18 datasets found
Dutch Keywords: omen zien man Place of Narration: Opende
Froeger seagen de manlju wolris yn 'e swarte spegel. In man, dy't oarspronkelik fan 'e Houtigehage kom, hie der èk yn sjoen. Doe seach er de frou, dêr't er letter mei troud is. As in man in kiste krige to sjen yn 'e spegel, dan soed er net trouwe.
nl.verhalenbank.25963
Hjir op 'e Klontsjebuorren (nou Boskwei) hat in man wenne, dy wist altyd as der in deaden kom. It wie Douwe Stavasius. Nachts moest er der ôf. Dan koed er net langer op bêd wêze. Dan roan er op 'e wei om. Sy seinen, Douwe wie mei de helm geboaren. 't Kom altyd nei hwat er fortelde. Mar hy wist noait hwa't der stjerre soe. Hy sei 't wol dagen fan tofoaren...
nl.verhalenbank.23135
It wie yn Grinzer Pein. Ik en myn earste man kommen op in jountiid út it tsjerkje. Wy kommen fan 'e sangforieniging. 't Wie tsjuster. Ynienen stienen wy yn 't folle ljocht. Wy gongen nei heit en dy ta. Dêr fortelde ik hwat wy sjoen hienen. "Hwat soe soks nou bitsjutte?" frege ik. Doe sei heit: "Moarn sil ik jimme fortelle hwat jim sjoen ha." De oare...
nl.verhalenbank.23132
Olle Jelle fan 'e Bosweg zag voor lange tijd in hele rige lichtsjes aankoomn. 't Was bij oavend. Loater is doar de tram gekomen. Hy het dat fan te foren sien.
nl.verhalenbank.27326
Yn Drachtster Kompenije wenne Klaas Schuurman. Dy wie troud. Hy seach op in nacht himsels dea yn 'e kiste lizzen. Doe liet er him forsekerje foar tsientûzen goune. Dêr moest wyks in ryksdaelder foar bitelle wurde. Doe't er de polis goed en wol hie, doe stoar er. Doe koe syn wiif útkearing krije en har letter rêdde. Hja is doe troud mei syn broer Harm.
nl.verhalenbank.24163
Myn tante had forkearing met een fint út 'e Kòrnhörn. Doe het se ergens op 'e kermis weest. Doe sag se doar in de swarte spiegel en doe sag se in hiel ander fintje in de spiegel stoan as dêr't se forkearing mee had. Doe sei se: "Dit is allemoal bedrog." Even loater komt se in Oldekerk bij een dikke boer te woonen. Se kriegt forkeering met syn seun en sy...
nl.verhalenbank.26014
Douwe Stavasius syn heit Fokke wie us in kear op 'e klaei by in boer yn 't wurk. Hy siet by de boer yn 'e keamer en sy dronken in pantsje thé. Fokke dy siet mar nei ien punt to staren en hy sei hielendal neat. "Is der hwat?" sei de boer. "Dat kin ik jo net fortelle", sei Fokke. "Hwerom net?" frege de boer. "Omdat it jou jonkje is", sei Fokke. De boer...
nl.verhalenbank.25896
Geart Zijlstra wenne oan 'e Fryske dyk ûnder Greategast tusken de Mieden en Strobos. Dy seach op in joun in hiele streek ljochten fleanen by de kym lâns. Hy wist net hwat dat wie. 't Wie allegearre ljocht. Letter kom dêr de spoarlyn lâns.
nl.verhalenbank.25707
Heit stie op in joun bûtendoar. Doe seach er 't noarden yn. Doe sei er: "Ik sjoch noch ljocht." Piersma's jonges hûs stie yn 'e brân. Hy woe der hinne, mar doe't er op healwei wie, doe seach er neat mear. "Ik ha my forsind," sei er, "it brânt net." Fjirtsjin dagen letter sloech de lôge der út. Doe is it hûs dan werklik opbrând.
