Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Van m'n moeder heb ik wel eens gehoord, toen de Spokiesbrug in Stolwijk pas was gemaakt, spookte het daar 's avonds. De mensen zagen er witte gedaanten. Daar is die naam Spokiesbrug vandaan gekomen.
nl.verhalenbank.70624
De kattendans
Uit verhalen die ik de laatste jaren van de mensen (vooral de boeren) gehoord heb, blijkt dat vroeger een enorme betekenis werd gehecht aan katten. Een van de geheimzinnige verschijnselen rond katten was de "kattendans". Het kwam voor dat iemand die 's avonds laat naar huis ging begeleid werd door honderden grote, zwarte katten. Men kan het...
nl.verhalenbank.13431
Ik heb nog een verhaaltje over een uh kattendans in een boom [ja] en dat heeft zich afgespeeld tussen Halfmijl en Toterfout, uh, onder de gemeente Oerle. Daar stond dan vroeger ook zo’n eeuwenoude boom waar de heksen regelmatig hun kattendans hielden. Op een late avond wandelde er een boer voorbij, die door zijn stel krijsende katten omsingeld werd. En...
nl.verhalenbank.70390
HIJ HAD ER GENOEG VAN
In Mierlo klopte eens een jonge bakkersknecht aan de deur van een bakkerij. Zij werd opengedaan door de bakkersvrouw die weduwe was en de bakkersknecht vertelde het doel van zijn komst: hij zocht werk. De bakkersvrouw had juist iemand nodig en nam de bakkersknecht aan tegen kost en inwoning. Ze stelde echter één voorwaarde: hij mocht...
nl.verhalenbank.49574
Ziezo, wie zitn hier in t gehucht Meerland.
Dat hait zo, omdat er vrouger n meer bestoan het.
Over dat meer binnen verschaiden legenden in omloop.
Ollere mensn konden dr vrouger veul over verteln.
Ik herinner mie nog n geval, dat n oal man mie verteld het.
t Is wel al 150 joar leden, toun t zuch ofspeuld het, wat ik joe nou verteln goa. Want dei olle man...
nl.verhalenbank.44866
St. Willebrord was op reis en trok te voet door het dorre Brabantse land. Het liep tegen de avond en nog was in geen velden of wegen ’n huis te zien. Hij raakte echter vermoeid en zei tegen z’n gezellen: “Hie baeulum pono”. Hier zet ik m’n stok neer: vandaar de naam Bakel.
nl.verhalenbank.47562
Uit den mond van een Uitdammer heb ik het volgende verhaal opgeteekend:
Aan de Zunderdorper Gouw dansten 's avonds zeven katten poot aan poot. Daar spookte het namelijk. Op een avond moest mijn overgrootvader, Symon B., naar Zunderdorp en kwam daar langs. Hij zag de katten in de rondte dansen en toen ze hem in 't oog kregen, zongen ze.
"Gouwe, gouwe,...
nl.verhalenbank.9393
Widde wieven
Achter Winschootn de "Olle wievenweg".
Joa, zo wur dei weg nuimd, trouwens nog wel, moar de noam is loater veranderd. Hou ze aan dei noam kwamen? Wel, et spookde doar. s Oavends zaggen de mensn er widde wieven zweevn. Wazzen nait veul dei dr langs duurden.
nl.verhalenbank.43492
In kammeraet fan my wenne yn Twizelerheide. Op in joun soed er nei hûs ta. Doe koed er ynienen 't paed net lâns. Dêr wie safolle bigraffenisfolk, dat hy koe der onmooglik trochhinne komme. Hy moest hielendal by de kant fan 'e feart lâns, sabot woarde er oan kant treaun.
In pear dagen letter forstoar de doomny fan Twizelerheide. Dat woarde sa'n greate...
nl.verhalenbank.35993
Op Terschelling had een jonge boer verkeering met een meisje, dat niet alleen rijk, maar ook mooi was en waar hij dus razend veel van hield.
Op een goeden dag zei een kennis tegen hem, "Jan," zei hij, want Jan heette die jongen, "Jan je hebt een beste meid, maar het is een kol."
"Ben je mal," zei hij.
