Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
S: En dan op Singraavn, bie de Borg
E: Borg-Beuningn?
S: Borg-bos, doar steet ja zonne villa
E: Dat is van Borg-Beuningn.
S: Doar was ne oalde Chris-Jan ... den was doar rentmeester ... en 's oavnds at ze doar an de gang west warn, melkn, dat mos ja met emmers doar in n stal komn, doar was zo'n kamerkn, woar die melkbusn dan stundn en doar har n...
nl.verhalenbank.128645
S: Ze zeedn, dat ze doar wa es mangs een zagn stoan. Ik ben der vaak genog langs kömn, ik heb der nooit een zeen. Nooit niks zien.
E: Mer dan bi'j der nich in t spookuur langs kömn.
S: Nee, nich in t spookuur. Nee. Mien breur bie de stad, den is no dood,
E: Den in Almelo of nich?
nl.verhalenbank.128642
Eng.: Ie kent ok wa hoolt, wat luk lecht ofgef?
Sp.: Joa, dat vuurnhoalt, of hoo neumt ze ‘t.
Eng.: He’j nooit wat met belewd?
Sp.: Wie hebt t vrower wa had, van dat hele oalde hoalt, har t nog nen oaldn boern naam dan? Hoo neumt ze dat dan?
Eng.: Was doar nen naam vuur dan? oh joa?
Sp.: Tuurlik was doar nen naam veur. Hoo neumt ze no zo’n stuk hoalt?...
nl.verhalenbank.128588
Eens is het gebeurd dat de zeedijk te Eiderstedt, in Sleeswijk Holstein, ernstig door het ijs bedreigd werd. In groote massa's kwam het aandrijven en stapelde zich op tegen de dijk en op de kruin. Verschrikkelijk was de druk van het opstuwende ijs en dat werd nog erger toen er ook nog een harde Noordwester storm opstak.
Hooger en hooger schoven de...
nl.verhalenbank.128187
In lang vervlogen dagen leefde op het Eiland Schiermonnikoog de eenvoudige Sjoerd Murks.
Hij leefde daar gelukkig en tevreden met zijn vrouw, zijn dochter Duinroos en zijn zoontje Ulbe.
Hij verzorgde er het vee van de monniken. Hij weidde er de schapen en verzorgde het land, molk de koeien en deed al wat noodig was op de boerderij.
Op een keer, de winter...
nl.verhalenbank.128181
Op Ameland woonde ze, de oude heks. Op het Oerd huisde ze. Daar op het uiterste puntje had ze haar ruwe hut gebouwd.
Niemand wist wie ze was en vanwaar ze kwam. Men zei dat ze zelf haar hut gebouwd had. Van oude stukken wrakhout dat de zee aanspoelde had ze het getimmerd.
Zelf was ze ook met de golven meegekomen, vertelden de menschen.
Hoe zou ze ook...
nl.verhalenbank.128179
De Amelanders waren lui die de dingen aanpakten in vroeger dagen.
Ze hadden nog al last van roovers. De Friezen hè. Die konden Ameland maar niet met rust laten. Bij nacht en ontij kwamen ze over het wad en stalen alles wat los en vast was.
Het is te begrijpen dat de Amelanders zich daartegen teweer stelden.
Ze vingen dus de roovers en ... knoopten ze op?...
nl.verhalenbank.128176
Daar woonde, lang gelegen, aan de Nesmerzijl, op de 'hörn' (hoek) tegenover het kleine eiland Baltrum, een visserman met vrouw en kinderen, helemaal op de ruimte. Hij zette fuiken in het diep voor aal of heek, en ook viste hij, door middel van 'haargen' (v-vormig vlechtwerk van rechtop staande takjes, twee centimeter van elkaar) buiten in het Wad op bot...
nl.verhalenbank.128162
DE AFGEHAKTE POOT
Een vrouw op Marken was altijd ziek, zo erg dat er 's nachts familie bij haar waakte bij het licht van een kaars, die op tafel stond. Laat op de avond kwam er dan dikwijls een buurvrouw naar haar kijken en vragen hoe het met haar ging. Dan kreeg ze het echter altijd zo benauwd. Op een keer was haar oude vader bij haar gebleven. Hij...
nl.verhalenbank.12815
In de dagen toen Karel de Groote Radbout overwonnen had benoemde de Friezen op Karels last twaalf Wimoedes om de wetten op schrift te brengen.
Wimoedes noemden de Friezen deze mannen maar de Noormannen zeiden Azen.
Deze oude, wijze mannen nu zouden het heilige recht van hun volk op schrift brengen gelastte Karel de Groote.
Maar zie, er zijn sterkere...
nl.verhalenbank.128141
Waar Uitland vroeger gelegen heeft ruischen nu de golven. Ze rollen af en aan, altijd maar door, en ze zingen van lang vergane dingen.
Ook verhalen ze van het gruwelstuk dat daar heel vroeger gebeurd is.
Maar je moet het verhaal van de golven kunnen verstaan. Je moet van hun sprake zijn.
En als je dan verloren zit te luisteren naar het geheimzinnige...
nl.verhalenbank.128127
[De nachtmerrie:] Dan ware de paarden heel onrustig, bezweet en de manen in elkaar.
nl.verhalenbank.127805
HET KLABOUTERKEN
Bij Heintje Groen in Zuiderwoude was een vierkant gat onder de schoorsteen en naast dat gat waren twee kleine gaten. Dat waren blindvenstertjes, in de tegels gemetseld. Ze waren een paar decimeter hoog en ze werden gebruikt om er pijpen, tabak en boeken in te zetten. Uit een van die gaten kwam 's nachts altijd een klabouterken. De vrouw...
nl.verhalenbank.12780
[Tussen twaalf en één uur 's nachts:] Dan was 't gevaarlijk, want dan waren er spoken op de weg.
nl.verhalenbank.127611
Een kind dat met de helm is gebore, as de helm wordt begrave, dan is 't kind goed, maar as 't gestole is, dan moest ie een dag of drie van tevore al iemand gaan begrave. Wanneer je 's nachts om twaalf uur naar buite loopt, dan zegge ze: ,,Je wordt an de kant gezet''. D'r was zo'n vent, die zag 't ok, maar een ander die zag 't niet. Toen zegt ie: ,,Kijk is...
nl.verhalenbank.126044
Een wegje dat langs een begraafplaats lag, daar dorsten de mensen in den avond of nacht niet heen.
nl.verhalenbank.125978
Van een ouwe man in mijn jonge jaren heb ik nog een paar dingen onthouden. Die vertelde dat iemand in de avond of nacht op de weg was en dat hij werd overvallen door een mens of een dier, dat hem op de rug sprong en naar huis joeg.
nl.verhalenbank.125963
De "dikke Linde" te Vlierzele
Te Vlierzele, wijk "Bussegem", staat eene oude en vermaarde linde, "de dikke linde" genaamd, bekend in den ganschen omtrek als de vergaderplaats van tooveressen, spooken, enz. Gaat men er zeven keeren rond, zoo beweren de oude lieden, en zegt men dan telkens: "hebt ge mij niet, pak mij", dan verschijnt er een veulen. Men zegt...
nl.verhalenbank.10795
Gypnissen
Te Oordegem, wijk "Kluise", op de plaats genoemd "Het Beggelken", stond eertijds een kasteel. Het werd opgebouwd in éenen nacht, en 's morgends verdween het; — zoo spreken de oude lieden.
Daar woonden de Gypnissen, eene soort van kleine, wondere vrouwkens.
Was er iets te wasschen in eenig huis, dan zetten de bewoners den wasch des avonds...
nl.verhalenbank.10733
