Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
It wie in wûndere âld-keardel. Hy spile mei de duvel ûnder ien huodtsje. Hy hie in forboun mei de duvel.
Hy hie gâns in tún. Dy wie wol sahwat hûndert roede great. Dêr hied er sparje yn. Dy sparje moest sleept wurde. 't Is wier gebeurd, hwat ik nou fortel, ik siet der sels by. In eintsje fan him ôf wenne in keardel, dy hie him biloofd, hy soe de sparje...
nl.verhalenbank.24937
Us âlde beppe wenne op 't Ketling, ûnder Surhústerfean. Op in moarn sei se: "Binnen 14 dagen brânt dat en dat hûs op. Ik ha 't fannacht brânnen sjoen."
Binnen twa wiken tiid wie 't hûs in jiskebult.
nl.verhalenbank.12498
Alde Geart Bakker (stoarn ± 1955) fortelde dat der oan it paed nei Jan Nicolai op it Wytfean yn 'e nacht in wyfke siet to spinnen oan in gouden spinnewiele.
nl.verhalenbank.12506
Bij J8: „De jachtopziener –tevens „onbezoldigd rijksveldwachter”- M. v.d. S., kwam, samen met zijn collega H.F.R., in de vroege morgen terug van een surveillance in het Biesterveld, waar in die dagen de stropers zéér actief waren. Het was nog niet geheel licht toen zij de nietige en zeer afgelegen woning van vrouw J.B. wilden passeren. Zij kenden de...
nl.verhalenbank.48540
Heit hie in stik heide kocht, dat wie by de Skieding. Dat hie er mei twa oaren kocht. Der sieten seadden op en mei har trijen wienen se dêr oan 't baggerjen.
Us mem en de beide froulju fan 'e oare manlju gongen dêr dan mei har trijen hinne, elk achter in kroade, om turf op to heljen. Dat wie in hiel ein fan hûs en sy namen de bern mei.
Dan moesten se by...
nl.verhalenbank.37928
Der wie in boerefeint dy slepte yn 't búthûs achter de kij yn in bêdsté. Dy feint hie yn 'e nacht al in pear kear sjoen dat se ûnder yn 't bûthús ien biklaeiden, dy't stoarn wie. Hy koe net sjen hwa't it lyk wie en dat woe er doch graech wite.
Doe wie it wer in kear it gefal dat se mei 't lyk oan 't biklaeijen wienen. Doe gong dy boerefeint dêr mei de...
nl.verhalenbank.31633
Myn kammeraetske wenne oan 'e Swâdde yn in hiel âld hûs. Yn dat hûs doogde it net. It spûke dêr.
De hiele boel wie dêr bitsjoend. Hja hienen in keal yn 't hok. Dat siet altyd fêst, mar moarns wie 't grif los, alle moarnen wie dat sa. Der wie in ûnsichtbere macht, dy't it yn 'e nacht losmakke.
Dêr wienen altyd lûden yn dat hûs. Der kamen guon yn, dat wie...
nl.verhalenbank.30075
Ik liep met m'n broer op de tiendeweg*, je weet wel, de tiendeweg bij de Zijdeweg. Inene zien we daar een kerel met een lange trouwjas an, die gek liep te doen. Wij d'r vandoor over een plank op een eilandjie. Daar waren we nog maar net op, of die plank wier weggenomen, door onzichtbare machten zak maar zeggen. We hebben daar een hele tijd gewacht. Toen...
nl.verhalenbank.50966
Sikke Hoekstra hat hjir njonken ús wenne yn in âld húske. Yn syn feintejierren wie dat in raren ien. Op in kear kaem er by ús. Sa bleek as in doek. Doe sei er: "Nou hat de kweade my fannacht fan 't bêd ôf smiten."
nl.verhalenbank.29697
Yn 'e Sumarreheide op 'e Fiifhoek, dêr spoeke it. Dêr doarsten de minsken yn 'e nacht net komme. Op 'e Pasterijelânnen spoeke it ek. Op 'e Brandsma-loane to Garyp roun in fôlle mei in brijpot om 'e hals.
nl.verhalenbank.32116
Alde Lútsen wie de heit fan Antsje Rinkelbel. Hy wenne oan 'e Fjouwer Roede. Sy neamden him ornaris Rinkelsma, omdat er jouns wol us op 'e harmoanika spile en dan song er dêr altyd in ferske by dat gong oer in sekere Rinkelsma.
