Organizations
Keywords
There are no Keywords that match this search
Danish Keywords
There are no Danish Keywords that match this search
Dutch Keywords
Show More Dutch Keywords
German Keywords
There are no German Keywords that match this search
Place Mentioned
There are no Place Mentioned that match this search
Place of Narration
Show More Place of Narration
Narrator Gender
Doe't Piter (Piter is har man) noch by my kom (tidens de forkearing) gong er op in kear even nei tolven by my wei. Syn âlden wennen yn in keetsje hjir net fier wei. Doe't er omtrint thús wie, tocht er: Der binne guon by ús op 't paedtsje. Mar hy koe se net ynhelje. Hy seach trije minsken en 't like him sa ta dat it syn heit en mem mei syn suster Iebel...
nl.verhalenbank.15876
Van m'n moeder heb ik wel eens gehoord, toen de Spokiesbrug in Stolwijk pas was gemaakt, spookte het daar 's avonds. De mensen zagen er witte gedaanten. Daar is die naam Spokiesbrug vandaan gekomen.
nl.verhalenbank.70624
Ik haw in kammeraedtske hawn, dat wie Sjoeke. Dy wenne yn 'e Westerein. Har âlde mem kom by har yn to wenjen. Dy hie aerdich hwat sinten, mar dy rekken op. Doe wie Sjoeke hounsk tsjin 't âld-minske.
Op in kear gong se mei de feint to reedriden. Hja lei har mem achter de bêdsdoarkes del.
Doe't se werom kommen fan it riden wie har mem dea.
Letter wie 't dêr...
nl.verhalenbank.21669
Achter it tsjerkhôf yn Heech, dat rounom de Herv. tsjerke leit, wennen trije frouljue. De mem wie thús; de heit wie skipper op ien fan de ielaken. De Hegemer ielaken hienen “previlegie” op Londen. Der wie altyd in lizplak foar de aken oan de kade biskikber, mar der moast ek altyd in aek lizze. Yn de oarloch is dit foarrjocht forlern rekke. De heit rekke...
nl.verhalenbank.50521
Heit wie us op 'e Piter Teijeskamp om wâllen út to snijen foar ús skiep. 't Wie sahwat dêr't nou de winkel fan Van Dellen stiet. Dêr sjocht er ynienen hwat, dat is brún fan kleur. It like in dikke houn en dy draeide en gisele al mar yn 'e rounte. Heit woarde sa binaud, dat hy sette mei it sekje gjers, dat mar heal fol wie, op hûs ta.
"Hwat nou?" sei mem....
nl.verhalenbank.17521
Der wie in faem, dy hie in berntsje krige. Hja hie der gjin man foar. Doe hat se dat bern foar de bargen smiten. Mar letter, as hja de bargen fuorje moest, dan forskynde dat bern altyd wer as geest. Dan lei it de hantsjes om 'e rânne fan 'e trôch hinne.
nl.verhalenbank.19858
Heg-spook
'tis zund da ons moeder dood is, die kos 't allemaol presies vertelle, hoe datter in de heg iemand zaat, nee, datter 's aovens laot as ze terug ginge....vruuger ginge ze naor de kaoi, toen slachte ze nog aon huis, en dan aote ze d'r eige goed, dattet vet droop neffe d'r bakkus af, en dan ginge ze nog kaorte. Mar as ze naor huis toe ginge zaat 'r...
nl.verhalenbank.41602
Der wenne yn 't Wêst fan Bûtenpost in sekere Hart Boersma. Syn mem wenne by him yn. Metsje hiet se en syn frou hiet ek fan Metsje.
De jonge frou bihandele 't âld minske tige min. En de man wie ek altyd like hounsk tsjin syn mem. Doe is 't âld-minske dêr weirekke en gauachtich dêrnei stoarn.
Mar doe sweefde se by Hart en Metsje om 'e doarren. Altyd wie se...
nl.verhalenbank.22833
Sjirk wie in soan fan 'e Feddema's. Hy hie mei syn mem to skiepmelken west. Sy wennen yn in woanskip.
"Sjoch", sei er tsjin syn mem, "dêr is in klok mei pykjes." Dy klok mei pykjes kom oer de dyk. Mar doe't er syn mem der oandachtich op makke, wienen se ek samar ynienen wer fuort.