nl.verhalenbank.27304
Heit wenne letter op Driemunt. (Bearn v.d. Woude) Op in joun lei er op bêd, 't wie moai ljochtmoannewaer. Hy seach ta it sydfinsterke út en doe seach er in ljochte glêdde streek, krekt as wie 't in iisbaen, samar midden troch 't lân. Dêr leit nou de rykswei 43. Heit wie doe sahwat tachtich jier âld. It gebeurde in pear jier foardat de wei der kom.
nl.verhalenbank.26033
Douwe Stavasius wie mei de helm geboaren. Hy wenne hjir yn 'e Pein. Stoar der ien, dan seach er dat fan tofoaren. Hy hie in kwea âld wiif. As hy der nachts wer út west hie om nei in lykstaesje to sjen, dan sei se de oare deis: "Douwe leit weer op 't nest, die is weer syk, dy het fannacht weer te spoekjen west." Douwe woarde der siik en ellindich fan. 't...
nl.verhalenbank.25892
De bigraffenissen sjoch ik altyd by nacht. Dat is de foarboade fan 'e dei. Meastal stean 'k oan 'e kant yn 'e barm, en dan gean se foarby. Dat duorret mar even. Op syn langst duorret it dan noch trije dagen, dat se komme mei 't lyk. Ik wurd net kloppe. Ik wurd twong om der út. Ik bliuw noait lizzen. Ik bin nou sawn en tachtich. Ik gean der nou net mear...
nl.verhalenbank.24123
Der wenne yn 'e Houtigehage in faem, dy har broer wie ûnder tsjinst maresjaussee woarn. Sy hie forkearing mei in feint, dy woe ek maresjaussee wurde. Mar dan moest er in hiel skoft ûnder tsjinst bliuwe. Dy faem tocht: dan reitsje ik him kwyt, en doe hat se harsels mei 't gewear deasketten. Dat haw ik fan tofoaren sjoen. Ik warskôge se fan tofoaren.
nl.verhalenbank.24121
Ik bin mei de helm geboaren. Sy ha my by myn geboarte de helm net ûntnom. Sadwaende moest ik alles altyd sjen. Hoefolle minsken as ik net fantofoaren dea sjoen ha. Ik ha wol gauris minsken warskôge. It kom altyd nei. Ik seach de lykstaesjes tusken tolven en ienen yn 'e nacht. Alle nachten moest ik der dan ôf. En dan seach ik se passearen as 'k foar 't rút...
nl.verhalenbank.24119
De earste plaets, dy't Jitse van der Vlugt boud hat, dêr seach heit fan to foaren de ljochtsjes fan, by skimerjoun. Heit koe him net bigripe hwat it wêze koe. 't Wienen tolwe ljochtsjes op in rige. 't Kom krekt nei. De plaets krige tolwe kouwerútsjes.
nl.verhalenbank.25945
Douwe Stavasius had lutje en grote jongens. Hy had een begrafenis bij hem in huis sien en doe docht hij, dat het een van de lutje jonges was die begraven werd. "Ik docht nooit dat 't Fokke was", - zo hiete de oudste - zee die. Moar 't was Fokke die stierf. Douwe woonde hier achter ons huus in een spitkeet.
nl.verhalenbank.23962
Doe sei er een keer tegen ons: "Der komt in foarwoater, dat is in Marumer Leger. Want ik zag doar lichten." Hij dacht dat het lichten van schepen waren, maar 't waren lichten van auto's. Want doar kwam geen voarwoater, zoals hij docht, maar een snelweg. Die weg leit der nu acht joar. Hij zag het voor in voarwoater aan.
nl.verhalenbank.23961
Hier woonde een zekere Douwe Stavasius. Die zei op een keer tegen ons: "Ik heb hier vlakbij timmeren gehoord. Een eindje die kant út. Hier komt in nije boerderij, der werd timmerd." Na korte tijd kwam der in nije boerderij. Hier vlakbij.
nl.verhalenbank.23960
35