"Nou," zei de ander, "als je me niet gelooven wilt,...
nl.verhalenbank.9413
Een man leefde te Hoorn in groote oneenigheid met zijn vrouw. Hij stierf en werd op De Keeren, een kerkhof buiten Hoorn, begraven. Na een poosje ging zijn zoon, een soldaat die met verlof over was, 's avonds buiten de stad wandelen. In de buurt van het kerkhof zaten menschen. Hij groette ze. Even daarna hoorde hij zijn naam roepen. Hij keerde terug en...
nl.verhalenbank.8626
Bij Jurriaan Hofman spookte het iedere avond. Iederen avond liep er met vervaarlijk geweld een of meer personen over den zolder. Het spook deed geen kwaad en de vrouw des huizes deed niets als ootmoedig gedurende deze periode het hoofd buigen. Klaas Smeenk heeft het zelf bijgewoond.
Ik noem u de naam voor de geloofwaardigheid. Liever heb ik dat u ze...
nl.verhalenbank.8613
Dwaallichten:
Vóór de ontginning van het Broek bij het Beesels gehucht, “Bussering” was alles begroeid met wild grasland en struikhout.
Mijn vader vertelde dat daar in zijn tijd ’s avonds een geheimzinnig lichtje tussen het struikgewas zweefde, iedere avond om 11 uur. Het lichtje bewoog zich schommelend enkele honderden meters op en neer. De mensen...
nl.verhalenbank.69395
2.90. De katten met de bokaal
Op een laten avond keerde eens Jan Prinsen, een moedig man, die in een gehucht van Eersel woonde, van Bergeik door de Bergerheide naar zijne woonplaats terug. Op een gegeven oogenblik ontwaarde hij in die heide vier katten, die daar poot aan poot dansten en zongen. Duidelijk hoorde hij haar herhaaldelijk de woorden zingen:...
nl.verhalenbank.50150
2.63. Spokerijen op eenen molen
Gedurig werd een mulder, wanneer hij des avonds of in den nacht zijnen molen bemaalde, door heksen in kattengedaante geplaagd, en wel zoo erg, dat hij noch zijn knecht nauwelijks in den molen durfden verblijven. De molenaar vertelde dit geval eens aan een armen rondreizenden molengast (een zoogenaamde hegmulder), die zich...
nl.verhalenbank.50104
2.7. De gloeiende menseh
In de heide tusschen Eersel, Duisel en Knechsel ziet men in bijna eIken donkeren avond of nacht, eene gloeiende figuur, in de gedaante van eenen mensch, die voor een Engelschen soldaat gehouden wordt. Men zegt dat deze aldaar begraven is, toen in eene vorige eeuw de Engelschen in deze streken gelegerd zijn geweest. Van dien tijd...
nl.verhalenbank.50047
1.30. Kattendansen
Een wever uit Geldrop had te Eindhoven zijn stuk afgeleverd en keerde laat in den avond huiswaarts. Halfweg Geldrop geraakte hij onder een hoop katten, die lustig schenen feest te houden. Een der zwarte dieren kwam op den onthutsten man toe toe en reikte hem een gevulden beker over. De wever, vol angst en vrees, nam werktuigelijk den...
nl.verhalenbank.50025
No. 131. Op een laten avond keerde Jan Prinsen, die in Eersel woonde, van Bergeik door de Bergerhei naar zijn woonplaats terug. Op een gegeven oogenblik zag hij op de hei vier katten, die poot aan poot dansten en zongen:
"Nichtje heeft een stiklijf aan;
het is gestikt met zijde."
Toen de katten met dat dansen en zingen gedaan hadden, lieten ze onder...
nl.verhalenbank.46836
Witte Juffers
Aan de Baarlandsche grintweg lag tot voor kort het juffrouw Jennebosch, waarschijnlijk een overblijfsel van een uitgestrekt woud. Het lag lager dan de omliggende landerijen. Dicht aan den weg vond men het putje, waar de witte vrouw verblijf hield. Juffrouw Jenne werd ze genoemd, maar niemand weet meer te vertellen hoe ze aan dien naam...
nl.verhalenbank.38975
Van een man op het kerkhof.
Er leefde te Hoorn een man in groote oneenigheid met zijn vrouw. Hij stierf en werd op de Keeren (een kerkhof buiten Hoorn) begraven.
Een poos daarna ging zijn zoon, een soldaat die met verlof over was, 's avonds buiten de stad wandelen. In de buurt van het kerkhof zaten menschen. Hij groette ze en ging verder. Even daarna...
nl.verhalenbank.35024