Hy hie in synbult op 'e rêch sitten sa great wol as in fuotbal. En ûnder 'e earm hied er ek sa'n greate bult.
't Wie in raren...
nl.verhalenbank.25483
Yn Drachtster Kompenije by de feart wenne in boer. Dat wie ien fan 'e Klaes Tyssingsmanlju. Hy hie in greate rige fé.
Hoefolle feinten as dêr wol net west wienen dat stuts neat net nau. Dêr woe noait ien bliuwe, hwant it doogde dêr net.
Doe kom dêr ris in feintsje, dat wie lytse Albert (= A. Scholte). Dy wie net sa mak.
De earste joun hie de boer al tsjin...
nl.verhalenbank.23568
Bontsje Keke wie it fremdste mantsje fan 'e Westerein.
Ik en myn broer hienen moalhandel. Wy brochten wol mais en koarnmoal en sa by him en dan die hy ús de forhalen.
Hy fortelde altyd oer syn bilevenissen by nacht.
Hy wenne by 't spoar. Elkenien koe him.
Keke moest nachts wit hoe faek út bêd wei. Dan moest er in bigraffenis sjen. Meastal wie dat op it...
nl.verhalenbank.38387
Alde Bontsje Knjillis (Veenstra?) moest ek alles sjen. Tije Sjoeke hat fjouwer berntsjes forlern: trije berntsjes tagelyk en ien in wike letter. Dy stoaren oan 'e blauwe mûzels. Knjillis hie 't allegear fan tofoaren al sjoen.
Heit bargeslachte by 't hjerst by him.
Op in nacht, doe moest er wer hwat sjen. Mar doe tocht er "Ik bliuw lizzen." Hwant hy seach...
nl.verhalenbank.20912
Yn Grinzer Pein sei in man tsjin syn buorman: "Sille wy der togearre op út to stropen fannacht?" Dat like de oare goed ta en sy gongen op stap.
Doe't se in moai eintsje roan hienen sei de buorman tsjin 'e oare: "Sjoch, hwat ding is dàt dêr?"
"Ik sjoch neat", sei de oare.
"Mast oer myn linker skouder hinne sjen."
"Ja," sei er, "nou sjoch ik it."
"Sille wy...
nl.verhalenbank.25275
Yn Beerta hienen jy in spûkskuorre. Ik ha dêr wol slept, as wy dêr mei de keppel oan 't wurk wienen. Midden yn 'e golle mochten wy net komme. Dêr wie in kûle. Midden yn 'e nacht gong dêr samar in ljochtsje op. As dêr minsken hinne gongen, dan sonken se yn in djip gat. Dan sonken se yn 'e groun en men kaem se noait wer to sjen.
De boer dy't dêr wenne, hie...
nl.verhalenbank.30090
Yn Grinslân hie men spûkskuorren. De minsken dy't yn sa'n spûkskuorre slepten hearden nachts roppen boppe yn 'e skuorre. 't Lûd like op dat fan katûlen, mar dy wienen der net.
nl.verhalenbank.30132
Tamme Wobbes wenne to Eastemar, yn 'e buorren. Nachts gong er faek to pûren. Op in nacht wie dat wer it gefal. 't Wie oer tolven. Hy gong achter de feart nei de Lits ta. Doe bigoun dêr in houn to spûkgûlen. Der waerd er kjel fan. Hy stiet noch even to pûren en fangt noch in pear ielen.
Dan heart er ynienen in fremd lûd. Ut 'e Mar wei sjocht er in soarte...
nl.verhalenbank.31399
Doe't skoanheit wei wie, spoeke it noch like goed yn it húske. It hat dêr altyd spoeke. De hinnen sieten boven op 'e matte boven de beesten en dy gongen soms midden yn 'e nacht sa bot to kear, dat de minsken woarden der wekker fan. Dan raesden dy hinnen moart en brân. Krekt as soenen se formoarde wurde.
It hynder stie moarns soms los op 'e stâl.
De doar...
nl.verhalenbank.21996
Doe't wy noch mar krekt troud wienen, wienen ik en Miente (myn man) us togearre nei 't Fean ta to jounpraten. Op 'e weromreis yn 'e nacht, doe't wy by it Blauhûs de wei nei de Loane ynslein wienen, hearden wy hwat, dêr't we beide stil fan woarden. Wy kommen deun by elkoar en sa bleauwen wy stean. It wie noait liker as gong der in swerm bijen troch de...
nl.verhalenbank.17700
