Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Doe omke en muoike hwat âlder waerden, rekken se nei Drylts op in koumelkersspul. Doaijemoai seach der wakker tsjen oan, mar omke Hessel sette troch. Skriemende roun se troch de buorren. Har nichten, dy meiholpen to forfarren, seine: “Haldt dochs op fan gûlen; hwat moatte de minsken wol tinke.” En letter mocht se nearne leaver wenje!
Yn dat spultsje hiene...
nl.verhalenbank.43174
It gebeurde ek wol dat Durkje har man jouns bûtendoar foar hûs siet. Doe wied er al dea. Durkje seach him sitten. Dan wie se bang. Dêrom moesten der nachts guon by har wêze.
nl.verhalenbank.38699
Der wie in faem, dy soe op in joun nei in feestje ta. Hja wenne by in boer en in boerinne. Sy sei tsjin 'e boerinne: "Ik wòl joun in feint ha, as wie't de duvel ek."
Doe kom der dy jouns ien by harren by de doar. Dy hie in knolfoet, in soart fan hynstepoat. De faem tocht fuort: "O, heden, dêr ha wy 't al, dat is de duvel." Hy sei tsjin har: "Ik sil mei dy...
nl.verhalenbank.19591
Myn pake, greate Ale fan Boalsert, fortelde my: Yn myn jonkheit hat âlde Brecht fan ‘e Lytse Kampen it my sels ris in kear forteld. It wie in pûr bêst minske en tige bitrouber as hja op ‘e tekst kaem oer har buorwyfkes Jelke’ IJmkje en Janne’ Bet. Hja wiene doe noch jong en wennen nêst inoar. De hûzen stiene apart, mar de reinwettersbak brûkten hja...
nl.verhalenbank.50543
4.15.
We hebben nou m'n ouwe tante Wies: 't was een tante van m'n vader, nou en m'n vader was al zo oud, moar 't was toch tante Wies.
As ze op Hondsdonk kwam en ze ging 's avonds nog eens verder de Hondsdonk op, dan moes' ze over zo'n kippelbruggeske noemden wij 't, dat is zo van allerhande houtjes die leunings gemaakt, en dan dorst ze zo moeilijk, maar...
nl.verhalenbank.44323
Nei de bigraffenis dienen se de earste jouns de doar net op slot, hwant oars koe de geast der net wer yn komme.
nl.verhalenbank.38014
Tichte by de âld toer to Eastemar wenne froeger in slachter. Dy hiet fan Tsjipke. Op in joun moest er nei in boer ta to slachtsjen. Doe't dat gebeurd wie woarde de flesse op 'e tafel set. Dat wie sa it gebrûk. En dêrnei soe Tsjipke dan wer op hûs yn. Doe frege him ien: "As de âld hear dy aenst yn 'e mjitte komt, soest dan ek kjel wurde?"
"Dêr jow ik neat...
nl.verhalenbank.15758
Geluud
In Heiligerlee is n keer ain uut n meuln vaaln. Dood. Noa dei tied heurden wie voak in Winschoot ketns rammeln van de meuln bie oavend.
nl.verhalenbank.46264
3.
n Wichje gung es over t pad bie duuster en toun kwam ze oal Jeltje teegn. Jeltje was ol laank dood. Moar dat wicht zag heur dudelk. t Oalske drokde zok stierf teegn t wicht aan en perbaierde heur in de sloot te steutn. Toun zee dat wicht: “As t goud bist, kom bie mie; as t kwoad bist, goa van mie.”
En toun was oal Jeltje vot.
nl.verhalenbank.46272
Skoanmem fortelde hja wie op in joun oer 't Heechsân to Eastemar roun. Tusken de herfoarme tsjerke en de pleats fan Mame Ozinga hat in buorkerij stien mei de hekke by de wei. Dy pleats stie in eintsje achterút. Op dy hekke sieten de Harms-Antsje-froulju alle trije mei wite mûtsen op. Doe wienen se al lang dea. Dy froulju spoeken dêr.
nl.verhalenbank.32155
Alde Gerben Visser wenne op 'e Tike. Hy wie mei de helm geboaren. Op in joun hied er mei 't wiif to praten west. It gong froeger faek op in jounpraten. Se wienen ûnderweis nei hûs ta.
Mast even achter my gean, sei Gerben tsjin har. Is der hwat, Gerben?
Ja, sei er. Doe gong er in eintsje sydlings op in sânpaed.
Even letter sei er: Kinst wol wer njonken my...
nl.verhalenbank.12252
Mijn vader, aldus mijn oude Uitdammer, heb me dikwijls verteld dat er om de Zuid een boereplaats was waar het spookte. Geen mensch kon het er dan ook ophouwe. Op lest woonde er dan toch weer een boer in.
Gevallig kwam daar een oude soldaat - oud en grijs - bedelen.
"Zoo," zei de boer: "jong soldaat, oud bedelaar: zoo'n vent moet ik net hebben. Jij moet...
nl.verhalenbank.9190
Een man leefde te Hoorn in groote oneenigheid met zijn vrouw. Hij stierf en werd op De Keeren, een kerkhof buiten Hoorn, begraven. Na een poosje ging zijn zoon, een soldaat die met verlof over was, 's avonds buiten de stad wandelen. In de buurt van het kerkhof zaten menschen. Hij groette ze. Even daarna hoorde hij zijn naam roepen. Hij keerde terug en...
nl.verhalenbank.8626
2.24. Het peerd zonder kop
Verscheidene inwoners te Westerhoven zien 's avonds of 's nachts op 't schoolplein een dier, het best aan een peerd gelijkende, doch zonder kop, staan of gaan. Een en ander, minder huiverig dan velen, naderden het, doch dan was het altijd plots en ongemerkt verdwenen.
nl.verhalenbank.50064
2.7. De gloeiende menseh
In de heide tusschen Eersel, Duisel en Knechsel ziet men in bijna eIken donkeren avond of nacht, eene gloeiende figuur, in de gedaante van eenen mensch, die voor een Engelschen soldaat gehouden wordt. Men zegt dat deze aldaar begraven is, toen in eene vorige eeuw de Engelschen in deze streken gelegerd zijn geweest. Van dien tijd...
nl.verhalenbank.50047
Van een man op het kerkhof.
Er leefde te Hoorn een man in groote oneenigheid met zijn vrouw. Hij stierf en werd op de Keeren (een kerkhof buiten Hoorn) begraven.
Een poos daarna ging zijn zoon, een soldaat die met verlof over was, 's avonds buiten de stad wandelen. In de buurt van het kerkhof zaten menschen. Hij groette ze en ging verder. Even daarna...
nl.verhalenbank.35024
