Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Ik wie froeger in bulte by Ale Westra (= Aeltsje Schievink-Westra B65-14, 15, 16, 164) Dy har mem, âlde Ot dat wie in tsjoenster (Ale sèls giet der trouwens èk foar en har dochter èk). De minsken koenen har net bigripe hoe't ús mem it fortroude, dat ik kammeraetske wie mei Ale. Mar ús mem sei: "Der kin har noait hwat oerkomme, hwant sy hat in dûbelde...
nl.verhalenbank.21456
De Witvrouwkes
"Ze kwamen uit Duitsland", zei Graad, "ze waren helemaal niet katholiek, maar op en top heidens. Wat ze 's nachts uithaalden, dat kon Joost weten, maar ook overdag konden ze toveren van jewelste. Vaak kwamen ze op een voormiddag op 'n boerderij, als de boerin de pot aan 't koken was. En dan was het 't gewone kunstje van haar, om het spek,...
nl.verhalenbank.13221
Us heit en dy syn âlden wennen yn 'e Haulerwyk. Nou heart dat by Waskemeer.
Doe't ús heit in jonkje wie, hat er bitsjoend west. Beppe hie in buorwiif yn 'e rekken, hwant dy gong der foar, dat se wol omgong hie mei de kweade.
In tsjoenster mat ienkear yn 'e sawn jier ien deatsjoene foar satan.
Mar beppe woe earst wissichheit ha foardat se it buorwiif...
nl.verhalenbank.21053
Yn 'e Hamsterheide gebeurde it, dat in heit en in soan oan it braekjen wienen. Doe kom dêr in kat by har, dy wie wol twa kear sa dik as in gewoanenien. De heit krige in stok en sloech it beest sa bot, dat it bleau foar dea lizzen.
De frou rôp de beide manlju yn 'e hûs om to kofjedrinken. Doe't se in setsje letter wer yn it braekhok kommen, wie de kat...
nl.verhalenbank.21251
Hjir hat ek in sekere Ruerd Boonstra wenne. Dy koe ek bûksprekke. Hy wie ris op in kear by ús, doe siet ynienen ús kat yn 'e kast to razen. Mem der hinne, mar dêr wie net in kat to sjen. Even letter hearden wy de kat yn 'e kachel. Op it lêst krige mem it yn 'e gaten.
nl.verhalenbank.37960
Sjoerde Ael fan Sweagerbosk hat har eigen trije muoikesizzers deatsjoend mei bihelp fan âlde Lamke.
Lamke wie de mem fan 'e trije jonges.
Hja hienen branje to keap en mem hie der us hinne west om turf.
Doe't mem thús kom hie se hiel bot pine.
"Bontsje," sei se tsjin my, "helje my de pispot."
Ik lake.
"Ik forgean fan 'e pine", sei se.
Ik helle de pispot en...
nl.verhalenbank.20011
Us Boardzer kaem op in nacht thús, doe stienen de finsters by ús opskoud en de gerdinen wapperen nei bûten ta.
Doe't hy der yn kaem, seach er yn in hoeke fan 'e keamer syn jongste broerke yn in deakistje lizzen. Dat wie allegear foartsjirmerije. Mar it bern wie doe al siik. Gauachtich dêrnei is it stoarn.
Boardzer hie it net tsjin ús mem sein omt er har...
nl.verhalenbank.17722
Doe't skoanheit syn suster noch in famke wie, siet dy bot yn 't lijen. Hja gûlde altyd. Doe wienen der guon, dy seinen: Dat bern kin wolris bitsjoend wêze.
Mar dêr woe beppe neat fan leauwe.
Der kom faek in naeister by harren, dy't deis foar har naeide.
Op in kear, doe't it bern wer bot raesde makken se de jouns it kessen iepen, dêr't it bern de holle op...
nl.verhalenbank.32951
De kattendans
Uit verhalen die ik de laatste jaren van de mensen (vooral de boeren) gehoord heb, blijkt dat vroeger een enorme betekenis werd gehecht aan katten. Een van de geheimzinnige verschijnselen rond katten was de "kattendans". Het kwam voor dat iemand die 's avonds laat naar huis ging begeleid werd door honderden grote, zwarte katten. Men kan het...
nl.verhalenbank.13431
Stammerige Harm koe tsjoene. Syn mem wenne oan 't Wyldpaed, dy hie in winkeltsje. Dêr wie in swart buordtsje yn dat winkeltsje, dêr stie mei wite letters op:
Hendrikje van Assen,
ik woon hier aan de weg.