En doch hied er it hiel dúdlik sjoen. Se wienen flak by 't woanskipke west....
nl.verhalenbank.19899
Op 'e Wâl stie in hûs, dêr spoeke it yn. It gong der altyd heislik oan wei yn dat hûs. Sa fleach der op in kear in stik fjûr dwars troch 't hûs hinne. As de man deis fuort wie, doarst it minske der net allinne mei de bern yn to wêzen. Dan gong se der mei de bern út, sa bang wie se.
Op 'e souder stie in kachel, dy soenen se dêr us wei helje. Mar doe't se...
nl.verhalenbank.19633
Mien moeder het duk verteld, dat er ’n keer ’n spook achter hor on was gelope. Moeder en ’n zuster van hor, dus ’n tante van mien, mozze soaves es ’n keer van de Kommerdiek nor Gendt, wor grötmoeder op visite was. ’t Was heel donker. Ze waren nog mar ’n eindje weg, toe ze voetstappe achter ’r hörde. Ze keken um, mar zage niks. Mar toe ze wer dörliepe,...
nl.verhalenbank.50178
Skoanheit wenne to Broeksterwâlde. Dy syn mem hie wol us forteld, dat der wenne in skipper yn 'e Broek, dy wie troud en dy hie ien famke. Mar dat famke hie knolfuotten. De skipper syn wiif bigong to sukkeljen en it woarde al minder en minder mei har. Sy fornom wol dat it net goed komme soe, en doe rôp se op in joun de skipper by har. Sy sei: "Ik haw...
nl.verhalenbank.20892
Noast ons op de Hörsten woonde vrouger oal Haarm S.
Hai wur nooit anders nuimd as Haarm-fiet-pestoor; woorom wai k nait. Haarm-fiet-pestoor kon heksn; mien oln woarschouwden ons veur hom. Wie moggen den ook nait groag noar hom tou goan.
Mien ol lu zaggen hom nait geern in huus; ha idee kwoad.
Haarm kwam zo mit n gloepstreek achter op dele en luip bie de...
nl.verhalenbank.43927
Op 't Heechsân to Eastemar oan 'e ein fan 'e Parsingel stie in buorkerij. Dêr tsjinne in faem. Dy kom fan 'e Harkema. Dy faem seach dêr algeduerigen by in stikelbosk in lyts neaken berntsje, dat wei woarde yn 'e groun. Dy faem woarde op 't lêst sa binaud, dat sy woe dêr net langer by dy minsken bliuwe en sy gong wer nei Harkema ta nei har âlden.
Mar doe...
nl.verhalenbank.17027
Ik was een jongen van een jaar of zestien. Toen was ik is in Nieuwland en daar spookte 't bij de buurman. De pullen stonde op de schoorsteenmantel te danse. En in Noordeloos is 't gebeurd dat de deuren open en dicht vloge. M'n moeder zee: "Dan moet je zegge:
Hier ben ik, hier' sta ik. In Godsnaam!"
nl.verhalenbank.57832
Pake (oan 'e frou har kant) bihandele beppe net bêst.
Trije dagen foar syn dea seach er beppe op 't fuottenein. Doe wie beppe al jierren wei. Letter kom heit by 't bêd en doe sei er hyltyd mar: "Leave memke, leave memke."
nl.verhalenbank.22923
Van de weg.
Dat is mien moeke overkomen bie Overschild.
Zai is door mit wupkoar in n sloot beland. Op t zulfde stee was mien grootmoe ook al es mit wupkoar in sloot komen.
Op dat stee deugde t nait; zo dochden de nensen den.
nl.verhalenbank.46241
Je had bij ons dat weet ik nog weer van m'n moeder, dat was iets raars, de koeie stonge achterstevore op stal.
nl.verhalenbank.70697
Us mem fortelde, dêr yn 'e buert fan Garyp ha minsken wenne, dy hienen in jonkje. Dat jonkje hie skuon oan mei sulveren gaspen. Dat jonkje rekke siik en doe hat er sein: "Dy gaspen mat mem noait forkeapje." En doe kaem dat jonkje to forstjerren.
Mar dat minske kaem yn 'e earmoed to sitten en hja forkocht de gaspen.
Letter kaem dat jonkje hyltyd by de...
nl.verhalenbank.30891
Lytse Wibe (Wibe Paulusma fan Sumar) wie fisker op 'e Burgumer Mar. Op in joun, doe wied er sahwat by Winterswyk (by de B.mar) kaem syn mem samar ynienen by him yn 'e skou. Doe wie hja al lang dea. Wibe doarst letter net wer nei de mar ta to fiskjen.
nl.verhalenbank.21368
