Datasets - ISEBEL

It is us in kear gebeurd, dan kaem ik thús fan 'e klaei. Dêr hie 'k oan 't wurk west. 't Wie sahwat ien ûre yn 'e nacht. De finsters fan ús hûs stienen heech opskoud en de gerdinen waeiden der troch hinne nei bûten ta. Ik seach ûnder 't finster troch. Der stie iten foar my op 'e kachel. Doe gong ik der yn en ik bigong to iten. Doe seach ik in lyts deafet...

begrafenis

nl.verhalenbank.17683

Gewijde palmtakjes wurn voak in de ketn hongen boovn de oopn heerd. Den kon de bliksem dr nait in sloagen. Nou heb ik mie verteln loatn, dat et toch n keer veurvaln is. t Weerlicht sluig in n huus; de stainen vloogn ale kantn op. Moar t wonderlieke was, dat alles vanzulf weer kloar kwam. De muurn stonden er weer; de pannen laggen dr op; en zo was van t...

afweer

nl.verhalenbank.44863

Mien vader was dartien jaar en toen mos ie maar noar de boer. Dat was de mode in die tied; de kinder muzzen wat verdienen. Mien opa stuurde hom noar Duutsland; doar waarkte ie bie n boer op de Hengstekaamp; de kaamp ligt er nog. Toen mien va dr aankwam, zee de boer: Zo Herman, nou bist hier um te arbaiden; oaber veur ain ding woarschouw ik die. Et deugt...

aanhoren

nl.verhalenbank.44573

3.142. Voor ruim 60 jaren bestond aan de Bosschepoort een Bierhuis - thans nog het Breda's Bierhuis - dáár woonde toen een familie bestaande uit drie personen: de vader Jan Bouvet, de moeder en dochter Koos, de vader erg scheel, de moeder had een parel op 't oog, en de dochter niet minder scheel, overigens een flinke meid, dus het scheele huishouden...

aardigheid

nl.verhalenbank.50412

De witte wiven van den Langenbelt. Hoe leeren ze elkander toch kennen, de jonge menschen, dat het slot wel moet wezen : de bruiloft? Vaders en moeder hebben diepe rimpelen in het voorhoofd, ze zetten kleine oogen van zorg, en hun wijs- vingers dreigen zwijgend. Maar onbekommerd is de jeugd, leve de jeugd! Roelof en Aaltjen waren tezaam naar school gegaan,...

angst

nl.verhalenbank.42094

Berkeley

Meertens Institute

Sagnagrunnur