3 datasets found
Dutch Keywords: omen kind man Place of Narration: Opende
Douwe Stavasius syn heit Fokke wie us in kear op 'e klaei by in boer yn 't wurk. Hy siet by de boer yn 'e keamer en sy dronken in pantsje thé. Fokke dy siet mar nei ien punt to staren en hy sei hielendal neat. "Is der hwat?" sei de boer. "Dat kin ik jo net fortelle", sei Fokke. "Hwerom net?" frege de boer. "Omdat it jou jonkje is", sei Fokke. De boer...
nl.verhalenbank.25896
Ik haw in man kend, dy wie mei de helm geboaren. 't Wie in sekere de Wilde. Op in snein hearde hy ûnder Lippenhuzen dat dêr in bern raesde. "Der gebeurt hwat", tocht er. "Ik tink dat der ien forsûpt is." Hy der hinne to sjen, mar hy woarde neat gewaer. En doch hied er heard dat ien 'help!' rôp. Letter wie dêr op dat plak ien fordronken.
nl.verhalenbank.25969
Douwe Stavasius had lutje en grote jongens. Hy had een begrafenis bij hem in huis sien en doe docht hij, dat het een van de lutje jonges was die begraven werd. "Ik docht nooit dat 't Fokke was", - zo hiete de oudste - zee die. Moar 't was Fokke die stierf. Douwe woonde hier achter ons huus in een spitkeet.
nl.verhalenbank.23962
35