat mei him wurde. Hy koe toverje.
nl.verhalenbank.27753
Yn Faen hat in boer wenne, dat wie in freeslik rare keardel. Dy hiet fan Metske. Jouns kommen de doarren by him op slot, mar moarns stienen se wer iepen.
nl.verhalenbank.23469
Yn Hantumer Utbuorren wenne in skatrike boer. Dat wie Jan Douma. Op in moarntiid kom er fan 't bêd doe stienen de doarren allegear iepen en alle kij stiene achterstefoar op 'e stâl. De tsjernmoune hie de hiele nacht draeid. It hie de hiele nacht in stik lawaei west.
nl.verhalenbank.23130
Mem har âlden wennen yn 'e herberch Het witte paerd to Eastemar op 'e hoeke fan 'e Snakkerbuorren. De murdehoeke, sa woarde dy herberch neamd, omdat ús heit, Japik Hoeksma syn bynamme wie Japik Murd.
Op in joun, doe gong 't der bot oan wei yn 'e herberch. Mem wie doe noch in famke, hja siet by de tafel. It jongfolk wie sa roerich dat it wie net moai mear....
nl.verhalenbank.37153
Yn 'e tsjerke to Visvliet siet in doar, dy gong altyd wer iepen. Samar fansels. De koster hat it faek fornom.
nl.verhalenbank.17527
Myn wiif Sjouk hat in healjier tsjinne by Julle van der Henne, dy wie boer op Reahel. Dat wie in nuver plak, dêr doogde it lang net. As jouns de doarren skoattele woarden, stienen se moarns wer iepen. Se dienen de krukken der jouns allegear út, mar it joech neat. Altyd wienen de doarren moarns iepen. Moarns sieten de katten by 't spek to fretten as se der...
nl.verhalenbank.20957
Myn frou hie 't us tige drok. Sy hie krekt de earms fol itensboarden, dy't ôfwosken woarn wienen, doe sei se: "Och Heare, dat de doar foar my iepenbliuwe sil."
En de doar bleàu iepen foar har, hoewol it in klapdoar wie.
nl.verhalenbank.23020
De mensen van Bakel woonden vroeger in open schoppen want ze kenden geen deuren. Toen ze eenmaal hun kerk gebouwd hadden, sloten ze de ingang af met ’n samenstel van planken, dat ze bijeen hadden gespijkerd. Ze hadden echter voor dat nieuwe ding geen naam en daarom ging er een deputatie naar “Bosch, waar ze de naam hadden, alles te weten, om te vragen,...
nl.verhalenbank.47565
Ik en Jan Jagersma fan Kornhorn froegen us op 'e Grunniger klei bij in boereplaats of we doar sloapen mochten.
De boer sei: "Jim kunnen doar beter niet sloapn. De deur goat altyd open."
Moar wy woagden it doch. Wij deden een pakje floeikes tussen de deur. Moar de andere morgen was de deur wèl open.
Een knecht fan de boer was doar fermoard worden. Doar...
nl.verhalenbank.27332
Jehannes Meerstra fan Feanwâldsterwâl wie boerefeint op in pleats yn Ryptsjerk. Jehannes hie dêr in kammeraet, dy kaem ek fan de Wâl. Dat wie Yme Hogeveen.
Hja wienen der in bulte togearre op út en kamen dan faek let op 'e joun wer thús. Dêr hie de boer fan Jehannes syn nocht fan. Hy sei tsjin Jehannes: "Ast nou wèr sa let thús komst, haw ik de doarren...
nl.verhalenbank.38417
As wy yn Grinslân to flaechsteppen wienen, hearden wy dat dêr spûkskuorren wienen. As se de doarren yn sokke skuorren ek nòch sa skoattelen, se wienen de doare deis altyd wer iepen.
nl.verhalenbank.23792