Wat heb ik meer te wensen:
de zegen van de Heer
en nering van de mensen.
nl.verhalenbank.24074
Alde Hindrik Ophús (Pyl) koe tsjoene.
Myn susterke wie noch in poppe en slim siik.
Hindrik kom by ús en sei tsjin mem: "Hoe giet it mei 't popke, Truike?"
"Dat sil 'k dy, âlde duvel, sizze", sei mem.
Hja raemde de tange en sloech him dêrmei, oer de bealch.
De oare moarns sette heit nei greate Wopke ta.
Mar om trije ûre de moarns al stie Hindrik Pyl by...
nl.verhalenbank.21242
By de Lytse Wei ûnder Droegeham wenne Wytse Bosma. Hy hie in dochterke, dat tsjirme. It wie de âldste. De lju seinen, it wie bitsjoend, mar Wytse lake dêr om.
Mar it bern woarde minder en dêrom sei er op in kear tsjin heit: "Wolstû foar my nei Frânse Hinke foar it bern? It komt sa, leau 'k, net goed. Dû kinst in goune fortsjinje." Frânse Hinke wenne yn 'e...
nl.verhalenbank.23441
M'n moeder heeft me ook nog eens verteld, dat er in een hofstee een heks was binnengekomen, door een kwast waar de prop uit was. Die heks was binnen. De paarden onrustig. Toen hebben ze weer een prop of een doekie in die kwast gedouwd. Ze hebben geen last meer gehad.
nl.verhalenbank.50861
Us mem, Jeltsje hiet se, wie as lyts famke bitsjoend. Beppe krige to rieden, hja moest mem droege rogge yn 'e seame fan 'e rok benaeije, dan hienen de tsjoensters gjin fet op 't lyts fanke. Beppe die it en mem waerd better.
Mei mem har suster gebeurde krekt itselde. Dy wie ek bitsjoend en waerd troch de rogge wer better.
nl.verhalenbank.17518
In forhael fan myn oer-beppe Lieuwkje Bangma dat ik fan myn mem heard ha.
Yn 'e earste helft fan de 19e ieu, sa om 1830 hinne tink ik, wenne der yn Woarkum in keapman, dy, sa de minsken seine, tsjoene koe. Hy hjitte Lantinga en kaem wol by oerbeppe har mem oer de vlier. Myn oer-beppe wie berne yn 1825. Sa kaem Lantinga wol to kofjedrinken en helle dan...
nl.verhalenbank.50531
Mem (dat wie Thomas Klare, Klare van der Heide, in bikende kaertlizter) tsjinne yn Drachten. Minse Griper sei: "Klare, sil 'k strak mar us in grapke mei dy ha?" "Né," sei Tryn, dat matst net dwaen." Mar hy die 't àl. Mem wie oan 't Dwarsfeartster houtsje ta, doe sakken har de rokken ôf. Dat died er ek mei it toverboek.
nl.verhalenbank.17646
Achter Burgum wennen minsken, dy hienen in bern en dat rekke bitsjoend. Sy gongen nei de duvelbander ta en dy sei, it wie in âld wiif dy't it dien hie. Sy moesten it kessen mar ris neisjen en de krânsen dy't der yn sieten forbrânne. Sy moesten der foar soargje, dat alles goed ticht wie, de kaeisgatten en de skoarstiens ek, en de doarren op slot.
Der siet...
nl.verhalenbank.25637
Marij dy hat har eigen bern Bet bitsjoend. Marij stuts harsels nou en dan yn 'e side. As se dat die, dan raesde Bet it út fan 'e pine.
nl.verhalenbank.21335
Op in kear kommen ik en myn susterke mei ús mem fan it skip en roannen de stêd yn (Ljouwert). Wy wienen noch mar bern. Doe kom der in âld-minske ta in stege út en joech my en myn susterke elk in koekje. Mar ús mem woe út noch yn net lije, dat wy dy koekjes opieten. Sy ûntkrige se ús gau en smiet se fuort, hwant mem wie bang, dat dat âld-minske in...
nl.verhalenbank.12477
To Tsjummearum wennen in broer en in suster.
Har mem wie to bakerjen op in pôlle tichte by de sédyk. Togearre gongen de broer en de suster op in joune let dy kant út om har mem op to heljen. Sy moasten oer de feart. Dêr lei in heechhout oerhinne. Sa kamen se op in sintelpaed.
Dêr kaem in wite kat by har. Dy roun har hyltyd om 'e fuotten hinne. It dier wie...
nl.verhalenbank.20604
